کتاب وصف گل سوری

کتاب وصف گل سوری مجموعه‌ای از اشعار «منوچهر آتشی» است که نشر مروارید آن را منتشر کرده است. این کتاب در قالب شعر معاصر فارسی، گزیده‌ای از سروده‌های شاعر را در سال‌های مختلف گردآوری کرده و مضامین متنوعی چون عشق، طبیعت، جامعه و تجربه‌های زیسته را در بر گرفته است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب وصف گل سوری اثر منوچهر آتشی

کتاب «وصف گل سوری» اثری در قالب مجموعه شعر است که توسط «منوچهر آتشی»، یکی از شاعران برجستهٔ معاصر ایران سروده شده است. این کتاب شامل اشعار آزاد و نیمایی است که در بازه‌ای از سال‌های زندگی شاعر نوشته شده‌اند و بازتاب‌دهندهٔ دغدغه‌ها، احساسات و نگاه او به جهان پیرامون هستند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر شعر مستقل از دیگری، فضایی تازه و تصویری نو می‌آفریند. شاعر در این مجموعه با بهره‌گیری از زبان تصویری و استعاره‌های بدیع، به موضوعاتی چون عشق، مرگ، طبیعت، هویت، تاریخ و جامعه پرداخته است. شعرهای این کتاب، گاه روایت‌محور و گاه تأملی و فلسفی هستند و در کنار هم چشم‌اندازی از تحولات فکری و هنری شاعر را به نمایش می‌گذارند. مجموعه شعر «وصف گل سوری» نه‌تنها بازتابی از زیست شاعر در جنوب ایران و پیوند او با طبیعت و فرهنگ بومی است، بلکه دغدغه‌های انسانی و اجتماعی گسترده‌تری را در خود جای داده است. این مجموعه شعر با تنوع در فرم و مضمون، نمونه‌ای از شعر معاصر فارسی و تجربه‌های زبانی و محتوایی «منوچهر آتشی» به شمار می‌آید.

چرا باید کتاب وصف گل سوری را بخوانیم؟

این کتاب با تنوع موضوعی و زبانی، فرصتی برای آشنایی با جهان‌بینی و تجربه‌های شاعرانهٔ «منوچهر آتشی» فراهم می‌کند. در «وصف گل سوری» می‌توان ردپای طبیعت جنوب ایران، دغدغه‌های اجتماعی، عشق، مرگ و جست‌وجوی هویت را در قالب تصاویری زنده و استعاره‌هایی تازه یافت. خواندن این مجموعه، امکان مواجهه با زبان و تخیل شاعرانه‌ای را فراهم می‌آورد که هم به ریشه‌های بومی وفادار است و هم افق‌های گسترده‌تری را جست‌وجو می‌کند. این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، می‌تواند نمونه‌ای از تحول و پویایی زبان و اندیشه در شعر امروز باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان شعر معاصر فارسی، دوستداران ادبیات جنوب ایران، پژوهشگران حوزهٔ ادبیات و کسانی که به تجربه‌های زبانی و تصویری نو در شعر علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود؛ همچنین به کسانی که دغدغه‌هایی چون هویت، طبیعت، عشق و جامعه دارند.

درباره منوچهر آتشی

«منوچهر آتشی» شاعر، روزنامه‌نگار و مترجم برجستهٔ معاصر، در دوم مهر ۱۳۱۰ در دهرود از شهرستان دشتستانِ استان بوشهر زاده شد. او که از یاران قدیم حزب تودهٔ ایران و دانش‌آموختهٔ ادبیات انگلیسی بود، به حلقهٔ ادبی «موج ناب» تعلق داشت. نخستین‌بار در اواخر دههٔ ۱۳۳۰ با انتشار مجموعه شعر «آهنگ دیگر» تجربه‌ای نو در شعر معاصر ایران رقم زد. شعرهای او با تکیه بر کشف و شهود در طبیعت، آمیزه‌ای از خشونت غریزی و لحن حماسی را ارائه کرده که با آثار شاعرانی همچون «نصرت رحمانی» و «کیومرث منشی‌زاده» تفاوتی بنیادین داشت؛ چراکه در شعر منوچهر آتشی، حضور جنوب و روح حماسی کلام برجستگی ویژه‌ای داشت. او تأثیر عمیقی بر شاعران ایرانی بر جای گذاشت. منوچهر آتشی در ۲۹ آبان ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی و در ۷۴سالگی درگذشت. او در بندر بوشهر به خاک سپرده شد.

بخشی از کتاب وصف گل سوری

«زخم از کدام دست فرود آمد

که پاره است سینه ولی دل

شورنده‌تر

از لحظه‌های عافیت و کام می‌تپد

و درد

از پهلوی دگر ـ که نه با توست،

از راست ـ تیر می‌کشد

و خون گرم

از کوچه‌باغ حنجره

آوازخوان و رقصان می‌جوشد

و راه دشت سوخته سینه پیش می‌گیرد

...

...

زخم از کدام دست

زخم از کدام سمت فرود آوردی،

ای عشق،

ای شقاوت شیرین!»