دانلود و خرید کتاب صوتی تیمارستان متروک

کتاب صوتی تیمارستان متروک نوشتهٔ دن پبلاکی و ترجمهٔ مروا باقریان و با صدای آرمان سلطان زاده و سحر بیرانوند و مریم پاک‌ذات است و آوانامه آن را منتشر کرده است. «گری­لاک» نام بیمارستان متروکی­ است که پیش‌­تر محل نگهداری کودکان و نوجوانان روانی بوده است؛ اما پس از مرگ مرموز چند بیمار جوان، به مکانی ترسناک تبدیل شد و در دل جنگل پوسید. نیل و بری طی سفری ماجراجویانه به تیمارستان گری­لاک، تصمیم گرفته‌­اند به یاری روح ربکا بیایند تا راز قتل او و مادرش را برای همگان برملا کنند. 

درباره کتاب صوتی تیمارستان متروک

گری­لاک نام بیمارستان متروک و عجیبی است که سال‌ها قبل محل نگهداری و درمان کودکان و نوجوانانی بوده است که به گفته‌ٔ دیگران مشکلات روانی داشتند؛ اما پس از مرگ مرموز چند بیمار جوان، تعطیل می‌شود و به مکانی تاریک و ترسناک در دل جنگل تبدیل می‌شود و می‌پوسد. نیل و بری طی سفری ماجراجویانه به تیمارستان گری­لاک، تصمیم گرفته‌­اند به یاری روح ربکا راز قتل او و مادرش را برای همگان برملا کنند. تنها راهنمای آن‌­ها در شروع این مسیر، سرنخ رمزی‌ است که ربکا در شعری که در سال‌نامه‌اش یادداشت کرده، به آن‌­ها داده است. در این کتاب خواننده با نیل و بری همراه می‌شود تا با آن‌ها معمای ربکا را حل کند.

شنیدن کتاب صوتی تیمارستان متروک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانان علاقه‌مند به ژانرهای پر هیجان و ترسناک پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی تیمارستان متروک

«کمتر از پانزده دقیقهٔ بعد، نیل و بری در آشپزخانهٔ سراسر روشن خانهٔ اندی نشسته بودند. خوشبختانه برق خانهٔ او نرفته بود. نیل هنوز هم بی‌اختیار با هر صدای غژغژ یا وزش بادی از جا می‌پرید. اگر روح پدر ربکا تا آنجا تعقیبشان کرده و منتظر فرصت بود تا یک‌دفعه به داخل هجوم بیاورد، چه؟

اندی دوتا لیوان بزرگ که بخار ازشان بلند می‌شد گذاشت روی میز بین نیل و بری و گفت: «یه‌کم شیر می‌خواین؟ شکر؟» آن‌ها معمولاً چای نمی‌خوردند، اما باز هم سر تکان دادند و سعی کردند وحشتی را که در طوفان دنبالشان کرده بود فراموش کنند. توی صندلی‌هاشان کز کرده و خودشان را لای حوله‌های گرمی که اندی برایشان از حوله‌خشک‌کن درآورده بود، پیچیده بودند. بیرون از خانه باران بند آمده بود، اما صدای چک‌چک قطره‌های آبی که از شاخه‌ها روی زمین می‌چکید، از در توری خانهٔ اندی به داخل می‌پیچید.

اندی بعد از آنکه یک پاکت کوچک شیر و یک فنجان پر از شکر سر میز آورد، نشست پهلوی نیل و بری. گفت: «خب، درست برام توضیح بدین چه اتفاقی افتاد. نمی‌فهمم چرا نمی‌خواین من به پلیس زنگ بزنم.»

دو نفری به هم نگاهی انداختند. نمی‌دانستند چه جوابی بدهند.

اندی با نگرانی لبخند زد و گفت: «اشکالی نداره. شما یه چیزی دیدین. به من اعتماد کنین. توی این جنگل فقط شما نیستین که فکر می‌کنین شاید دیوانه شده باشین.»

دیوانه...

نیل گفت: «مطمئن نیستیم چی دیدیم، ولی ترسناک بود.»

«می‌فهمم.» اندی به جلو خم شد، روی آرنجش تکیه داد، چانه‌اش را روی مشت‌هایش گذاشت و ریشش جمع شد. «حالا فکر می‌کنین چرا یه نفر باید بخواد به‌زور وارد خونهٔ خاله‌های شما بشه؟»

نیل لیوان داغ را گرفته بود و انگشتانش را گرم می‌کرد. «راستش، ما فکر نمی‌کنیم کسی همچین چیزی خواسته باشه... تو گفتی که تا حالا چیزهای عجیبی توی این جنگل دیدی؟» اندی چشمش را تنگ کرد و به نیل نگاه کرد. نیل با احتیاط به حرفش ادامه داد: «اگه بهت بگیم که اون آدم یه آدمِ... زنده نبود، چی؟»

بری راست نشست و با چشم‌های گردشده‌اش، بدون کلمه‌ای حرف، از نیل پرسید این چه کاری بود که داشت می‌کرد. اما نیل مصمم بود. شاید اندی جواب‌هایی را که دنبالش بودند، می‌دانست؛ باید زودتر از این‌ها با او صحبت می‌کردند.»