دانلود و خرید کتاب الحقائق فی محاسن الاخلاق

الحقائق فی محاسن الاخلاق تالیف مولی محسن فیض کاشانی با ترجمه و تحقیق ابوالفضل هادی‌منش است. 

درباره کتاب الحقائق فی محاسن الاخلاق

کتاب الحقائق فی محاسن الاخلاق  که کتابی درباره اخلاق و معارف اسلامی است در شش مقاله تنظیم شده است. 

مقاله اول درباره اصول و قواعد که سه باب دارد. باب اول علم، باب دوم عقاید، باب سوم شناخت نفس. 

 مقاله دوم درباره اخلاق و تهذیب و پاک‌سازی نفس است که چهار باب دارد. باب اول معنای خلق و پاک‌سازی آن، باب دوم چیزهایی که اخلاق را به بدکرداری می‌کشد، باب سوم خشم و باب چهارم ریا و خودپسندی و درمان آن.

 مقاله سوم به موضوع سرزنش دنیا و فریب انسان از جلوه‌های دنیا می‌پردازد. این مقاله پنج باب دارد. باب اول شناخت دنیا و آخرت، باب دوم در سرزنش و ملامت دنیا، باب سوم سرزنش عشق به مال‌اندوزی و ثروت، باب چهارم سرزنش مقام‌پرستی و جاه‌طلبی، باب پنجم سرزنش غرور و خودستایی.

 مقاله چهارم درباره اخلاق نیکو و راه‌های به دست‌آوردن آن است. باب اول این مقاله به ارزش والای صبر می‌پردازد، باب دوم به رضا و خشنودی خدا و راه به دست آوردن آن، باب سوم امید و ترس را بررسی می‌کند و باب چهارم  به محبت و انس می‌پردازد.

 مقاله پنجم کتاب به موضوع عبادات و اسرار آن می‌پردازد. باب اول این مقاله درباره اخلاص و نیت است، باب دوم آن درباره طهارت و پاکیزگی است، باب سوم به نماز و اذکار می‌پردازد، باب چهارم درباره تلاوت قرآن است، باب پنجم درباره زکات و انفاق است و باب ششم به موضوع روزه‌داری می‌پردازد.

 مقاله ششم  به دیگر اعمال نیک پرداخته است. باب اول درباره توبه صحبت می‌کند. باب دوم به موضوع مراقبه و محاسبه می‌پردازد، باب سوم تفکر و تدبر است. باب چهارم به یاد مرگ و کوتاه کردن آرزوها می‌پردازد و موضوع باب پنجم برادری و انس با مومنان است. 

 خواندن کتاب الحقائق فی محاسن الاخلاق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 دوست‌داران کتاب‌های اخلاق و معارف اسلامی مخاطبان این کتاب‌اند.

درباره ملامحسن فیض کاشانی

محمدمحسن فیض کاشانی زادهٔ ۱۰۶۷ در کاشان – درگذشتهٔ ۱۰۱۰ هجری قمری در کاشان است. او حکیم، محدث و عارف شیعه دوره صفوی بود. نام او محمد محسن، مشهور به ملا محسن، و تخلص او فیض بوده است.

محمدمحسن، داماد بزرگ ملاصدرای شیرازی بود.. فیض در فقه و اصول و فلسفه و کلام و حدیث و تفسیر قرآن و شعر و ادبیات آثاری به یادگار گذاشته است.در منابع آمده است او در پایان عمر، از کارهایی که قبل از آشنایی با تصوف انجام داده، مثل اصول،‌فقه،‌اصول و کلام، پشیمان شد و آن را نوعی تمرین و نقل مطلب و جستجوی حقیقت معرفی نمود.