منوچهر آتشی

منوچهر آتشی زادهٔ دوم مهر ۱۳۱۰ در دهرود در شهرستان دشتستانِ استان بوشهر، شاعر، روزنامه‌نگار و مترجم معاصر ایرانی بود. او از یاران قدیم حزب تودهٔ ایران، دانش‌آموختهٔ ادبیات انگلیسی و یکی از افراد حلقهٔ ادبی «موج ناب» بود. منوچهر آتشی در اواخر دههٔ ۱۳۳۰ با کتاب شعر «آهنگ دیگر» در شعر معاصر به تجربه‌ای تازه دست زد. او با کشف و شهود در طبیعت به‌نوعی خشونت غریزی در شعر دست یافت، اما آنچه خشونت شعری آتشی را از عنصر خشونت آشفته و غیرمنسجم برخی از شاعران قبل و بعد از خودش (مثلاً از «نصرت رحمانی» یا «کیومرث منشی‌زاده») متمایز می‌کند، به‌جز حضور «جنوب»، لحن حماسی آن است. آتشی بر شاعران بسیاری در ایران تأثیر گذاشته‌ است. منوچهر آتشی ۲۹ آبان ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی در ۷۴سالگی درگذشت و در بندر بوشهر به خاک سپرده شد.