کتاب نقش خیال
معرفی کتاب نقش خیال
کتاب نقش خیال داستانی از فریده احمدلو است. داستانی که نگاهی به زندگی و رنجها و فداکاریهای شهدا و جانبازان شیمیایی سردشت در سالهای ۶۶ و ۶۷ دارد.
درباره کتاب نقش خیال
نقش خیال دو بخش دارد. بخش اول مجموعه خاطراتی تلخ و شیرین است. سفری به سالهای ۶۶ و ۶۷. سفری به سردشت که در آن دوران بمباران شیمیایی شد و شهدا و جانبازان بسیاری را تقدیم خاک کرد. این قسمت نگاهی به رنج زندگی آنان دارد و از فداکاری نیروهای درمانی نیز سخن میگوید. بخش دوم داستانی خیالی است. از زنی که به اسارت نیروهای داعش درآمده است و در نهایت موفق میشود تا در رابطه به چگونگی تشکیل این گروه مطالبی را پیدا کند. این دو داستان ارتباطی فانتزی و خیالانگیز باهم دارند.
کتاب نقش خیال را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب که مجموعه داستان و خاطرات است به مخاطبان کمک میکند تا با گوشهای از زحمات و درد و رنجهای نیروهای درمانی در مناطق جنگی آشنا شوند. اگر به داستانهای با موضوع دفاع مقدس و فداکاری نیروهای امدادی علاقه دارید، کتاب نقش خیال را بخوانید.
بخشی از کتاب نقش خیال
زمستان سال ۱۳۶۶ است، پشت پنجره میایستم و به بیرون نگاه میکنم. تا چشم کار میکند سفیدی است و سفیدی. کنار پرچین قندیلهای آویزان، با بخارهایی متصاعد از آنها که میچرخند و بالا میروند. جای پای کلاغها که، دنبال یک تکه نان، با هم دعوا میکنند و شکوفههای برفی درختان همه بر صفحه سفید پشت پنجره نقاشی شده و من از آنها چشم بر نمیدارم. آن دوردستها، دشت سفید، با تابش خورشید روی بلورهای برف یخ زده، دریاچهای نقرهفام و خیرهکننده ایجاد کرده که هر انسانی از تماشای آن به وجد میآید.
اینجا شهر کوچک سردشت است، که با تمام زیباییهایش گورستانی به وسعت یک شهردارد؛ گورستانی که از همه اهالی شهر، از کودک تا پیر در آن آرمیدهاند. زنان بدون سالح و کودکان به بازی مشغول، پیرمردان ناتوان از جنگ، همه را میشود آنجا دید. وحاال من سال ها است در تونل زمان بارها به سردشت، به حلبچه، به سازمانهای جهانی سرک میکشم، به علی، به دوقلوها، حسن و حسین و تمام قربانیهای سلاحهای شیمیایی سرمیزنم، به زیبا، به شهرزاد، و به تمام زنان در راه مانده و مجروح. حیران وسرگردان بدنبال گمشدهام هستم.
حجم
۱٫۵ مگابایت
سال انتشار
۱۳۹۹
تعداد صفحهها
۲۰۰ صفحه
حجم
۱٫۵ مگابایت
سال انتشار
۱۳۹۹
تعداد صفحهها
۲۰۰ صفحه
نظرات کاربران
بسیار عالی نقش زن توصیف شده بود
عمل و عکس العمل.نویسنده چگونه بنویسد و خواننده چگونه درک کرده باشد. خواننده میبایست پنجاه درصد داستان را خود پرورش دهد و کارگردان داستان باشد. بازی در بازی.یک داستان تبدیل به یک نمایش ذهنی خواهد شد.سپاس