کتاب رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی

کتاب الکترونیکی «رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی» نوشتهٔ لیلا فرهومندفر اثری تخصصی در حوزهٔ سلامت و توانبخشی است که نشر رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی ابعاد مختلف خودمراقبتی در افراد مبتلا به فلج مغزی می‌پردازد و با رویکردی علمی، مفاهیم، نظریه‌ها و راهکارهای عملی را برای بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران و خانواده‌هایشان ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی

«رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی» اثری پژوهشی و ناداستان است که به بررسی جامع ابعاد مختلف خودمراقبتی در افراد مبتلا به فلج مغزی می‌پردازد. این کتاب با ساختاری منظم و تحلیلی، ابتدا به تعریف و طبقه‌بندی فلج مغزی، علل، انواع و شیوع آن در جوامع مختلف می‌پردازد و سپس به سراغ نیازهای ویژهٔ این گروه از بیماران می‌رود. نویسنده با جمع‌آوری داده‌های علمی و پژوهشی، تلاش کرده است تصویری روشن از چالش‌ها، موانع و ضرورت‌های خودمراقبتی در این بیماران ارائه دهد. کتاب به‌عنوان یک منبع دانشگاهی و تخصصی، هم برای دانشجویان رشته‌های توانبخشی، پرستاری و پزشکی و هم برای خانواده‌ها و مراقبان افراد مبتلا به فلج مغزی قابل استفاده است. ساختار کتاب به گونه‌ای است که ابتدا مفاهیم پایه‌ای و نظریه‌های مرتبط با خودمراقبتی را شرح می‌دهد و سپس به بررسی عوامل زمینه‌ساز، مزایا و موانع خودمراقبتی و راهبردهای ارتقای آن می‌پردازد. در بخش‌هایی از کتاب، به نظریه‌های پرستاری مانند نظریهٔ اورم نیز پرداخته شده و نقش خانواده، جامعه و سیستم‌های حمایتی در بهبود وضعیت بیماران مورد توجه قرار گرفته است.

خلاصه کتاب رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی

کتاب «رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی» با مروری بر تعریف و طبقه‌بندی فلج مغزی آغاز می‌شود و به بررسی علل، شیوع و انواع این اختلال می‌پردازد. نویسنده توضیح می‌دهد که فلج مغزی یک گروه ناهمگن از اختلالات عصبی است که عمدتاً در دوران جنینی یا اوایل کودکی رخ می‌دهد و منجر به مشکلات حرکتی، شناختی و رفتاری می‌شود. این اختلال نه‌تنها بر توانایی حرکت و کنترل عضلات تأثیر می‌گذارد، بلکه اغلب با مشکلات گفتاری، بینایی، شنوایی و حتی اختلالات شناختی و روانی همراه است. در ادامه، کتاب به اهمیت خودمراقبتی در ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به فلج مغزی می‌پردازد. خودمراقبتی به عنوان مجموعه‌ای از رفتارها و تصمیمات آگاهانه تعریف شده که فرد یا خانواده برای حفظ سلامت، پیشگیری از عوارض و بهبود عملکرد روزمره انجام می‌دهند. نویسنده با استناد به نظریه‌های پرستاری، به‌ویژه نظریهٔ اورم، تأکید می‌کند که خودمراقبتی یک مهارت آموختنی و تدریجی است که تحت تأثیر عوامل فردی، خانوادگی و محیطی قرار دارد. کتاب به انواع خودمراقبتی (جسمی، روانی-عاطفی، اجتماعی و معنوی) اشاره می‌کند و نیازهای خاص افراد مبتلا به فلج مغزی را در هر یک از این ابعاد شرح می‌دهد. همچنین به موانع و چالش‌هایی که این افراد و خانواده‌هایشان در مسیر خودمراقبتی با آن روبه‌رو هستند، مانند کمبود منابع، ضعف دانش، نگرش‌های منفی و مشکلات ساختاری در نظام سلامت، پرداخته شده است. در بخش‌های پایانی، راهبردهایی برای ارتقای رفتارهای خودمراقبتی ارائه شده و نقش آموزش، حمایت اجتماعی و مشارکت خانواده در بهبود وضعیت بیماران برجسته شده است. کتاب تأکید دارد که خودمراقبتی جایگزین مراقبت تخصصی نیست، بلکه مکمل آن است و می‌تواند به کاهش هزینه‌های درمانی، افزایش استقلال و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

چرا باید کتاب رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر موضوعی تخصصی و کمتر پرداخته‌شده، یعنی رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی، فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با ابعاد مختلف این اختلال و راهکارهای عملی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران آشنا شود. مطالعهٔ این اثر به درک بهتر نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی افراد مبتلا به فلج مغزی کمک می‌کند و نقش خانواده و مراقبان را در فرایند توانبخشی و ارتقای سلامت برجسته می‌سازد. همچنین کتاب با ارائهٔ نظریه‌ها و پژوهش‌های علمی، بستری برای توسعهٔ برنامه‌های آموزشی و حمایتی فراهم می‌کند که می‌تواند برای متخصصان حوزه سلامت و خانواده‌ها کاربردی باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای دانشجویان و متخصصان رشته‌های توانبخشی، پرستاری، پزشکی، روانشناسی و علوم اجتماعی مفید است. همچنین خانواده‌ها و مراقبان افراد مبتلا به فلج مغزی که به دنبال راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی عزیزانشان هستند، می‌توانند از مطالب این کتاب بهره‌مند شوند. این اثر به‌ویژه برای کسانی که دغدغهٔ ارتقای سلامت و استقلال بیماران را دارند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به فلج مغزی

«رفتار خودمراقبتی یک مفهوم کلیدی در ارتقاء سلامت است و به تصمیم‌ها و فعالیت‌هایی که یک شخص برای سازگاری با مشکل سلامتی یا بهبود سلامت خویش به کار می‌برد اشاره دارد. رفتار خودمراقبتی تحت تأثیر عوامل گوناگون قرار می‌گیرد. به طور تجربی ثابت شده است بین دو فردی که به لحاظ پزشکی و آسیب وارده در شرایط یکسانی به سر می‌برند از نظر واکنش‌ها و ناتوانایی‌هایی که بروز می‌دهند و همچنین عملکرد اجتماعی و فیزیکی تفاوت بارزی وجود دارد. یکی از عواملی که در تبیین این تفاوت حیاتی است، ملهفه‌های روانشناختی نظیر افکار و باورهای زیربنایی افراد است. تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که نگرش منفی نسبت به بیماری خود دارند و آن را جدی، غیر قابل کنترل و مزمن می‌دانند، بسیار منفعلانه عمل می‌کنند، عملکرد اجتماعی بسیار ضعیفی داشته و ناتوانایی‌های زیادی از خود نشان می‌دهند.»