نشر ایهام

بنویسید هوا بارانی‌ست

مردی که به تبعید خودش تن داده

محرمانه

معشوقه‌هایم از من بزرگترند

انگشتانم بوی شکوفه می‌دهد

تبرئه در باران (۱)

تک زنگ

گرم‌تر از اشک

دنیای محال

دمی با فردوسی

دوستت دارم امضای من است

دلنوشته‌ای به نام پدر

مردی نشسته در صفر

دختری از جنس پاییز

گهواره‌ی ابدیت

سیمای سپید اسطوره

سپیده‌دم است، نشسته‌ام و مرگ را معماری می‌کنم

زیر پوستم باران می‌بارد

عصر شعر

وقت کم بود، عادت کردیم

گنجشک‌ها قرار ملاقات دارند

این‌بار زیباتر سی ساله می‌شوم

دلرباعی

تابوت

با لب‌های پاره‌خط

زیر انگشت‌های تشریح

من یک قلب قدیمی‌ام

دیگری‌ها

جراحت

صبح روز بعد

پیراهن آبی

ازهم‌ریخته

او وطن من است

ناگفته

بفرمایید عشق

بی عشق، بی وطن

از دست دادن های پیش از تو

مدیترانه

غروب مردمک ها

آراس در آینه