کتاب مهمانی در اتاق تشریح

کتاب مهمانی در اتاق تشریح نوشته نجمه باوی توسط نشر زرین اندیشمند منتشر شده است. این نمایشنامه‌ی معاصر فارسی که در سال ۱۴۰۲ منتشر شده، با محوریت روابط انسانی، بحران‌های خانوادگی و روانی، در قالب دو اثر، به بررسی لایه‌های پنهان احساسات و کشمکش‌های شخصیت‌ها می‌پردازد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مهمانی در اتاق تشریح

کتاب مهمانی در اتاق تشریح، مجموعه‌ای از دو نمایشنامه‌ی معاصر است که هر دو در فضای شهری و خانوادگی ایران امروز روایت می‌شوند. این اثر در سال ۱۴۰۲ منتشر شده و دغدغه‌های روانی، عاطفی و اجتماعی شخصیت‌ها را در بستر موقعیت‌هایی پرتنش و گاه تراژیک به تصویر می‌کشد. نمایشنامه‌ی اول، داستان زنی به نام آنا را دنبال می‌کند که پس از مرگ پدرش، درگیر بحران‌های عمیق روحی و روابط پیچیده با همسر و دوستان قدیمی‌اش می‌شود. نمایشنامه‌ی دوم، در فضایی محدودتر و با جمعی کوچک‌تر، به سراغ خانواده‌ای می‌رود که با فقدان و عذاب‌وجدان ناشی از مرگ یکی از اعضا دست‌وپنجه نرم می‌کنند. هر دو نمایشنامه با دیالوگ‌های تیز و موقعیت‌های چالش‌برانگیز، به واکاوی زخم‌های پنهان و رازهای ناگفته‌ی شخصیت‌ها می‌پردازند. فضای اثر، آمیخته‌ای از تلخی، طنز و واقع‌گرایی است و مخاطب را با پرسش‌هایی درباره‌ی حقیقت، مسئولیت و معنای خوشبختی روبه‌رو می‌کند.

خلاصه داستان نمایشنامه مهمانی در اتاق تشریح

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

در نمایشنامه‌ی اول، آنا پس از مرگ پدرش به خانه‌ی قدیمی خانوادگی بازمی‌گردد. او با همسرش ماهان و دوستان قدیمی‌اش، لی‌لی و فرزاد، روبه‌رو می‌شود. فضای خانه، خاطرات و رازهای گذشته را زنده می‌کند و آنا در تلاش است با سوگواری، احساس گناه و بحران هویت خود کنار بیاید. رابطه‌ی او با ماهان پر از سوءتفاهم، فاصله و تلاش برای درک متقابل است. مهمانی‌ای که قرار است فرصتی برای خداحافظی باشد، به صحنه‌ی افشای رازها و درگیری‌های عاطفی بدل می‌شود. آنا میان واقعیت و توهم، حقیقت و انکار، سرگردان است و اطرافیانش هرکدام به شیوه‌ای تلاش می‌کنند او را به پذیرش وضعیت روانی‌اش وادار کنند. 

در نمایشنامه‌ی دوم، خانواده‌ای در یک گالری نقاشی گرد هم آمده‌اند. مرگ سام، عضو معلول خانواده، همه را درگیر عذاب‌وجدان و اتهام متقابل کرده است. مونا، خواهر سام، با خشم و اندوه، دیگر اعضا را به بی‌توجهی و حتی مقصربودن در مرگ سام متهم می‌کند. فضای بسته و پرتنش گالری، جایی برای فرار باقی نمی‌گذارد و هر شخصیت ناچار است با گذشته و نقش خود در تراژدی خانوادگی روبه‌رو شود. دیالوگ‌ها، لایه‌لایه زخم‌های قدیمی را آشکار می‌کنند و مرز میان قربانی و مقصر، حقیقت و توهم، مدام جابه‌جا می‌شود.

چرا باید کتاب مهمانی در اتاق تشریح را خواند؟

کتاب مهمانی در اتاق تشریح با تمرکز بر روابط انسانی و بحران‌های روانی، موقعیت‌هایی را به تصویر می‌کشد که بسیاری از مخاطبان می‌توانند با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کنند. نمایشنامه‌ها با دیالوگ‌های صریح و موقعیت‌های ملموس، به لایه‌های پنهان احساسات و تعارضات شخصیت‌ها نفوذ می‌کنند و مخاطب را به تأمل درباره‌ی مسئولیت، حقیقت و معنای خوشبختی دعوت می‌کنند. مواجهه با سوگواری، عذاب‌وجدان و تلاش برای بازسازی روابط، از جمله موضوعاتی است که در این اثر برجسته شده است.

خواندن کتاب مهمانی در اتاق تشریح را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به نمایشنامه‌های معاصر فارسی، کسانی که دغدغه‌ی روابط خانوادگی، بحران‌های روانی و سوگواری دارند و همچنین دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های هنرهای نمایشی و روان‌شناسی اجتماعی مناسب است. این اثر می‌تواند برای کسانی که به‌دنبال آثاری با محوریت چالش‌های عاطفی و اجتماعی هستند، تجربه‌ای تأمل‌برانگیز باشد.

بخشی از کتاب مهمانی در اتاق تشریح

«ماهان: چقدر شبیه به همین. آنا (نگاه ی کوتاه ): عمه‌مه. ماهان: آها. همون که گفتی تو آلمان زندگی می‌کنه؟ آنا: آره همون. ماهان: راستی اونم اومده بود؟ گفته بودی بچهش مریضه. آنا: نه نیومد. ازش خواستم فعلا بمونه پیش پسرش. ماهان: آها کار خوبی کردی. (آنا در سکوت به کار خود ادامه می‌دهد) ماهان (ماهان با یک تکه گچ کنده شده از دیوار بازی می‌کند): راستش فکر نمی کردم این خونه این‌قدرا هم قدیمی باشه. (آنا با سکوت نگاهش می‌کند و خیلی زود دوباره کارزش را ادامه می‌دهد) ماهان (سریع اضافه می‌کند): ولی خوبه. یه حس و حال دیگه‌ای داره که جالبه. چایی می‌خوری؟ آنا (بدون نگاه کردن به ماهان): نه ممنون. (ماهان دفترچه تلفن و تلفن را برمی‌دارد) ماهان: چی می‌خوری برات بگیرم؟ ماهان: چرا چیزی نمی‌خوری؟ به حرف من گوش بده لطفاً من نمی‌خوام حالت باز بد بشه. آنا: نه من خوبم. چیزیم نمیشه. (ماهان چند ثانیه‌ای را بی‌هیج حرفی می‌نشیند و به آنا نگاه می‌کند) ماهان: می‌شه یکم بشینی سرم گیج رفت انقدر اینور و اونور رفتی و من نگات کردم. آنا (کلافگی نفس عمیقی می‌کشد): خب به یه جای دیگه نگاه کن که سرت گیج نره.»