کتاب کابینه‌ی دوم میرحسین موسوی

کتاب کابینه‌ی دوم میرحسین موسوی نوشته علی بی‌ژه‌فر است. 

پس از انتخابات چهارمین دوره‌ی ریاست جمهوری توجه محافل سیاسی و مطبوعاتی به انتخاب کابینه‌ی جدید معطوف شد. در مطالعه‌ی اظهارات و مباحثی که در مطبوعات مطرح می‌شد، می‌توان دو گرایش را مشخص نمود: یکی گرایشی که تمایل به تداوم کار میرحسین موسوی داشت و دیگری با ادامه‌ی فعالیت میرحسین موسوی و وزرای او موافق نبود. این پژوهش عملکرد کابینه‌ی دوم میرحسین موسوی را هدف جستجوی خود قرار داده است. نگارنده کوشیده است با بررسی سیاست‌‍‌های اقتصادی، فرهنگی و خارجی تصویری روشن از اقدامات دولت در آن برهه‌ی تاریخی ارائه دهد و با ارزیابی عملکرد کابینه‌ی دوم میرحسین موسوی در زمان جنگ و نوع رابطه‌ی دولت با دیگر نهادهای درون نظام اسلامی کارنامه‌ی دولت را فراروی خواننده آورد.

خواندن کتاب کابینه‌ی دوم میرحسین موسوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ معاصر پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب کابینه‌ی دوم میرحسین موسوی

با سپری شدن تابستان خشونت‌بار ۱۳۶۰ سومین کابینهٔ پس از انقلاب نیز از حرکت باز ایستاد و جمهوری اسلامی را با شرایط حاد و ویژه‌ای روبه‌رو نمود. جهت عبور از این شرایط، شورای ریاست جمهوری تشکیل گردید و آیت‌الله محمدرضا مهدوی‌کنی، سمت نخست‌وزیری را در اختیار گرفت و کابینه‌ای تشکیل داد. دولت مذکور، زمینهٔ انتخابات ریاست جمهوری را فراهم آورد و در رقابتی انتخاباتی، آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب گردید. رئیس‌جمهور منتخب، انتخاب کابینه را به عنوان اولین اقدام در سرلوحهٔ کار خود قرار داد. وی در سرمقالهٔ روزنامهٔ جمهوری اسلامی، که از نهادهای حزب جمهوری اسلامی محسوب می‌شد، شرایط نخست‌وزیر مورد نظر خود را چنین اعلام نمود: قدرت و تحرک بالا، قدرت برعهده گرفتن مسئولیت‌های متنوع، سیاسی بودن، امیدوار و خستگی‌ناپذیر، متین، بی‌شتاب، پخته و مصلحت‌اندیش در کارها و نیز برخورداری از بینش اسلامی، تقوا و پایبندی عملی به دین و روح انقلابی.

بر این اساس و جهت تشکیل کابینه، ابتدا علی‌اکبر ولایتی به عنوان نخست‌وزیر به مجلس اول معرفی گردید. مجلس در رأی‌گیری خود با ۷۴ رأی موافق، ۳۸ رأی ممتنع و ۸۰ رأی مخالف به نخست‌وزیری علی‌اکبر ولایتی رأی منفی داد. مجلس، نخست‌وزیری علی‌اکبر پرورش و محمد غرضی را نیز نپذیرفت. اما میرحسین موسوی با ۱۱۵ رأی موافق در مقابل ۳۹ رأی مخالف و ۴۸ رأی ممتنع، توانست نظر مثبت مجلس اول را جلب نماید و به عنوان نخست‌وزیر انتخاب گردد.

علی‌اکبر ناطق‌نوری که در کابینهٔ اول میرحسین موسوی، پست وزارت کشور را در اختیار داشت، دربارهٔ انتخاب میرحسین موسوی از سوی رئیس‌جمهور منتخب چنین می‌گوید:

«... با توجه به اینکه مقام معظم رهبری، آقای مهندس موسوی را از قبل می‌شناختند و علاوه بر آن هر دو اهل خامنه بوده و یک نسبت فامیلی با هم داشتند، چون آقای موسوی بعد از انقلاب در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی حضور فعال داشته و مسئولیت روزنامهٔ جمهوری اسلامی هم با ایشان بود، لذا ارتباط تنگاتنگی بین ایشان و آقای بهشتی و آیت‌الله خامنه‌ای برقرار بود، آقای موسوی به عنوان نخست‌وزیر به مجلس اول معرفی شد».