کتاب مدرسه عالی شرارت؛ جلد اول

کتاب الکترونیکی «مدرسه عالی شرارت؛ جلد اول» نوشتهٔ مارک والدن با ترجمهٔ مهسا ملک‌مرزبان برای گروه سنی کودک و نوجوان در انتشارات پرتقال به چاپ رسیده است. این کتاب را می‌توانید از طاقچه دریافت کنید.

درباره کتاب مدرسه عالی شرارت؛ جلد اول

در مدرسهٔ عالی شرارت مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های شرورانه را می‌بینیم. اوتو ملپنس سیزده ساله، برای حضور در مدرسه ی عالی شرارت انتخاب شده؛ مدرسه ای فوق سری برای شرورها. اما تا وقتی دوران کارآموزی اش تمام نشده، حق ندارد از آنجا برود. تنها یک راه پیش رویش است که تا پیش از این هیچ کس موفق به انجامش نشده: فرار! اما چطور؟

درباره مارک والدن

مارک والدن (متولد 1972) نویسنده H.I.V.E. سری رمان او پیش از شروع به نوشتن تمام وقت ، مسئول توسعه بازی های پلی استیشن برای سونی بود. والدن هفت سال را در مدرسه بابلیک گذراند ، یک مدرسه روزانه آموزشی مستقل در کاونتری ، قبل از تحصیل در مقطع کارشناسی ادبیات انگلیسی و کارشناسی ارشد در ادبیات ، فیلم و تلویزیون قرن بیستم در دانشگاه نیوکاسل. والدن دارای همسر ، سارا ، یک دختر ، مگان و یک گربه به نام مارج است.

کتاب مدرسه عالی شرارت؛ جلد اول را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کودکان و نوجوانانی که فکر می‌کنند می‌توانند از پس تمرینات مدرسهٔ عالی شرارت بربیایند، این کتاب پرهیجان را بخوانند.

 بخشی از کتاب مدرسه عالی شرارت؛ جلد اول

هلیکوپتر به‌سرعت به جزیره نزدیک شد و طولی نکشید که به نوک درخت‌های جنگلی رسید که اطراف قلهٔ آتش‌فشان را محاصره کرده بود. همین که به وسط جزیره نزدیک شدند، هلیکوپتر اوج گرفت و دو طرف آتش‌فشانِ به‌ظاهر فعال را، قبل از آنکه داخل ابرهای تیرهٔ دود قله فروبرود، اندازه گرفت. اوتو بلافاصله شستش خبردار شد که اوضاع آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست. اگر روی ستون آتش‌فشانی فرود آمده بودند، هلیکوپتر به آنی جزغاله شده بود، اما برعکس سرعتش را کم کرد و شناور شد و آهسته‌آهسته وارد ابرهای جوشان شد.

زمانی که هلیکوپتر به فرودش در نقطه‌ای نامعلوم ادامه داد، ترس دیگری به جان اوتو افتاد. به خودش اطمینان داد که باید جایی برای فرود وجود داشته باشد. پسر آسیایی در تمام این مدت همچنان بی‌هیچ حس خاصی نشسته بود و مستقیم به جلو نگاه می‌کرد. دست‌هایش را با آرامش روی پایش گذاشته بود، ظاهراً نگران مکان احتمالی فرودشان نبود. هلیکوپتر شناور روی هوا به پایین رفتن ادامه داد. حالا می‌شد نور محوی را از زیر دید که ابرهای تیره را روشن می‌کرد؛ ابرهایی که ضخامتشان داشت کم می‌شد. ناگهان از درون ابرها بیرون آمدند. اوتو بلافاصله از پنجره سرک کشید و منظرهٔ عجیبی را آن پایین دید.

زیر پایشان خلیج غارمانندی غرق در نور دیده می‌شد؛ یک باند فرود مرکزی داشت و در اطرافش ده‌ها نفر به این‌طرف و آن‌طرف می‌رفتند. به نظر می‌رسید همگی روپوش‌های نارنجی به تن داشتند و کلاه‌های محکمی سرشان بود. انگار داشتند برای ورود هلیکوپتر آماده می‌شدند.

پسر همان‌طور که از پنجره بیرون را تماشا می‌کرد گفت: «ظاهراً منتظر ما بودن.» و ادامه داد: «شاید الان جواب سؤال‌هایی رو که دنبالش هستیم پیدا کنیم.» طوری حرف می‌زد انگار این طبیعی‌ترین اتفاقی بود که تا آن موقع برایش افتاده بود.

هلیکوپتر با ضربهٔ آرامی روی باندِ فرود نشست و قفل کمربند پسرها با صدای تِلِق باز شد. چند مرد با روپوش نارنجی به هلیکوپتر نزدیک شدند. اوتو متوجه شد جلد چرمیِ هفت‌تیر به شلوارشان آویزان است.