دانلود و خرید کتاب صوتی جنبش آهستگی

کتاب جنبش آهستگی نوشتۀ کارل انوره با ترجمۀ مارال فرخی و گویندگی افشین اعتماد توسط انتشارات بذر خرد منتشر شده است. این اثر که در «مجموعهٔ کمی آهسته‌تر» قرار دارد، می‌کوشد سرعت در دنیای امروز را به چالش بکشد.

درباره کتاب صوتی جنبش آهستگی

جنبش آهستگی ابتدا از دغدغه‌های ایتالیایی‌های معترض به فست‌فود آغاز شد و راه خود را به جنبه‌های دیگرِ زیستن گشود. کارل انوره در این کتاب می‌گوید، سرعت همیشه بهترین سیاست نیست؛ بلکه ملاک‌ها و معیارهای دیگری نیز برای برتری وجود دارد. او از ما می‌خواهد به یاد بیاوریم که در مسابقهٔ بین لاک‌پشت و خرگوش، کدام‌یک برنده شد. هر چقدر در زندگی بیشتر عجله کنیم و در هر ساعت کارهای بیشتری بچپانیم، به همان اندازه خودمان را بیش از آستانهٔ تحملمان کشیده و به تهِ خط رسانده‌ایم. کتاب جنبش آهستگی، می‌کوشد وسواس ما نسبت به سریع‌تر انجام دادن کارها را بررسی کند.

The Oprah Magazine: «نقدی درخشان بر فرهنگ سرعت. انوره که از طرفداران جنبش آهستگی است، طمأنینه را در تمام ابعاد زندگی، از آشپزی تا مدیریت و از رانندگی تا صحبت کردن، تشویق می‌کند.»

کتاب صوتی جنبش آهستگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی جنبش آهستگی

«در گیت پروازهای خروجی، من آخرین نفرِ یک صف طولانی هستم، جایی‌که هیچ کاری برای انجام دادن ندارم، به‌جز، خُب، هیچ‌چیز. فقط اینکه من دیگر نمی‌توانم هیچ‌کاری انجام ندهم. برای اینکه زمانم را پربارتر کنم تا کمتر شبیه انتظار کشیدن باشد، شروع می‌کنم به سرسری خواندن روزنامه‌ای که در دست دارم. و در همین زمان چشمم به مقاله‌ای می‌افتد که سرانجام برای نوشتن کتابی دربارهٔ آرام‌گرفتن الهام‌بخشم می‌شود.

اینها کلماتی هستند که روند خواندم را متوقف می‌کنند: «داستان یک دقیقه‌ای قبل از خواب». نویسنده‌های مختلف برای اینکه به پدر و مادرها کمک کنند تا از پسِ کوچولوهای وقت‌گیرشان برآیند، افسانه‌های پریان کلاسیک را خلاصه و در قالب لقمه‌های شصت ثانیه‌ای عرضه کرده‌اند. تصور کنید که هانس کریستین اندرسن با این خلاصهٔ جامع مواجه شود. وقتی درگیر کشمکش شبانه با پسر دو ساله‌ام هستم که دوست دارد داستان‌های طولانی را آهسته و با لفت‌ولعاب زیاد بخوانم، اولین واکنشم این است که مثل ارشمیدس فریاد بزنم «یافتم!» به‌هرحال، هر شب او را به طرف کوتاه‌ترین کتاب‌ها هدایت می‌کنم و آنها را به‌سرعت می‌خوانم. ما اغلب سر این موضوع با هم بگومگو می‌کنیم. او با گریه می‌گوید: «تو خیلی تند می‌خونی». یا همین‌که به طرف در می‌روم می‌گوید: «من یه قصهٔ دیگه می‌خوام». بخشی از من وقتی مناسک وقت خواب را با شتاب انجام می‌دهد به طرز وحشتناکی احساس خودخواهی می‌کند؛ اما بخش دیگر وجودم نمی‌تواند به‌سادگی مقاومت کند وقتی تنم می‌خارد که باعجله سراغ کارهای بعدی برنامه‌ام بروم- شام، ایمیل‌ها، مطالعه، صورت‌حساب‌ها، کار بیشتر، خلاصهٔ خبر تلویزیون. پرسهٔ طولانی بی‌روح در دنیای دکتر سوس جزو گزینه‌هایم نیست؛ زیادی آرام است.»