دانلود و خرید کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد ؟

کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ اثری از کارولاین لیف با ترجمه شادی جهرانی است. این کتاب به ما در زمینه مهار افکار، عواطف و احساسات سمی کمک می‌کند. نسخه صوتی این اثر را با صدای افشین اعتماد و آسمان مصطفایی می‌شنوید.

درباره کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟

همه ما در زندگی گاهی گرفتار افکار منفی شده‌ایم و خود را تنها در دام احساسات سمی گرفتار دیده‌ایم. بسیاری از اوقات گرفتاری در این چرخه می‌تواند ذهن ما را درگیر خود کند، آرامش را از ما بگیرد و کاری کند که تمرکز و توانمان را برای ادامه دادن مسیر زندگی از دست بدهیم. اما باید از خودمان بپرسیم آیا راهی برای رهایی از این افکار سمی وجود دارد؟

کارولاین لیف در کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ روشی  را به ما می‌آموزد که به وسیله آن می‌توانیم عواطف، افکار و احساساتی را که به گفته‌ی او، سمی هستند، مهار کنیم. او ما را با دوازده‌گانه‌ پلید آشنا می‌کند: این دوازده‌گانه پلید هرکدام می‌تواند به نوعی زندگی ما را درگیر خود کنند. حال که به دنبال راه حلی برای مهار این احساسات هستیم، باید به خود یادآوری کنیم که در مرحله اول، شناخت آن‌ها است که اهمیت دارد. 

در بسیاری از این موارد، اتفاقاتی که برای ما رخ می‌دهند و یا درگیری‌های ذهنی ما، وابسته به تمام چیزهایی هستند که در درون ما می‌گذرند. در حقیقت می‌توان اینطور بیان کرد که همه‌چیز به افکار و احساسات ما بستگی دارد. اگر منابع انرژی داشته باشیم بسیاری از چیزها تغییر می‌کند.

دکتر کارولاین لیف در کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ به ما می‌آموزد که ابتدا افکار و عواطف سمی را  شناسایی کنیم. در ادامه به معرفی و ارائه راهکارهایی می‌پردازد که به واسطه آن بتوانیم مهار افکار، عواطف و احساسات سمی را در دست بگیریم و آن را کنترل کنیم. 

کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ را به تمام علاقه‌مندان به مطالعه کتاب‌هایی در حوزه موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم. اگر شما هم در ذهنتان مدام با این افکار سمی سر و کله می‌زنید، این کتاب به شما کمک می‌کند تا خودتان را از شر آن‌ها خلاص کنید. 

بخشی از کتاب صوتی چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟

عموما تصور ميشد مغز دستگاهي است كه اگر بخشي از آن از بين برود، ديگر قابل تعمير نخواهد بود. بدين معنا که گويي از همان بدو تولد، سرنوشت ِ محتوم ِ ساختار مغز این است که به‌مرور زمان فرسوده شود. به‌علاوه، باور به این فرضیه که ما در بند سرنوشتی اسير هستیم که ژن‌هايمان از پیش برایمان تعیین كرده‌اند، بسیار مأیوس‌کننده به نظر مي‌رسيد.

تنها نتيجه‌گيري عاميانه‌ي چنين فرضيه‌هايي، اين بود كه اگر افراد گرفتار چنان سرنوشت مصيبت‌باري شدند، چگونه بتوانند با آن كنار بيايند. هیچ‌کدام از این نتيجه‌گيري‌هاي عامیانه، به این موضوع اساسی كه طرز كار واقعي مغز چيست، توجهي نداشتند. اما اكنون دیگر در بند آن برداشت‌هاي اشتباه، اسير نیستیم. شما قربانی ساختار زيست‌شناختي خود نیستید. آنطور که خداوند ما را طراحی کرده، بسيار هم امیدبخش است: می‌توانیم مغزمان را دوباره روشن کنیم، ذهنمان را بازسازی کنیم، تغییر دهیم و التیام ببخشیم.