کتاب Shadow of Solitude

کتاب Shadow of Solitude رمانی نوشته‌ی ملیحه ضیایی فشمی است. او در کتاب Shadow of Solitude از روابط پیچیده‌ی انسان‌ها، عشق و عاشقی و شکستن بت‌های ذهنی ما صحبت می‌کند.

درباره‌ی کتاب Shadow of Solitude

کتاب Shadow of Solitude رمانی زیبا و خواندنی از ملیحه ضیایی فشمی است که نسخه‌ی فارسی آن با نام سایه‌ی تنهایی به بازار عرضه شده است. کتاب Shadow of Solitude داستانی است که مثل تمام ماجراها و اتفاقات زندگی با سرعت رخ می‌دهند. داستان با سقوط فردی که صاحب شرکتی بزرگ است از پله‌ها آغاز می‌شود. یکی از افرادی که شاهد این صحنه بوده است، او را به بیمارستان می‌رساند و حالا او برای انجام آزمایش‌ها و ... باید مدتی در بیمارستان بستری باشد. اما چون از اعضای خانواده‌اش کسی در ایران نیست، انتظار ملاقات کسی را ندارد. اما روزی فردی به ملاقاتش می‌آید که اصلا انتظارش را نداشته است ...

کتاب Shadow of Solitude را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب Shadow of Solitude برای دوست‌داران رمان‌های عاشقانه از نویسندگان ایرانی جذاب است. اگر دوست دارید که زبان انگلیسی‌تان را تقویت کنید، می‌توانید از کتاب Shadow of Solitude بهره ببرید. در این صورت داستان زیبایی هم خوانده‌اید.

جملاتی از کتاب Shadow of Solitude

I said, “Who brought me here, doctor?”

“One of my friends happened to witness your fall and brought you here in his car,” the doctor said.  “I will ask your family to come, there is a series of test that need to be done to make sure that the incident wasn’t serious,” he continued.

“Okay doctor, do what you have to, I’ll be right here. But I live alone and the rest of my family are not in Iran. own a company, if there is something important, please inform them.

“You will probably be hospitalized for a few days.” I said, “It doesn’t matter, I will inform the office.” 

They were taking such good care of me that I thought the doctor’s friend had put in a good word for me. They were kind to me to the day they said I had visitors

Who is it?” Minutes later, a very tall and elegant young man entered the room and said hi, and I lost myself! I said, “I wasn’t expecting a visitor, perhaps you’re looking for someone else?”

“I’m the same person that brought you here the day of the accident,” he said. “Don’t worry...”

 “Are you the doctor's friend?” I interrupted him. 

“Yes.”

 “You’ve done me a big favor; I will never forget it