کتاب الهی نامه

الهی نامه مجموعه تفاسیر عارفانه و منظوم علیرضا اسلامی کولائی است از آیات نورانی قرآن کریم و سوره های حمد و بقره است که در دفتر نشر معارف به چاپ رسیده است.

 خواندن کتاب الهی نامه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به متون عرفانی و شرح و تفسیر قرآن کریم

بخشی از کتاب الهی نامه

مسلمان و یهود و هم نصاری

که از نور حقیقت گشته جاری

و یا آنکه ستاره می‌پرستید

اگر نور خداوندی به خود دید

و یا هر که به رب و بر قیامت

یقین آرد ز الطاف هدایت

و هرکه صالح و نیکو سرشت است

خدا فرموده جایش در بهشت است

رسد بر اجر و پاداش و ثوابی

نبیند غصه یا رنگ عذابی

ویا آن دم که آن قوم ستمکار

که بودند کافر و منفور و بدکار

بداند بر خدا یکباره پیمان

که بر حق و کتاب آورد ایمان

و کوه طور و بر آن‌ها بنا شد

سپس تورات حق حکم خدا شد

بدیده تا کتاب او بگیرند

که پاک و عابد و عاشق بمیرند

و بعد از آن همه میثاق و پیمان

همی او گشته کافر جای ایمان

و در هر آینه از جن و انسان

شود اهل زیان و اهل عصیان

وگر فضل خدا شامل نمی شد

که جمله آدمی قابل نمی شد

که از برهان و استدلال و تحقیق

بداند عالمی کو برده توفیق

به روز شنبه آن قوم پریشان

تعدّی کرده و هم ظلم و عصیان

و با حکم خدا قوم ستمکار

شود بوزینه از افکار و انکار

که حکم مسخ و بر آنها عذابی

و بر اخلاف و عبرت تا ثوابی

به هرکه صالح و پرهیزکار است

بود پندی که درسش بی‌شمار است

به قومش حضرت موسی بگفتا

که گاوی ذبح و غیرش را مبادا

و این امر خدای عالمین است

که کار غیر وی از مشرکین است

ولیکن قوم موسی در جوابش

به استهزا بخواند خطبه‌هایش

و موسی گفته بر آن قوم نادان

پناه بر خالق آیات قرآن

که هرگز من به استهزا نگویم

و این در مردم جاهل بجویم

ولیکن مردمان از روی ذلت

بخواهند خاصیت هم رنگ و علت

و موسی که درود حق بر او باد

به قومش این چنین او کرده ایراد

که حق فرماید از گاوی بگویم

خصایل این چنین در وی بجویم

نه گاو خسته و درمانده و پیر

نه از گاو جوان و یا که پُر شیر

که باید از میان آن دو باشد

بجا آرید و حکمی بر تو باشد

و اما قوم موسی کرده ایراد

که رنگ گاو ما را حق کند یاد

و موسی گفته بر آن قوم بی‌دین

خدا فرموده گاو زرد زرین

همان رنگی که شادی آفریند

نشاطی بر دل مردم نشیند

نماید قوم جاهل غو و حاشا

که گاوی این چنین نبود هویدا

بخواه از رب خود تا روشنی ده

که ما راه هدایت کرده پیشه

و موسی گفته از حق تا که فرمود

شما را یاد این مطلب کنم زود

نه آن گاوی که رام و اهل کار است

به کار و خدمت خود برقرار است

و یا هر گاو بی‌عیبی که بینی

نباید کشتن و شاخش بچینی

بگفتا قوم موسی گشته روشن

و گاوی را به آن اوصاف کشتن

ولیکن بوده نزدیک و مهیا

که غیر امر حق را کرده برپا

به یاد آرید کزان نفسی که کشتید

بسان سنگ و در چاهی بیافتید

و یکدیگر در این قتل و گناهان

نموده متهم وز خبط و عصیان

ولیکن ایزد دانا بداند

وزان رازی که در دلها بماند

ولی حق آشکارش می کند زود

همان خبطی که پنهان بود و مستور

و پس عضوی ز آن گاوی که کشتید

زنید بر پیکر جانی که کشتید

که اینگونه خداوند مُردگان را

نماید زنده و محشور و برپا

خدا آیات قدرتمند خود را

نموده آشکار و هم مهیا

و باشد تا که درک قدرت او

ستایش گر کنید از رحمت او

ولی با این همه آن اهل غفلت

نموده دل ز سنگ و جهل و ذلت

که دلها سنگ و محکمتر زسنگ است

که این بر آدمیان عین ننگ است

بسان تخته یا هر پاره سنگی

بجوشد چشمه و نهر قشنگی

و برخی دیگر آن سنگی نماید

که آبی با فشار از وی شکافد

ولیکن پاره ای چون رود جاری

که با ترس خدا وی گشته ساری

نباشد غافل از کردارتان او

همان رب جلیل و پاک و نیکو

طمع ورزیده بر اهل یهودان

چو بر دین دروغین آرد ایمان

به حالی‌که گروهی از یهودان

کلام حق کند تحریف آسان

که پیش از آن تعلق کرده کافر

معانی روشن و هم گشته ساتر

و تا با اهل ایمان آشنا شد

دروغین دین او دین خدا شد

و گر با چون خودی خلوت نماید

در کفر و جفا را خود می‌گشاید

بگوید آن دری که حق گشاید

نمای علم و حق روشن نماید

نباید تا که بازش کرده آسان

که محکومت کند قوم مسلمان

چرا عقل و خردمندی مپوئید

و از حق بر مسلمانان مگوئید

ولی کافر نمی‌داند که ایزد

بداند هرچه او در دل بریزد

ز هر چیز نهان و آنچه پنهان

بداند ایزد دانا و سبحان

گروهی از یهودان عوامی

نداند خواندن و خط و کلامی

که تورات او ببیند آرزویی

چو از آمال و پندارش بجویی

که این بیهوده پندار و خیالات

بود افکار پوچی ازمحالات

و لعنت بر کسی که خط ایزد

کند تحریف و خود در وی نویسد

دروغش را نویسد او به جایش

و نسبت می‌دهد وی بر خدایش

که آن را بر بهای بد فروشد

و خشم ایزدی بر وی خروشد

که بد برحال کذابان غافل

که بر دین خدا او بوده حائل

کند این ادعا قوم یهودان

که آن پروردگار پاک و یزدان

نمی‌اندازد از قوم یهودان

کسی در آتش سخت و فروزان

به جز ایام معدودی در آتش

عذابی را نخواهد حق به جایش

الا پیغمبر محبوب و عادل

بگو بر آن گنه کاران جاهل

که آیا آن خدای پاک و سبحان

بر این دعوی بداده عهد و پیمان؟

که حق بر عهد خود ثابت بماند

خلاف وعده حق هرگز نخواند