کتاب ذکرحسینبن منصور حلاج (گزیدههایی از تذکرهالاولیا)
معرفی کتاب ذکرحسینبن منصور حلاج (گزیدههایی از تذکرهالاولیا)
«ذکرحسینبن منصور حلاج (گزیدههایی از تذکرهالاولیا)» را جلال نوعپرست تصحیح و بازنویسی کردهاست. این اثر از مجموعه میراث ادبی جهان انتخاب شدهاست. در این مجموعه تلاش میشود تا قسمتهایی از آثار برجستهٔ ادبی جهان، که از خاطر بسیارانِ اهل ادب دور ماندهاست، معرفی شوند.
تذکره الاولیا یکی از هفت اثر برجسته عطار نیشابوری است در این دفتر، باب هفتادو دوم از این کتاب ماندگار که در وصف «ابوالمغیث عبدالله بن احمد بن ابی طاهر» مشهور به «حسینبن منصور حلاج»، عارف و صوفی قرن سوم هجری قمری و معروف به «ابوالمغیث» نوشته شدهاست را میخوانید:
برخی میگویند «حسین منصور حلاج» شخصی و «حسین منصورِ» ملحد، شخصِ دیگری است که استاد «محمد زکریا» و رفیق ابوسعید قرمطی بود و این شخص در حقیقت «حسین ساحر» بوده است؛ حسین منصور از مردم «بیضاء فارس» بود و در «واسط» پرورده شد. «ابوعبدالله خفیف» گفته است که: حسین منصور عالمی ربانی است؛ شبلی گفته است که: «من و حلاج از یک مشربیم؛ به من دیوانگی نسبت دادند با این حال نجات یافتم و اما حسین را عقل او هلاک کرد.» اگر او مورد سرزنش خداوند بود، این دو بزرگ در حق او این چنین نمیگفتند و برای ما گفتهٔ آنها گواه تمام است؛ حسینبن منصور حلاج پیوسته در ریاضت و عبادت بود و در کسوت بیان معرفت و توحید اشتغال داشت؛ اهل مشورت در شرع و سنت بود و این سخن را او گفته بود با این حال بعضی از مشایخ او را راندند نه از این جهت که سنخنش خلاف مذهب و دین بود بلکه به دلیل ناخشنودی مشایخ از سرمستی او؛ و هرچه که بر سرش آمد نتیجهٔ این بود: اول به «تستر» رفت و به خدمت شیخ سهل بن عبدالله رسید و دو سال در درسهای او حاضر بود؛ پس از آن عزم بغداد کرد و این، سفر اول او در هجده سالگی بود؛ بعد به بصره رفت و به «عمرو بن عثمان»پیوست و هجده ماه در درسهای او حاضر بود.
حجم
۲۳٫۴ کیلوبایت
تعداد صفحهها
۳۲ صفحه
حجم
۲۳٫۴ کیلوبایت
تعداد صفحهها
۳۲ صفحه
نظرات کاربران
✨✍🏻✨📚✨ ✍🏻اخلاص، تصفیه عمل است از آلودگیِ دشمنی و دل آزردگی... 🌸نَفْس را به چیزی مشغول بدار که انجام شدنی باشد و اگر چنین نکنی او تو را به چیزی مشغول می دارد که انجام نشدنی خواهد بود... 🌺خوی های بزرگ آن است
ساده سازی متن به نظرم شیرینیش رو ازش گرفته بود.
صحبت در مورد این قبیل متون قدر و منزلت میخواهد و از چون منی ساخته نیست