کتاب سرمایه فکری و تعهد سازمانی، چشم انداز سازمان های مردم نهاد

سرمایه فکری و تعهد سازمانی، چشم انداز سازمان های مردم نهاد اثر جواد راهدارپور در انتشارات راز نهان به چاپ رسیده است.

 درباره کتاب سرمایه فکری و تعهد سازمانی، چشم انداز سازمان های مردم نهاد

سازمان‌ها برای اینکه بتوانند در محیط رقابتی و متغیر امروزی قادر به عمل بوده و اثربخش باشند لازم است سطح سرمایه فکری خود را شناسایی، سنجش و ارزش‌گذاری نمایند بنابراین مدیران نه تنها می‌بایست دانش خود را در حوزه سرمایه فکری افزایش دهند بلکه می‌بایست از طریق تقویت مولفه‌های آن (سرمایه انسانی، ساختاری و رابطه‌ای) به توسعه و گسترش این حوزه در سازمان بپردازند اثربخشی و بهره‌وری بیش از پیش سازمان مرهون توجه به دانش و سرمایه فکری بوده و با شناخت ماهیت و روش‌های اندازهگیری و ارزش‌گذاری این مهم می‌توان امکان طرحریزی، بهینه‌سازی و کنترل و نظارت مستمر بر آن را در سازمان فراهم نمود.

کتاب پیش روی، به‌صورت سهل و روان و با رویکردی کاملا کاربردی و با شرح جزئیات کامل به بررسی موضوع تعهد سازمانی و سرمایه فکری در سازمان‌های مردم نهاد می‌پردازد.

 خواندن کتاب سرمایه فکری و تعهد سازمانی، چشم انداز سازمان های مردم نهاد را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم

پژوهشگران حوزه مدیریت سازمانی و جامعه‌شناسی مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب سرمایه فکری و تعهد سازمانی، چشم انداز سازمان های مردم نهاد

 امروزه اندیشمندان سازمان و مدیریت بیان می‌کنند که مهمترین و ارزشمندترین سرمایه سازمان سرمایه انسانی آن است و توجه به این سرمایه گران‌بها بر روند شکست یا کامیابی سازمان تأثیر مستقیم دارد لذا تلاش برای توسعه تعهد در کارکنان امر مهمی است که مدیران باید به آن توجه داشته باشند. افراد متعهدتر با ارزش‌ها و اهداف سازمان پایبندترند و فعالانه‌تر در سازمان نقش‌آفرینی خواهند کرد و کمتر به ترک سازمان و یافتن فرصت‌های شغلی جدید اقدام می‌کنند. همان‌طور که اشاره شد مفهوم تعهد سازمانی بر نگرش مثبتی دلالت دارد که از احساس وفاداری کارکنان به سازمان حاصل می‌شود و با مشارکت افراد در تصمیمات سازمانی توجه به افراد سازمان و موفقیت و رفاه آنان تجلی می‌یابد. 

ترک اختیاری سازمان توسط کارکنان، برای سازمان و در نتیجه برای مشتریان و به طور کلی برای همه کسانی که از خدمات سازمان به نحوی استفاده می‌نمایند، نامطلوب، مخرب و پرهزینه است، از طرفی کارکنانی هم که بالاجبار در سازمان باقی می‌مانند و دارای تعهد کاری (به ویژه تعهد عاطفی) پایین هستند، بهره‌وری لازم را برای سازمان نخواهند داشت. به همین دلیل، سازمان‌ها باید در صدد یافتن راهی برای افزایش تعهد کاری و در نتیجه کاهش ترک اختیاری سازمان توسط کارکنان و نیز افزایش میزان بهره‌وری و بهبود عملکرد آنها باشند. از این رو با توجه به اینکه امروزه سازمان‌ها، هزینه‌های هنگفتی را به علت عدم تعهد کارکنان خود نسبت به سازمان به طور ناخواسته متحمل می‌شوند، به نظر می‌رسد که وجود سرمایه فکری و افزایش میزان آن در سازمان‌ها، با توجه به فراهم نمودن زمینه مناسب برای ایجاد سازمان دانش محور، ایجاد ارتباطات و مشارکت بهینه اعضا در بردارنده مزایایی هم برای فرد و هم برای سازمان است، در بهبود تعهد کاری کارکنان نقش بسزایی داشته باشد. سرمایه‌های فکری در یک سازمان دارایی‌هایی هستند که ارزش آنها با به اشتراک گذاشتن با دیگران و گذشت زمان افزایش می‌یابد.

هر آنچه درباره سرمایه فکری باید دانست

تاریخچه سرمایه فکری

نخستین تلاش‌های مرتبط با مفاهیم سرمایه فکری مرهون مطالعات فریتز مچلاپ در سال ۱۹۶۲میلادی است، جان کنت البرایس اقتصاددان، اولین بار در سال ۱۹۶۹ از اصطلاح سرمایه فکری استفاده کرد؛ اما کاربرد جدید آن به اوایل دهه ۱۹۹۰برمی‌گردد. هم‌زمان با توسعه ارزش بازار سازمان‌های دانش‌محور، در دهه ۱۹۹۰علاقه‌مندی وسیعی نسبت به مقوله سرمایه فکری پدید آمد. اولین بار رتبه¬های مفهوم سرمایه فکری در سال ۱۹۶۹ توسط اقتصاددانی به نام جان کنت گالبرت بیان گردید (خاوندکار، ۱۳۸۸).