بریده‌هایی از کتاب یک درخت، یک صخره، یک ابر

در عشق بی‌دریغ و فداکارانه حیوان چیزی هست که اگر کسی دوستی حقیر و پایبندی اندک انسان محض را آزموده باشد به دلش می‌نشیند

همیشه آدمهایی پیدا می‌شوند که اهمیت کسی را که به چشم دیگران بی‌اهمیت می‌رسد بدانند.

آیا زندگی به خودی خود خوب نیست، صرف‌نظر از اینکه محتوای آن را «خوشبختی» بنامیم یا نه؟

زندگی نکرده‌ام، تنها خواب زندگی را دیده‌ام.

شکاف افکندن در پیوندهای انسانی خطرآفرین است؛ نه اینکه دهان بازتر کند؛ از آن رو که فی‌الفور درهم می‌آید!

نسخه نوشتن آسان است، همدلی داشتن با مردم سخت است.

فلیپا می‌گوید جیرجیرکها برای این همیشه سروصدا می‌کنند که ما نتوانیم صدای فریاد روحهایی را که در برزخ زجر می‌کشند بشنویم. روزی که دیگر جیرجیرکی باقی نمانده باشد دنیا را صدای جیغ روحهای مقدس برمی‌دارد و ما از ترس زهره‌ترک می‌شویم.