کتاب قابوس نامه

کتاب الکترونیکی «قصه‌های کهن‌ایرانی» بازنویسی‌شده به قلم فائزه جعفری و بر پایهٔ اثر «قابوس‌نامه» نوشتهٔ عنصرالمعالی کیکاووس است که نشر نارنگی آن را منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای از حکایت‌ها و داستان‌های آموزندهٔ ایرانی را با زبانی امروزی و قابل‌درک برای نسل جدید روایت می‌کند. «قصه‌های کهن‌ایرانی» با هدف انتقال ارزش‌ها، تجربه‌ها و پندهای اخلاقی از دل تاریخ و فرهنگ ایران، مخاطب را با دنیای پررمزوراز حکمت و خرد ایرانی آشنا می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب قابوس نامه

«قصه‌های کهن‌ایرانی» اثری ناداستانی و روایی است که با بازنویسی حکایت‌های «قابوس‌نامه» عنصرالمعالی کیکاووس، مجموعه‌ای از قصه‌ها و روایت‌های اخلاقی، تربیتی و اجتماعی را در قالبی داستان‌گونه گردآوری کرده است. این کتاب با ساختاری اپیزودیک، هر حکایت را به‌صورت مستقل و با تمرکز بر یک موضوع یا پیام اخلاقی روایت می‌کند. فضای کتاب، بازتاب‌دهندهٔ زندگی، آداب، رسوم و دغدغه‌های مردم ایران در سده‌های گذشته است و از خلال روایت‌ها، تصویری از روابط اجتماعی، سیاست، عدالت، وفاداری، جوانمردی و خردورزی ارائه می‌دهد. نویسنده با بازآفرینی این قصه‌ها، تلاش کرده است تا مفاهیم کهن را به زبان و ذهنیت امروز نزدیک کند و مخاطب را به تأمل دربارهٔ ارزش‌های انسانی و اجتماعی دعوت کند. «قصه‌های کهن‌ایرانی» نه‌تنها مجموعه‌ای از داستان‌های تاریخی است، بلکه پلی میان گذشته و حال، و فرصتی برای بازاندیشی در آموزه‌های فرهنگی ایران به‌شمار می‌آید.

خلاصه داستان قابوس نامه

در «قصه‌های کهن‌ایرانی»، مجموعه‌ای از حکایت‌ها و روایت‌های آموزنده از دل تاریخ ایران گردآوری شده است. این کتاب با بازنویسی قصه‌های «قابوس‌نامه»، به موضوعاتی چون عدالت، وفاداری، قناعت، جوانمردی، سیاست‌ورزی، خردمندی و اخلاق اجتماعی می‌پردازد. هر حکایت، داستانی مستقل است که در آن شخصیت‌هایی از شاهان، وزیران، عیاران، تاجران، صوفیان و مردم عادی حضور دارند و هرکدام با چالش‌ها و انتخاب‌هایی روبه‌رو می‌شوند که سرنوشت آن‌ها را رقم می‌زند. در این روایت‌ها، برای نمونه، داستان تاجری آمده است که مورد ظلم حاکم قرار می‌گیرد و با پافشاری و دادخواهی، حق خود را بازمی‌یابد؛ یا قصهٔ صوفیانی که تفاوت آرامش و بی‌نیازی را در سفر تجربه می‌کنند. حکایت‌هایی از وفاداری و جوانمردی، همچون ماجرای پناه‌دادن به فخرالدوله و ایستادگی در برابر وسوسهٔ خیانت، یا داستان‌هایی از سیاست و تدبیر، مانند ماجرای عبدالجبار خوجانی و نجات او از مرگ با هوشمندی دوستش، در کتاب آمده است. در کنار این‌ها، روایت‌هایی از زندگی فیلسوفان و بزرگان، همچون سقراط، و پندهای پدرانه دربارهٔ اهمیت یادگیری مهارت‌هایی چون شنا، نیز در کتاب دیده می‌شود. هر حکایت، با زبانی ساده و روایتی جذاب، مفاهیمی چون اهمیت عدالت، قاطعیت در تصمیم‌گیری، ارزش راستگویی و خطرات طمع و بی‌تدبیری را به تصویر می‌کشد. «قصه‌های کهن‌ایرانی» با کنار هم‌گذاشتن این روایت‌ها، تصویری از فرهنگ و خرد ایرانی را پیش چشم مخاطب می‌گذارد و او را به تأمل دربارهٔ رفتارها و انتخاب‌های انسانی دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب قابوس نامه را بخوانیم؟

این کتاب فرصتی است برای آشنایی با حکمت و تجربه‌های زیستهٔ ایرانیان در طول تاریخ. «قصه‌های کهن‌ایرانی» با روایت داستان‌هایی کوتاه و آموزنده، مفاهیم اخلاقی و اجتماعی را به‌گونه‌ای ملموس و قابل‌درک بیان می‌کند. خواندن این اثر، نه‌تنها دریچه‌ای به گذشته و فرهنگ ایرانی می‌گشاید، بلکه مخاطب را به بازاندیشی در ارزش‌هایی چون عدالت، قناعت، وفاداری و خردورزی دعوت می‌کند. هر حکایت، نمونه‌ای از چالش‌های انسانی است که در هر زمان و مکانی می‌تواند رخ دهد و راهی برای اندیشیدن به انتخاب‌ها و پیامدهای آن‌ها پیش پای خواننده می‌گذارد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات کهن، دوست‌داران حکایت‌های اخلاقی و کسانی که به دنبال شناخت فرهنگ و تاریخ ایران هستند، مناسب است. همچنین برای نوجوانان و جوانانی که می‌خواهند با ارزش‌های انسانی و اجتماعی آشنا شوند و آموزه‌هایی برای زندگی بیاموزند، گزینه‌ای کاربردی به‌شمار می‌آید.

بخشی از کتاب قابوس نامه

«پسر ثروتمند گفت: چرا اینطور به من نگاه می‌کنی؟ حلوا می‌خواهی؟ پسر فقیر گفت: بله! من خیلی گرسنه‌ام. چند روز است غذا نخوردم. بوی حلوای تو من را دیوانه کرده است. آنقدر گرسنه‌ام که حرفه‌ای معلم را به‌درستی نمی‌فهمم. اگر ممکن است چند لقمه حلوا به من هم بده. پسر ثروتمند پوزخند زد و گفت: به تو حلوا بدهم؟ من حتی نمی‌خواهم بویش به مشامت برسد؛ بعد تو حلوای رایگان می‌خواهی؟ مگر در خواب ببینی. پسر فقیر گریه و التماس کرد و گفت: به خدا خیلی گرسنه‌ام؛ کمی حلوا هم به من بده. تو این همه غذا با خودت آوردی؛ چه می‌شود اگر کمی از آن را هم به من بدهی؟ اینقدر خسیس نباش! پسر ثروتمند گفت: می‌پذیرم؛ ولی یک شرط دارد. پسر ثروتمند گفت: اگر دوست داری حلوای شیرین بخوری باید سگ من باشی و برایم صدای سگ دربیاوری. پسر فقیر که از بوی حلوا ببهوش شده بود. گفت: باشد. می‌پذیرم. پسر ثروتمند گفت: پس اکنون برایم پارس کن. پسر بیچاره مثل سگ پیوسته پارس می‌کرد و پسر ثروتمند هر بار لقمهای حلوا به او میداد و میگفت: پارس کن! پسر فقیر لقمه‌ها را میگرفت و مثل سگ پارس می‌کرد. شبلی که همه‌ی کارها و حرفهای‌شان را دیده و شنیده بود. ناگهان گر به کرد. او سرش را بالا گرفت و گفت: خدایا! نگاه کن که طمع انسان را به چه روزی می‌اندازد. پرورد گارا! ما را از شر دیو طمع نجات بده تا سرمایه‌ی عمر و کرامت انسانی ما را بر باد ندهد.»