کتاب مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت الله مهدوی کنی (جلد سوم)

مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت‌الله مهدوی کنی (جلد سوم: اخلاق زندگی فردی) اثری است که به همت دکتر محمد عترت‌دوست گردآوری و تنظیم شده است. این کتاب بخشی از سلسله درس‌گفتارهای اخلاقی آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی را دربرمی‌گیرد که در دانشگاه امام صادق و حوزه علمیه مروی ارائه شده‌اند. جلد سوم این مجموعه با تمرکز بر اخلاق فردی، به بررسی ابعاد مختلف شخصیت انسان، غرایز، کرامت و عوامل رشد و آفات اخلاقی می‌پردازد. انتشارات دانشگاه امام صادق این کتاب را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت الله مهدوی کنی (جلد سوم)

این کتاب در دسته آثار اخلاق اسلامی قرار می‌گیرد و به‌طور ویژه به مباحث انسان‌شناسی و اخلاق فردی از منظر معارف اسلامی می‌پردازد. مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت‌الله مهدوی کنی (جلد سوم) با رویکردی تحلیلی و آموزشی، تلاش کرده است تا مفاهیم بنیادین اخلاق را با زبانی روشن و بر پایه آموزه‌های قرآنی و روایی شرح دهد. ساختار کتاب شامل پنج فصل است که به ترتیب به ماهیت انسان، کرامت انسانی، عوامل مثبت و منفی کمال، و آفات زندگی فردی می‌پردازد. نویسنده، با بهره‌گیری از سخنان و دیدگاه‌های آیت‌الله مهدوی کنی، تلاش کرده است تا مخاطب را با ابعاد مختلف اخلاق فردی و نقش آن در تعالی انسان آشنا کند. این اثر نه‌تنها برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه علوم انسانی و اسلامی، بلکه برای علاقه‌مندان به خودسازی و رشد اخلاقی نیز قابل استفاده است.

خلاصه کتاب مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت الله مهدوی کنی (جلد سوم)

این کتاب با مقدمه‌ای درباره اهمیت اخلاق و جایگاه آن در تربیت اسلامی آغاز می‌شود و سپس در پنج فصل به شرح مباحث اصلی می‌پردازد. فصل اول به ماهیت انسان اختصاص دارد و انسان را به‌عنوان موجودی دارای غرایز، استعدادها و ارزش‌های فطری معرفی می‌کند. در این بخش، به ویژگی‌هایی چون خلیفه‌الله بودن، قابلیت رشد و تکامل، و نقش عقل، شهوت و غضب در ساختار وجودی انسان پرداخته شده است. همچنین، تفاوت انسان با سایر موجودات و اهمیت کنترل و هدایت غرایز مورد بحث قرار گرفته است. در فصل دوم، مفهوم کرامت انسانی و ضرورت خودسازی، خودشناسی و عیب‌زدایی برای حفظ این کرامت بررسی شده است. نویسنده به هماهنگی نظام خلقت، نقش آزمایش‌ها و ابتلائات، و تأثیر مرگ و زندگی بر رشد انسان اشاره کرده است. فصل سوم به عوامل ایجابی کمال انسان می‌پردازد؛ از جمله تقوا، نظم، رعایت آداب معاشرت، احترام به دیگران، تعاون و همکاری، و نقش قلب سلیم در تعالی اخلاقی. در این بخش، اهمیت تقوا به‌عنوان عامل حیات و نجات انسان و نقش آداب معنوی در زندگی فردی برجسته شده است. فصل چهارم عوامل سلبی کمال انسان را بررسی می‌کند؛ مانند نفس اماره، گناه و عصیان، وسواس، عدم حضور قلب، دنیاگرایی و آرمان‌گرایی افراطی. نویسنده به آثار گناه در دنیا و آخرت، روش‌های ترک گناه و اهمیت توبه پرداخته است. در فصل پنجم، آفات زندگی انسان از جمله آفت علم، ریاست، قدرت، حکومت، آبادانی کشور، آرزوهای بی‌پایان و آفت عقل مطرح شده‌اند. این بخش به آسیب‌هایی اشاره دارد که می‌توانند مانع رشد اخلاقی و معنوی فرد شوند و راه‌های مقابله با آن‌ها را بر اساس آموزه‌های دینی بیان می‌کند.

چرا باید کتاب مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت الله مهدوی کنی (جلد سوم) را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و کاربردی، به تبیین مبانی اخلاق فردی از منظر معارف اسلامی پرداخته است. ویژگی شاخص آن، استفاده از سخنان و تجربیات آیت‌الله مهدوی کنی در کلاس‌های اخلاق و جلسات علمی است که باعث شده مباحث کتاب، هم به لحاظ نظری و هم از نظر عملی، قابل استفاده باشد. همچنین، ساختار منظم و موضوع‌بندی دقیق کتاب، امکان مطالعه هدفمند و تدریجی را فراهم آورده است. خواننده با مطالعه این اثر، با مفاهیم بنیادین اخلاق اسلامی، راه‌های کنترل غرایز، اهمیت خودسازی و نقش آفات اخلاقی در زندگی فردی آشنا می‌شود و می‌تواند از آموزه‌های آن در مسیر رشد و تعالی شخصی بهره ببرد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان مباحث اخلاق اسلامی، دانشجویان و پژوهشگران حوزه علوم انسانی و اسلامی، افرادی که دغدغه خودسازی و رشد معنوی دارند، و کسانی که به دنبال شناخت بهتر ابعاد وجودی انسان و راه‌های کنترل غرایز و آفات اخلاقی هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب مجموعه درس گفتارهای اخلاق حضرت آیت الله مهدوی کنی (جلد سوم)

علمای اخلاق خلقیّات و صفات روحی و نفسانی انسان را بردو نوع تقسیم کرده‌اند: ۱) فطری و طبیعی. و ۲) اکتسابی واختیاری. صفات فطری، غرایز و احساسات و استعدادهایی است که در طبیعت انسان آفریده شده و اختیار و عمل در تحصیل آنها هیچ گونه دخالتی ندارد؛ مانند حس خداجویی، عرفان، حس ماورائی، حس کنجکاوی، حس حق‌طلبی، حس عدالت‌خواهی، حس رفعت و سربلندی، حس شخصیت و استقلال، حس آزادگی و حریت، غریزه حب بقا و حب کمال، نیروی عقل و شهوت و غضب و امثال آن. این‌گونه قوا و صفات، در حقیقت فصل ممیز انسان از سایر حیوانات و جانداران در مرحله ذات و طبیعت اوست که در نظام احسن آفرینش به وی اعطا شده است. در مقابل، صفات اکتسابی آن گونه صفاتی را گویند که در مقام عمل و اختیار به تدریج برای انسان حاصل می‌شود تا کاربرد انسان از صفات فطری چه باشد. چنانچه از استعدادها و صفات خداداده خوب بهره‌برداری نشود، صفات اکتسابی بد خواهد شد. در این مرحله، صفات و ملکات خوب را فضایل و مکارم اخلاق و صفات و ملکات بد را رذایل اخلاق نامند. چنان که اگر رفتار و کردار انسان متأثر از ملکات فاضله باشد آن را محاسن اخلاق و آداب می‌نامند و چنانچه از ملکات رذیله ناشی شده باشد آن را سیئات و مساوی اخلاق می‌نامند.