کتاب مثل هنرمندها بدزدید

آستین کلئون در کتاب مثل هنرمندها بدزدید، ۱۰ نکته را دربارهٔ خلاقیت که هیچ‌کس به شما نگفته است، با شما درمیان می‌گذارد. این اثر را با ترجمه مهسا ذوالریاستین می‌خوانید. 

درباره کتاب مثل هنرمندها بدزدید

آستین کلئون در کتاب مثل هنرمندها بدزدید، در واقع با خود گذشته‌اش صحبت می‌کند. این کتاب مجموعه‌ای از توصیه‌هایی ساده اما حیاتی است. هر نویسنده‌ هنرمند و جوانی آرزو می‌کند وقتی داشت کار هنری‌اش را شروع می‌کرد کسی آن‌ها را به او گفته بود. اما این‌ توصیه‌ها و نکات، نه فقط برای هنرمندان، بلکه برای هرکسی که می‌خواهد خلاق باشد، مفید است. 

آستین کلئون در این کتاب‌اش رک و راست می‌گوید که هیچ چیز اوریجینال نیست؛ بنابراین کاری که شما باید بکنید این است که: تاثیرها را در آغوش بگیرید و از هر جایی که می‌توانید ایده جمع کنید، آن‌ها را با هم ترکیب و بازآرایی کنید تا راه خودتان را بیابید. در ضمن این کتاب راز دیگری را هم با شما درمیان می‌گذارد: چگونه علاقمندی‌های‌تان را تا هر کجا که شما را می‌برند، دنبال کنید. این کتاب ریزه‌کاری‌های مهم دیگری را که تاثیر عمیقی در پیشرفت حرفه‌ای شما خواهند داشت در اختیارتان قرار می‌دهد. اگر می‌خواهید از تجربه دیگران در مسیر خود پیشرفت کنید، این کتاب را بخوانید.  

کتاب مثل هنرمندها بدزدید را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب مثل هنرمندها بدزدید، برای تمام آن‌هایی است که دوست دارند هنرمندانه و خلاقانه کار، فعالیت و زندگی کنند. 

بخشی از کتاب مثل هنرمندها بدزدید

ورودی که زباله باشد، خروجی هم زباله است

هنرمند، گردآورنده است. انبارکننده نیست. دقت کنید، تفاوتی وجود دارد: انبارنده‌ها کورکورانه چیز جمع می‌کنند، اما هنرمند انتخاب می‌کند. هنرمند تنها چیزهایی را که واقعا عاشق‌شان است جمع می‌کند.

یک نظریهٔ اقتصادی هست که می‌گوید اگر درآمد پنج نفر از نزدیکترین دوستان‌تان را بگیرید و میانگین‌اش را حساب کنید، عدد به دست‌آمده بسیار به عدد درآمد خود شما نزدیک خواهد بود.

من فکر می‌کنم همین قضیه در مورد درآمد فکری‌مان هم صادق است. شما صرفا به همان خوبی چیزهایی هستید که گرد خودتان آورده‌اید. مادرم به من می‌گفت «زباله که وارد شود، زباله هم خارج می‌شود». آن وقت‌ها دیوانه‌ام می‌کرد اما الان می‌فهمم منظورش چه بود.

کار شما این است که ایده‌های خوب جمع کنید. هر چه ایده‌های خوب بیشتری جمع کنید، بیشتر می‌توانید انتخاب کنید که از چه چیزی تاثیر بگیرید.

«از هر جایی که الهام‌بخش است یا تخیل‌تان را تقویت می‌کند بدزدید. فیلم‌های قدیمی، فیلم‌های جدید، موزیک‌ها، عکس‌ها، کتاب‌ها، نقاشی‌ها، شعرها، خیال‌ها، گفتگوهای تصادفی، بناها، پل‌ها، تابلوهای خیابان، درختان، ابرها، سایه‌روشن‌ها، همه را ببلعید. فقط چیزهایی را برای دزدیدن برگزینید که مستقیم با روح‌تان حرف می‌زنند. اگر چنین کنید کارتان (و دزدی‌تان) اصیل خواهد بود.»

***

به خودتان درس بدهید

مدرسه یک چیز است، درس گرفتن یک چیز دیگر. این دو تا همیشه همپوشانی ندارند. چه در مدرسه باشید چه نه، همیشه وظیفه دارید درس‌هایی بیاموزید.

باید دربارهٔ جهانی که در آن زندگی می‌کنید کنجکاو باشید. چیزها را بگردید. هر مرجعی را دنبال کنید. از هر کس دیگری ژرف‌تر بروید – این طوری است که پیش خواهید رفت.

همه چیز را گوگل کنید. منظورم همه چیز است. رویاهای‌تان را گوگل کنید، مشکل‌های‌تان را گوگل کنید. قبل از گوگل کردن هیچ سوالی نپرسید. یا پاسخ را می‌یابید یا به سوال بهتری می‌رسید.

همواره در حال خواندن باشید. به کتابخانه بروید. احاطه شدن با کتاب‌ها جادوی خاصی دارد. خودتان را در قفسه‌های کتاب گم کنید. کتابشناسی‌ها را بخوانید. این کتابی نیست که با آن آغاز می‌کنید، کتابی است که شما را به آن کتاب راهنمون می‌شود.

کتاب جمع کنید، هر چند که همان موقع تصمیم به خواندن‌اش نداشته باشید. جان واترز فیلمساز می‌گوید «هیچ چیز به اندازهٔ یک کتابخانهٔ نخوانده مهم نیست.»

نگران پژوهیدن نباشید. فقط بپژوهید.

«چه مدرسه بروم چه نه، همواره درس می‌خوانم.»