کتاب المیزان فی تفسیر القرآن سوره احزاب

المیزان فی تفسیر القرآن سوره احزاب که به همت موسسه انتشارات دارالعلم به چاپ رسیده است، تفسیر سوره احزاب از کتاب ارزشمند تفسیر المیزان علامه محمدحسین طباطبایی است.

 درباره تفسیر المیزان

المیزان فی تفسیر القرآن که بیشتر به تفسیر المیزان شهرت دارد از جامع‌ترین، مهم‌ترین و مفصل‌ترین تفاسیر شیعی قرآن به زبان عربی است که در قرن چهاردهم هجری به قلم سید محمدحسین طباطبایی نوشته شده است.

اساس کار تفسیر المیزان، به حکم «إن القرآن یفسر بعضه بعضاً»، بر قاعدهٔ «تفسیر قرآن به قرآن» است. به این معنی که معیار اول برای تفسیر قرآن، خود قرآن است؛ جایی که آیات محکم قرآنی می‌تواند دیگر آیات دشوار و متشابه را تفسیر و تبیین کند، اسباب نزول، آراء مفسران و روایات منقول در درجهٔ دوم اعتبار قرار دارند. 

علامه طباطبایی معتقد بود، وقتی قرآن مدعی است «تبیاناً لکل شیء» (روشنگر هر چیز) است، چگونه ممکن است برای بیان مقاصد خود به غیر خود احتیاج داشته باشد؟ هیچ مطلب مبهمی در قرآن وجود ندارد تا مجبور شویم قرآن را به کمک غیر قرآن بشناسیم؛ بلکه قرآن را باید با خود قرآن شناخت همان‌گونه که نور با نور قابل رویت است.

 نظرات عالمان دینی و دانشمندان اسلامی درباره تفسیر المیزان

نوری همدانی: هیچ تفسیری به جامعیت المیزان وجود ندارد زیرا علامه به هرآنچه باید در این زمینه بیان می شده است اشاره کرده اند.

جوادی آملی: المیزان در میان تفاسیر، چون کتاب ارزشمند "جواهرالکلام" است که همانند آن، هم کمبود گذشتگان - ‌عیب‌ و نقص - را جبران کرد و هم زمینه تحقق آیندگان - ‌تتمیم و تکمیل‌ - را فراهم ساخت.

آقابزرگ تهرانی: اين كتاب موسوعه‏اي بزرگ در تفسير قرآن مي‏باشد كه با اسلوبي متين و شيوه‏اي فلسفي تاليف يافته و تاكنون دو مجلد آن به زيور طبع آراسته شده است.

حسن زاده آملی:  تفسير عظيم الشأن الميزان كه عالم علم را مايه فخر و مباهات است يكي از آثار نفيس قلمي و امّ الكتاب مولفات اوست. اين تفسير شهر حكمت و مدينه فاضله‏اي است. 

مرتضی مطهری: صد سال بعد قدر این تفسیر شناخته خواهد شد. 

 درباره علامه سیدمحمدحسین طباطبایی

سید محمدحسین طباطبایی فیلسوف، حکیم و مفسر قرآن در سال ۱۲۸۱  در روستای شادباد تبریز متولد شد. در کودکی پدر و مادرش را از دست داد و همراه برادر کوچکترش محمد حسن الهی طباطبایی در مکتب‌خانه، علوم مقدماتی را فراگرفت. او در سال ۱۳۰۴ برای تکمیل تحصیلاتش به نجف رفت و نزد علمای بزرگی همچون محمدحسین غروی اصفهانی، محمد حسین نائینی، حجت کوه‌کمری، حسین بادکوبه‌ای، ابوالقاسم خوانساری و سید علی قاضی شاگردی نمود. 

پس از رسیدنش به مقام اجتهاد، در سال ۱۳۱۴ به دلیل اختلال در وضع زندگی و معیشت به زادگاهش ، تبریز بازگشت و بعد از مدتی در سال ۱۳۲۵ عازم قم شده، در آن شهر رحل اقامت افکند. علامه طباطبایی از این زمان تا پایان زندگی پرثمر خود، علاوه بر تدریس دروس فلسفه و تفسیر در حوزه علمیه قم، به نگارش تفسیر المیزان پرداخت و آن را پس از قریب بیست سال تلاش، در شب قدر بیست و سوم رمضان سال ۱۳۵۰ به پایان رساند.

علامه طباطبایی به دلیل احیای فلسفه و حکمت شیعی و آموزه‌های اصیل اسلامی مشهور شده است. پروفسور هانری کوربن استاد دانشگاه سوربن فرانسه تلاش می‌کرد که همنشین او باشد و با او مباحثهکند و همین گواه شهرت زیاد این عالم است.

 علامه محمدحسین طباطبایی در روز بیست و چهارم آبان‌ماه ۱۳۶۰ دنیا را وداع گفت و در مسجد بالاسر حرم معصومه در شهر قم به خاک سپرده شد.  از آثار دیگر علامه می‌توان به «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، «بدایة الحکمة»، «نهایة الحکمة» و «شیعه در اسلام» اشاره کرد.