کتاب بی نامی

کتاب بی نامی مجموعه داستانی نوشتهٔ غلامرضا احمدخانی است که در انتشارات روزنه منتشر شده است.

درباره کتاب بی نامی

بی نامی کتابی جذاب است. این کتاب داستان‌هایی با نثر روان و درونی است که خواننده را به دنیای نویسنده می‌برد. در کتاب بی‌نامی با مردی روبه‌رو هستیم که می‌خواهد یک زندگی آرام داشته باشد، اما شرایط جنگ این آرامش را از او گرفته است. او در محیطی غرق در شک و تردید رها شده و این فضای شک و تردید فضای داستان را گرفته است. جنگ آرامش و ثبات را از بین برده است.

این کتاب جهانی ساخته است که هرجایی می‌تواند باشد. 

خواندن کتاب بی نامی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بی نامی

«پشت‌سر هم نفس عمیق می‌کشم. دلم نمی‌خواهد کسی به چشم دیوانه نگاه‌ام کند. من از همه آدم‌های این‌جا عاقل‌ترم. به‌خصوص دکترها، که مدام روش‌های جدید روان‌درمانی‌شان را روی من امتحان می‌کنند، بدون این‌که بدانند این کارها بیشتر اعصابم را به‌هم می‌ریزد و وادارم می‌کند با خودم حرف بزنم؛ دور اتاق بچرخم. سرم را محکم به دیوار بکوبم و با دیدن لکه خون بیشتر و بیشتر به وحشت بیفتم.

تصمیم می‌گیرم بلند شوم و به‌ سمت پنجره بروم. احساس می‌کنم هنوز بیرون از آسایشگاه ایستاده‌ام. دارم با تعجب به آدم‌های دور و برم نگاه می‌کنم، آدم‌هایی که توجه‌ای به من ندارند. انگار نه‌ انگار که هیچ شباهتی به آن‌ها ندارم. موقع راه‌ رفتن تلو تلو می‌خورم. بی‌خود و بی‌جهت می‌خندم و چشم‌هایم به‌ طرز آزارنده‌ای دو دو می‌زند. خیلی زود، از این وضع خسته می‌شوم. دلم می‌خواهد تنوعی در روزهایم به‌ وجود بیاورم، روزهای یک‌نواختی که معمولاً در خواب سپری می‌شوند. انگار داروهایم را عوض کرده‌اند. اثرات‌شان برایم تازگی دارد. با کمترین تحرکی خسته می‌شوم و به نفس‌ نفس می‌افتم. خیلی‌وقت‌ها فکر می‌کنم کرمی از ساق پایم بالا می‌رود.»