کتاب بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم)

کتاب الکترونیکی «بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم)» نوشتهٔ حمید فرناق و به همت نشر گوی منتشر شده است. این اثر به بررسی انتقادی آیین بهائیت از منظر افرادی می‌پردازد که زمانی پیرو این آیین بوده‌اند و سپس از آن بازگشته‌اند. موضوع کتاب عمدتاً حول نقد عقاید و ساختارهای تشکیلاتی بهائیت و روایت تجربه‌های شخصی بازگشتگان ایرانی می‌چرخد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم)

این کتاب در قالب ناداستان و به‌صورت مجموعه‌ای از مقالات و روایت‌ها تنظیم شده است. «بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم)» به قلم حمید فرناق، تصویری کلی از تاریخچه، ساختار و تحولات آیین بهائیت ارائه می‌دهد و در کنار آن، روایت‌هایی از افرادی که پس از سال‌ها پیروی از این آیین، به دلایل مختلف از آن فاصله گرفته‌اند، بازگو می‌کند. نویسنده با بهره‌گیری از منابع تاریخی و آثار منتشرشده توسط خود بهائیان، تلاش کرده است تا روند شکل‌گیری، انشعابات و چالش‌های درونی این آیین را به‌ویژه از منظر منتقدان و بازگشتگان ایرانی بررسی کند. ساختار کتاب به گونه‌ای است که ابتدا به پیشینهٔ تاریخی و عقیدتی بهائیت و ریشه‌های آن در مکتب شیخیه و بابیه می‌پردازد و سپس به معرفی رهبران و تحولات مهم این جریان در ایران و جهان اشاره دارد. در ادامه، روایت‌هایی از زندگی و دلایل بازگشت برخی از چهره‌های سرشناس بهائی به اسلام یا دیگر ادیان آورده شده است. این کتاب بیشتر به جنبه‌های انتقادی و تحلیلی آیین بهائیت می‌پردازد و سعی دارد با ارائهٔ اسناد و نقل‌قول‌ها، مخاطب را با زوایای کمتر دیده‌شدهٔ این آیین آشنا کند.

خلاصه کتاب بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم)

این کتاب با مروری بر تاریخچهٔ آیین بهائیت، از ریشه‌های آن در مکتب شیخیه و بابیه آغاز می‌کند و به معرفی رهبران اصلی این جریان، از جمله «علی‌محمد باب»، «میرزا حسین‌علی نوری (بهاءالله)»، «عباس افندی (عبدالبهاء)» و «شوقی افندی» می‌پردازد. نویسنده روند شکل‌گیری و انشعابات مختلف درون بهائیت را شرح داده و به اختلافات میان رهبران و پیروان این آیین اشاره کرده است. بخش قابل توجهی از کتاب به روایت تجربه‌های افرادی اختصاص دارد که پس از سال‌ها پیروی از بهائیت، به دلایل عقیدتی، اجتماعی یا انتقادی از این آیین فاصله گرفته‌اند. این افراد، که برخی از آن‌ها از چهره‌های سرشناس بهائی بوده‌اند، دلایل خود را برای بازگشت به اسلام یا دیگر ادیان بیان می‌کنند و به نقد ساختار تشکیلاتی، رهبری و آموزه‌های بهائیت می‌پردازند. کتاب همچنین به نقش بهائیت در تحولات اجتماعی و سیاسی ایران، روابط آن با دولت‌های خارجی و چالش‌های پیش‌روی این آیین در دوران معاصر می‌پردازد. پیام اصلی کتاب، بررسی انتقادی بهائیت از منظر کسانی است که زمانی درون این آیین بوده‌اند و اکنون با نگاهی متفاوت به آن می‌نگرند.

چرا باید کتاب بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم) را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب فرصتی فراهم می‌کند تا بهائیت را نه‌تنها از منظر تاریخی و عقیدتی، بلکه از زاویهٔ تجربه‌های زیستهٔ بازگشتگان ایرانی بشناسیم. این اثر با گردآوری روایت‌های شخصی و تحلیل‌های انتقادی، به مخاطب امکان می‌دهد با چالش‌ها، تردیدها و دلایل خروج برخی پیروان از این آیین آشنا شود. همچنین، کتاب با بررسی اسناد و منابع مختلف، تصویری چندلایه از تحولات و انشعابات درون بهائیت ارائه می‌دهد که برای علاقه‌مندان به مطالعات ادیان و تاریخ معاصر ایران ارزشمند است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران حوزهٔ ادیان، علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران، دانشجویان رشته‌های الهیات و علوم اجتماعی و کسانی که دغدغهٔ شناخت جریان‌های فکری و مذهبی نوظهور را دارند، مناسب است. همچنین، افرادی که به دنبال بررسی انتقادی و تحلیلی آیین بهائیت از منظر تجربه‌های شخصی بازگشتگان هستند، می‌توانند از محتوای این اثر بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب بهائیت از دیدگاه بازگشتگان ایرانی (جلد پنجم)

«از زمان پیدایش آیین بهائی تاکنون آموزه‌های این نحلهٔ فکری همواره در معرض نقد و انتقاد قرار داشته و اعتراضات گوناگونی به آن وارد گردیده است. علمای مسلمان و مسیحی و به‌طور کلی طرفداران ادیان الهی، با نگارش کتاب‌های مختلف بیشترین اعتراض را به مشروعیت و آموزه‌های آیین بهائی وارد آورده‌اند. علاوه‌بر طرفداران ادیان توحیدی و اندیشمندان مذهبی، بهائیت مورد نقد نویسندگان و اندیشمندان غیرالهی نیز قرار گرفته و هریک از منظری خاص آموزه‌های این آیین ایرانی نوظهور را به باد انتقاد گرفته و اعتراضات جدی به آن وارد کرده‌اند. تشکیلات بهائی ابتدا سعی نمود تا طرفداران آیین بهائی کمتر در جریان انتقادات و اعتراضات مخالفین قرار گیرند؛ لذا خواندن این قبیل کتاب‌ها و مقالات را نه تنها توصیه نمی‌کرد، بلکه طی دستورالعملی از بهائیان خواست تا نامه‌ها و محلات و مقالات مخالفین را بدون این‌که مورد مطالعه قرار دهند، عیناً به محفل (شورای نه نفرهٔ اداره‌کننده تشکیلات بهائی در هر شهر) ارسال نمایند. اما به مرور زمان و با گسترش فضای مجازی و امکان دسترسی سریع افراد به اطلاعات، بهائیان غیرمتعصب امکان یافتند تا با مقالات و کتاب‌های مختلف نگاشته شده در حوزهٔ بهائیت ارتباط یافته و به نوعی جویای پاسخ‌های منطقی به اعتراضات مخالفین گردند.»