دانلود و خرید کتاب صوتی مقالات شمس

کتاب صوتی مقالات شمس نوشته محمد بن علی شمس تبریزی است و با صدای مریم محبوب در انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است.

درباره کتاب مقالات شمس

مقالات شمس تبریزی، مجموعه‌ای از سخنان و حکایاتی است که در دوران زندگی شمس تبریزی در قونیه یعنی از سال ۶۴۲ تا ۶۴۳ و پس از غیبت کوتاهش از سال ۶۴۴ تا ۶۴۵ قمری بر زبان او آمده است.

مریدان مولانا جلال‌الدین محمد بلخی به‌صورت یادداشت‌هایی پراکنده این صحبت‌ها را جمع‌اوری کرده‌اند. شمس مراد مولانا است و حضورش در زندگی مولانا، او را تغییر داد. این کتاب نشان می‌دهد چطور درون‌مایه مثنوی در مقالات وجود دارد و چطور همان‌طور که مولانا شیفته شمس است، شمس هم شیفته مولانا است.

مطالب موجود در مقالات شمس را می‌توان به چند بخش تقسیم کرد:

شخصیت و زندگی و خانواده شمس

رابطه شمس با مولانا

قصه‌ها و حکایات

یادکرد بزرگان

آموزه‌ها

شنیدن کتاب مقالات شمس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات فارسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره شمس تبریزی

شمس تبریزی، شاعر و عارف برجسته قرن هفتم هجری، یکی از چهره‌های مهم تصوف ایرانی است. او بیشتر به‌واسطه ارتباط عمیق و تأثیرگذاری که بر مولانا جلال‌الدین بلخی، شاعر و عارف بزرگ ایرانی، داشت، شناخته می‌شود. دیدار شمس و مولانا در سال ۶۴۲ هجری در قونیه، نقطه عطفی در زندگی و آثار مولانا بود. این ارتباط معنوی، مولانا را از یک فقیه و عالم به شاعری عاشق و عارف تبدیل کرد و سرآغاز خلق آثاری جاودان همچون مثنوی معنوی شد.

زندگی شمس تبریزی پر از رمز و راز است. او در سال ۵۸۲ هجری در تبریز به دنیا آمد و از کودکی علاقه زیادی به عرفان نشان داد. شمس برای کسب معرفت، نزد اساتید بزرگی همچون شیخ ابوبکر سله‌باف و محی‌الدین ابن‌عربی تلمذ کرد و سفرهای فراوانی به شهرهای مختلف انجام داد. این سفرها او را به شخصیتی سیال و گمنام تبدیل کرد، تا جایی که به «پرنده» مشهور شد.

آثار مکتوب شمس محدود است، اما گفتارهای او توسط شاگردانش جمع‌آوری و در کتاب «مقالات شمس» گردآوری شده است. این اثر مجموعه‌ای از سخنان، قصه‌ها و اشعار او به زبان‌های فارسی، عربی و رومی است.

سرانجام، شمس تبریزی در سال ۶۴۵ هجری درگذشت. آرامگاه منسوب به او در شهر خوی، یکی از مکان‌های زیارتی علاقه‌مندان به عرفان است. یاد و خاطره شمس هر ساله در هفتم مهرماه گرامی داشته می‌شود.

زندگی نامه شمس تبریزی را در صفحه این نویسنده در طاقچه می‌توانید بخوانید.

بخشی از کتاب مقالات شمس

موشی مهار اشتری به دندان گرفت و روان شد. اشتر از غصّه آنکه با خداوند خود حرونی کرده بود، منقاد موشی شد از ستیزۀ خداوند. موش پنداشت که آن از قوّت دست اوست، پرتوان پنداشت بر اشتر زد. گفت بنمایمت. چون به آب رسیدند موش ایستاد. گفت موجب توقف چیست؟ گفت جویِ آبِ بزرگ پیش آمد. اشتر گفت تا بنگرم که آب تا چه حد است؟ تو واپس ایست. چون پایْ در آب نهاد گامی چند برفت و واپس کرد. گفت بیا که آب سهل است تا زانو بیش نیست. موش گفت آری اما از زانو تا به زانو. گفت توبه کردی که این گستاخی نکنی و اگر کنی با هم‌زانوی خود کنی؟ گفت توبه کردم اما دستم گیر. اشتر بخفت که بیا بر کودبان من برآ، چه جوی و چه جیحون، که اگر دریاست سباحت کنم باک ندارم.

***

یاران ما به سبزک گرم شوند، آن خیال دیو است، خیال فرشته اینجا خود چیزی نیست، خاصه خیال دیو. عین فرشته را خود راضی نباشیم، خاصه خیال فرشته. دیو خود چه باشد؟ تا خیال دیو چه باشد؟ چرا خود یاران ما را ذوق نباشد از عالَمِ پاکِ بی‌نهایت ما؟ که آن مَردُم را چنان دَنگ کُنَد که هیچ فهم نکند، دنگ باشد. اشکال گفت: حرامی خَمر در قرآن هست، حرامی سبزک نیست. گفتم که هر آیتی را سببی می‌شد آنگاه وارد می‌شد. این سبزک را در عهد پیغمبر علیه‌السلام نمی‌خوردند صحابه و اگرنه کشتن فرمودی. هر آیت به قدر حاجت فرومی‌آمد و به سبب نزول فرومی‌آمد. چون نزد رسول علیه‌السلام قرآن بلند خواندند صحابه، تشویش شد خاطر مبارکش، آیت آمد: “یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی” نازل شد. چون صحابه نمی‌خوردند آن وقت. این سبزک را در عجم، قلندریان فکندند.