کتاب دکوپاژهای مرجع

کتاب دکوپاژهای مرجع نوشته کریستوفر کنورتی است این کتاب ارزشمند سینمایی با ترجمه محمد ارژنگ منتشر شده است. این کتاب از مجموعه دکوپاژهای مرجع است که به روش‌هایی برای ایجاد جلوه‌هایی گران‌بها در فیلم‌های ارزان می‌پردازد.

درباره کتاب دکوپاژهای مرجع

ویژگی کتاب دکوپاژهای مرجع در این است که اگر بدون به‌کار بردن خلاقیتی بیشتر، روش‌های کلاسیک معرفی‌شده در آن را به‌کار بندید، فیلمِ به‌دست‌آمده از حداقلِ کیفیتِ مقبول برخوردار می‌شود و حس شلختگی و بی‌سلیقگی از آن منتقل نمی‌شود. این کتاب خصوصاً برای آنهایی که در آغاز راهند بسیار مفید است. مثل سیل فیلم‌سازانی که در پی ساخت نخستین فیلم بلندشان هستند، یا آنانی که یکی از صدها فیلم تلویزیونی را به دست گرفته‌اند تا بسازند.

این کتاب منبع الهام شما برای ساخت نماهای پیچیده و اصیل است، صرف‌نظر از بودجه‌ای که دارید. بیشتر مثال‌های این کتاب از فیلم‌هایی آورده شده که بودجه‌هایی عظیم و عوامل و امکاناتی داشته‌اند که می‌دانیم در چه حدی است. با این حال هر تک‌نمایی را که در این کتاب آمده، می‌توان ارزان و ساده و با دوربین روی دست گرفت. 

شما در کتاب دکوپاژهای مرجع می‌خوانید بهترین روش برای فیلمبرداری ارزان چیست.

خواندن کتاب دکوپاژهای مرجع را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به سینما و تصویربرداری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دکوپاژهای مرجع 

اثر نمایشی لنز تله

مرسوم‌ترین روشِ فیلم‌برداری از مشت زدنِ یکی به دیگری، در حقیقت یکی از مؤثرترین روش‌ها نیز هست. همان روشی که نخستین درگیری فیلم باشگاه مشت‌زنی با آن گرفته شده و در طول فیلم هم بارها از آن استفاده شده است. بنابراین نمی‌تواند روشی ناکارآمد باشد.

این روش را اکثر بازیگران هم می‌توانند بازی کنند، چون غیر از زمان‌بندی به مهارت خاصی نیاز ندارد و هم دوست دارند، چون از دقتی که برای اجرای آن لازم است، لذت می‌برند. تنها کاری که بازیگر باید بکند این است که به فضای خالی کنار سرِ بازیگر دیگر مشت بزند. این فنی است که اغلب فیلم‌سازان آن را بلدند اما بعضیشان اهمیت لنز را در این میان از یاد می‌برند. استفادهٔ نادرست از لنز سبب می‌شود خطای بصری لازم ایجاد نشود و نتیجه مضحک به نظر برسد. راز این خطای بصری در چیست؟

وقتی شما با یک لنز تله فیلم‌برداری می‌کنید، فاصلهٔ عمقی۲ اجسام کم‌تر به نظر می‌رسد. در فیلم باشگاه مشت‌زنی نیز می‌توانید ببینید که ادوارد نورتون۳ به فضای خالی کنار سرِ براد پیت۴ مشت می‌زند، درحالی‌که به دلیل استفاده از لنز تله، به نظر می‌رسد به سرِ او ضربه زده و براد پیت با پرت کردن خود در لحظهٔ مناسب به عقب، این تصور را تقویت کرده است.

تصویری که در این‌جا آمده، فقط یک مثال است. این روش در نماهای باز و بسته به‌خوبی جواب می‌دهد، اما لازم است دوربینتان را طوری قرار دهید که در لحظهٔ ضربه، مشت ضارب در پشت صورت مضروب مخفی شود. ممکن است بعضی از بازیگران وسوسه شوند برای ایجاد حسی واقعی‌تر، مشت را نزدیک به صورت طرف مقابل بزنند، اما این کار اصلاً لازم نیست. مشت ضارب می‌تواند چندین سانتی‌متر از مضروب فاصله داشته باشد و به دلیل استفاده از لنز تله باز هم ضربه واقعی به نظر برسد. از بازیگران بخواهید حرکتشان را ابتدا به آهستگی انجام دهند تا شما از دوربین یا مانیتور، آن را ببینید و از پذیرفتنی بودن حرکت مطمئن شوید. مشتِ ضارب حتی می‌تواند از روبه‌رو به صورت مضروب بخورد، به شرط آن که مضروب در زمانی مناسب به اندازهٔ کافی سرش را به عقب پرت کند. همچنین دوربین می‌تواند مشت ضارب را تعقیب کند، به شرط آن که در لحظهٔ اصابت ضربه، باز هم مشت در پشت صورت مضروب مخفی بماند.