پری صابری

پری صابری در سال ۱۳۱۱ در کرمانِ ایران به دنیا آمد. او کارگردان تئاتر، نمایشنامه‌نویس و نویسنده‌ای است که نشان لژیون دونور فرانسه را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد. پس از پایان دورهٔ متوسطه برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ سینما و تئاتر به پاریس رفت. در دوران دانشجویی فیلم کوتاهی دربارهٔ یکی از رباعیات خیام ساخت که به‌عنوان بهترین فیلم دانشجویی ۱۹۵۴ در فرانسه برگزیده شد. در بازگشت به ایران گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد؛ همچنین در سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷ مدیر فعالیت‌های فوق‌برنامه در دانشگاه تهران بود و تالار مولوی را در تهران تأسیس کرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ به خارج از ایران رفت. در این سال‌ها نمایشنامهٔ «من از کجا، عشق از کجا» را دربارهٔ زندگی فروغ فرخزاد نوشت و در ۱۹۸۱ در لس‌آنجلس اجرا کرد که بسیار موفق بود؛ سپس آن را به انگلیسی در جشنوارهٔ هنری بازی‌های المپیک اجرا کرد که همچنان با استقبال مواجه شد؛ سپس تصمیم به بازگشت به ایران گرفت. در ایران ابتدا با برخوردهای خوبی مواجه نشد، اما کم‌کم فعالیت تئاتری خویش را از سر گرفت و نمایش‌های «من به باغ عرفان» دربارهٔ زندگی سهراب سپهری و «هفت شهر عشق» را با الهام از عطار نیشابوری به صحنه برد. در پی این موفقیت‌ها آثار دیگری را نوشته و کارگردانی کرد که به‌گفتهٔ خودش نمایش «شمس پرنده» دربارهٔ مولوی از بهترین کارهایش است. «شمس پرنده» و «اسطورهٔ سیاوش» دو نمایشی است که پری صابری در تالار یونسکو در پاریس به روی صحنه برد. نشان شوالیهٔ کشور فرانسه به پری صابری داده شده است.