کتاب تبلیغات و ارتباطات

کتاب الکترونیکی «تبلیغات و ارتباطات» نوشتهٔ فاطمه امیری و معصومه مهدوی پور در انتشارات پشتیبان چاپ شده است.

درباره کتاب تبلیغات و ارتباطات

مخاطب به‌طور ساده، به خوانندگان و بینندگان هر رسانهٔ تبلیغی یا محتوای تبلیغی اشاره دارد. انسان یا مخاطب که اصلی‌ترین جزء محوری در تبلیغات است با ارکان تبلیغ ارتباطی مستقیم و اساسی دارد. «مخاطب شناسی» به معنای شناخت گیرندهٔ پیام تبلیغی و نیز عنصری از فرا‌گرد تبلیغی، دارای چنان اهمیتی است که فرا‌گرد تبلیغی بدون این مبحث، نه‌تنها توجیه‌پذیر نبوده، بلکه سبب ناکامی از موفقیت قطعی فرا‌گرد تبلیغی خواهد شد. این اهمیت آنجا به اوج خود می‌رسد که بدانیم در فرا‌گرد تبلیغی، تأیید و تصویب نهایی محتوای تبلیغ بر‌عهدهٔ مخاطب است و این تنها با شناخت مخاطب و یا مخاطبان فرا‌گرد تبلیغی هموار می‌گردد. جایگاه مخاطب‌شناسی و به‌تبع آن، اهمیت و ضرورت این فن در هنر تبلیغات تنها از جنبهٔ فرهنگی مورد نظر نبوده، بلکه از جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نیز قابل بحث و بررسی است. کتاب تبلیغات و ارتباطات سعی دارد به موضوعات ذکرشده و جنبه‌های گوناگون تبلیغ مانند شیوهٔ برقراری ارتباط و مخاطب‌شناسی بپردازد.

کتاب تبلیغات و ارتباطات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به دوستداران به علوم ارتباطات و رسانه پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تبلیغات و ارتباطات

«چهارعنصر در فرا گرد تبلیغی وجود دارند که عبارت‌اند از: مبلغ، محتوا و موضوع تبلیغ، روش تبلیغ و مخاطب تبلیغ. در هنگام مخاطب شناسی باید نحوه نگرش خود را به مخاطب معین نماییم. در نگرش الهی به مخاطب، رویکردی هدایتی و ارشادی و فارغ از منافع شخصی نهفته است. اسلام در نگریستن به مخاطب به نوع و میزان ایمان، درجه آگاهی، میزان پذیرش مخاطب و شرایط محیطی و اجتماعی توجه دارد.

تعریف تبلیغ از دو منظر قابل بررسی است. در یک تعریف، تبلیغ به معنای اشاعه اعتقاد، ایجاد نظر موافق یا مخالف نسبت به یک موضوع و در کل به معنای هدایت افکار به سمتی خاص است تا نسبت به پدیده خاصی دارای نظر مساعد، نامساعد و یا بی‌تفاوت شوند. ابزار این‌گونه تبلیغ گفتاری، دیداری، شنیداری و نوشتاری است.

در دیدگاهی که عقاید اسلامی پیرامون تبلیغ ارائه می‌دهند، از پایه تبلیغ تنها در بعد انسانی و ابلاغ پیام الهی خلاصه می‌گردد و در این‌گونه تبلیغ، بهره‌گیری از هرگونه ابزاری و به هر منظوری مجاز شمرده نمی‌شود. در دیدگاه اسلامی، تبلیغ و ابلاغ به مفهوم رساندن یک شئ به پایان مقصد مورد نظر بوده و تبلیغ مرحله شناساندن و خوب رساندن است.

تبلیغ فرایندی ارتباطی است که مبدأ آن مبلغ، پیام آن محتوای تبلیغ و مقصدش مخاطب می‌باشد. در این بین ابزار تبلیغ و روش تبلیغی نیز حائز اهمیت هستند و باید به عکس‌العمل، بازگردان و رفتار مخاطب در قبال تبلیغ نیز توجه ویژه‌ای شود.

رابطه مبلغ و مخاطب رابطه‌ای دوسویه است. در رابطه مبلغ با مخاطب؛ محتوا، روش و ابزار تبلیغ مدنظر قرار می‌گیرند و در رابطه و عکس‌العمل مخاطب به مبلغ نیز بازگرداندن مخاطب و ابزار و روش بازگردان قابل بررسی هستند.

با عنایت به رابطه متقابل مخاطب و مبلغ می‌توان گفت که تبلیغ شناساندن یک پدیده از سوی مبلغ به مخاطب است و فرا گرد تبلیغ ارتباطی است بین مبلغ و مخاطب در جهت شناساندن آن پدیده.

بدون وجود مخاطب، فرا گرد تبلیغی معنا ندارد و تنها در صورت نیاز مبلغ به دریافت امتیازی از سوی مخاطب است که مبلغ اقدام به شکل‌دهی فرا گرد تبلیغی می‌نماید. هدف، روش، موضوع، ابزار، مبلغ و مخاطب تبلیغ جملگی ارکان و اجزای تبلیغات را در برمی‌گیرند. در یک فرا گرد تبلیغی، مخاطب که خود جزئی از اجزای تبلیغ است با اجزای دیگر تبلیغ ارتباط برقرار می‌نماید.»