کتاب پیشگیری و درمان ایدز

کتاب پیشگیری و درمان ایدز اثر خشایار فخریان، اثری است که به زبان ساده، نتیجه آخرین تحقیقات درباره روش‌های پیشگیری از ابتلا به بیماری ایدز و همچنین روش‌های درمانی را توضیح می‌دهد. 

درباره کتاب پیشگیری و درمان ایدز

بیماری ایدز (AIDS) یا نشانگان اکتسابی کمبود ایمنی (Acquired immune deficiency syndrome)، نوعی بیماری است که با ورود ویروس و حمله به دستگاه ایمنی توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق تماس جنسی، قرار گرفتن در معرض خون یا بافت آلوده (استفاده از سوزن و سرنگ مشترک یا استفاده از وسایل بهداشتی آلوده و استریل نشده به عنوان مثال در دندان‌پزشکی) و یا از مادر به فرزند منتقل می‌شود. 

در سراسر جهان، ۱ دسامبر یا ۱۰ آذر به عنوان روز جهانی ایدز شناخته می‌شود و هدف آن افزایش بودجه‌ها و افزایش آگاهی، آموزش و مبارزه با تبعیض‌ها برای مقابله با بیماری ایدز است. 

در کتاب پیشگیری و درمان ایدز ابتدا با تاریخچه این بیماری آشنا می‌شویم و سپس نتیجه آخرین تحقیقاتی را می‌خوانیم که در ارتباط با پیشگیری از بیماری، تشخیص، کنترل بیماری و درمان آن انجام شده است.

کتاب پیشگیری و درمان ایدز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب پیشگیری و درمان ایدز را به تمام پزشکان و تمام کسانی که دوست دارند درباره بیماری ایدز بیشتر بدانند، پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب پیشگیری و درمان ایدز

تشخیص

همان طور که پیش‌تر هم ذکر شد، هیچ کدام از علائم بالینی یاد شده به تنهایی جهت تشخیص بیماری ایدز اختصاصی نیستند و ممکن است در سایر بیماری‌ها نیز دیده شود، باید در نظر داشت که ایدز چهره یکسانی از خود نشان نمی‌دهد و از طرفی همان طور که گفته شد بسیاری از افراد آلوده به این ویروس ممکن است تا مدت زیادی علامتی نداشته باشند، لذا تشخیص قطعی فقط توسط پزشکان و متخصصین و با انجام آزمایش‌های اختصاصی امکان‌پذیر است. در حال حاضر تنها راه تشخیص قطعی آلودگی به ویروس HIV، آزمایش خون است. آزمایشاتی که به طور معمول برای تشخیص این عفونت بکار می‌رود، بر اساس جستجوی آنتی‌بادی‌های ایجاد شده توسط بدن در برابر ویروس HIV است. میزان این آنتی‌بادی‌ها در اکثر مردم در طی سه ماه پس از عفونت قابل شناسایی است (به طور متوسط حدود ۲۵ روز پس از تماس). اما در بعضی موارد ممکن است این زمان به شش ماه هم برسد. بنابراین در حال حاضر پیشنهاد می‌شود که یک بار پس از اولین ماه و بار دوم پس از شش ماه پس از تماس احتمالی، (تماس جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی بدون استفاده از کاندوم و یا استفاده از سوزن مشترک)، برای انجام آزمایش مراجعه شود. نکته بسیار مهمی که نباید فراموش شود این است که در طی این شش ماه نباید خود و دیگران را در معرض خطر آلودگی ویروس HIV قرار داد.

هر چند آزمایش مثبت به معنای بیماری ایدز نیست، اما به معنای آلودگی هست. لذا هر چه زودتر، اقدامات زیر باید انجام شوند تا شروع بیماری ایدز به تأخیر بیفتد.

۱. حتی اگر احساس بیماری نمی‌کنید و هیچ علایم بالینی مربوط به ایدز را ندارید، به یک پزشک متخصص عفونی، بخصوص متخصصی که در درمان و برخورد با بیماران مبتلا به ایدز تجربه داشته باشد مراجعه کنید.

۲. آزمایش توبرکولوز یا سل را انجام دهید (پزشک متخصص قطعاً درخواست انجام این آزمایش را خواهد کرد). شما ممکن است دچار عفونت سل باشید بدون آن که خبر داشته باشید. عفونت تشخیص داده نشده سل در یک فرد مبتلا به ویروس HIV می‌تواند بیماری سل شدید و کشنده‌ای را ایجاد کند در حالی که اگر سریعاً تشخیص داده شود می‌تواند به طور موفقیت آمیزی درمان یا کنترل شود.

۳. مصرف سیگار، مشروبات الکلی و داروهای مخدر را قطع کنید، زیرا تمامی اینها سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کنند.