کتاب اصول حرفه ای بودن در بین اهالی هنرهای نمایشی

کتاب اصول حرفه ای بودن در بین اهالی هنرهای نمایشی نوشته رسول حق‌شناس است. این کتاب به اهالی تازه وارد هنرهای نمایشی کمک می‌کند اصول حرفه‌ای را بهتر بشناسند. اثر حاضر را که می‌توان یک پروتکل الحاقی بر تمام زوایا و ضوابط دنیای حرفه‌ای بودن در حوزه هنرهای نمایشی خواند، نیز می‌توان فتح بابی بر نظریه اخلاق در هنر و رعایت اصول رفتاری در باب سلامت تفکر دانست.

درباره کتاب اصول حرفه ای بودن در بین اهالی هنرهای نمایشی

امروزه به علت کثرت حواشی ناسالم در باب هنر و علی‌الخصوص هنرهای نمایشی در حوزه اعمال روابط بر ضوابط و تحمیل سلایق بر قوانین و استانداردها و تشکیل گروهک‌های از قبل نشان شده این حوزه در تولید اثر و گروهک‌هایی که گاه خودشان در انتخاب داورها و بازبین‌ها و به طبع در تغییر و چرخش آراء موثرهستند، رسول حق شناس همت بر نشر این مرام‌نامه نموده که می‌توان احساس خطر را در میان فرهیختگان دید؛ این خطر که یک هنرمند طراز اول کشور قبل از آنکه دغدغه تولید اثر را داشته باشد باید بر دغدغه گروه بازخوان و بازبین و داور فائق آید که آیا کارش در سلاخ خانه بی‌اخلاقی و عدم حرفه‌ای بودن جان سالم به در خواهد برد یا خیر. امید است اثر حاضر آغاز راهی برای نسل های بعدی در رعایت اصول حرفه ای بودن و اخلاق مداری در حوزه هنرهای نمایشی باشد. 

خواندن کتاب اصول حرفه ای بودن در بین اهالی هنرهای نمایشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام فعالان حوزه نماش پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب اصول حرفه ای بودن در بین اهالی هنرهای نمایشی

حرفه ای کیست؟

امروزه در اکثر محاوره ها، بحث ها و دیدگاهها،آنچه دیده می شود،استفاده از کلمه«حرفه ای» به منظور جلب توجه مخاطبان است، به نظر می رسد که بیشتر افراد جامعه نسبت به واژة حرفه ای حساسیت مثبتی پیدا کرده اند و همین نکته باعث شده اغلب کارشناسان برای بالا بردن کیفیت موضوع مورد بحث خود براین کلمه بیش از پیش تکیه کنند.گاهی اوقات می بینیم که گرایش به این کلمه برمبنای دیدگاههای محکم و صحیح طرح ریزی شده است. اما قطعا این تمام ماجرا نیست و ما به طور روز افزونی شاهد گرایشهای نادرستی هم به این واژه در بحث ها، مقالات و روزنامه ها هستیم با توجه به حساسیت طیف گسترده ای از جامعه و مردم نسبت به این موضوع مهم و از طرفی تمایل به استفاده از این واژه از سوی سخنوران و نویسندگان، لازم است به هویت و مفهوم واقعی لغت «حرفه ای» بیشتر پرداخته شود. من معتقدم این یک مسئولیت بزرگ برای ماست. چون بر این باورم که درک صحیح و کامل از مفهوم این کلمه می تواند به پیشرفت، رشد و تحول فراگیرکمک ویژه ای کند. اما اصل مطلب، حرفه ای یعنی چه و ما به چه کسی حرفه ای می گوییم؟آیا حرفه ای به معنای شغل است و یا به کسی اطلاق می شود که کاری انجام می دهد و دستمزدی دریافت می کند؟ باید توجه داشت که یک راننده تاکسی می تواند از یک وزیر یا یک مربی نمایش خلاق و از یک مربی گروه نمایش حرفه ای تر باشد. بنابراین حرفه ای بودن به رتبه و مقام و منصب خاص و گروهی بستگی ندارد. از طرفی اگر کسی در ماه یک میلیون درآمد دارد و دیگری ده میلیون به آن معنا نیست که فرد پردرآمدتر حرفه ای تر است. پس حرفه ای بودن به سطح درآمد شخص نیز مربوط نمی شود. به طور کلی حرفه ای بودن به مقام، درآمد، شهرت، مورد توجه بودن، مربوط نمی شود، وحرفه ای بودن به مورد توجه بودن و یا مهم بودن نیست. حرفه ای یعنی اینکه شما بخواهید در زندگی، درس، مسابقه، تمرین و ... در رأس باشید و برای هدف خود مدام در حال تلاشی سالم(توجه کنید) و سازنده باشید. غیر ممکن است شما در تمرین حرفه ای باشید و در زندگی نباشید، نمی توانید بگوئید امشب به مهمانی می روم، همه چیز می خورم، ساعت معینی برای استراحت و خواب ندارم، برنامه ای برای آینده ندارم ولی حرفه ای هستم. بسیاری از مردم می گویند « چو فردا شود، فکر فردا کنم » و این با روح حرفه ای گری مغایرتی آشکار دارد. این یعنی موکول کردن همه چیز به فردا. شما باید همواره بهترین ها را بخواهید و آن هم در سایة برنامه ریزی خوب برای آینده و هیچگاه به کمتر از بهترین راضی نباشید و بدیهی است برای تبدیل شدن به بهترین ها باید بسیاری از بهترین ها را در خود داشته باشید و این موضوعی است که ما می خواهیم به تفصیل بیان کنیم.