کتاب بیگانگان

کتاب بیگانگان نوشته سوزان هینتون با ترجمه پروین بختیاری و منتشرشده از سوی انتشارات ماهونیا، داستانی از ادبیات نوجوانان آمریکایی است که به موضوعات هویت، طبقه‌ی اجتماعی و دوستی می‌پردازد. این رمان که در قرن بیستم نوشته شده، روایتگر جدال دو گروه نوجوان با پیش‌زمینه‌های متفاوت است و دغدغه‌های انسانی و اجتماعی را به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بیگانگان

کتاب بیگانگان اثری است که در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی نوشته شده و به‌عنوان یکی از نخستین رمان‌های جدی نوجوانان شناخته می‌شود. نویسنده، سوزان هینتون، در سنین نوجوانی این کتاب را نوشت و با انتخاب نام مخفف خود روی جلد، تلاش کرد تا جنسیتش مانعی برای پذیرش اثر نباشد. داستان در شهری خیالی به نام تالسا در ایالت اوکلاهما می‌گذرد و به زندگی دو گروه اجتماعی با نام‌های گریسرها (جوانان طبقه‌ی کارگر) و اشی‌ها (جوانان مرفه) می‌پردازد. 

این رمان با نگاهی واقع‌گرایانه، دغدغه‌های نوجوانان، جست‌وجوی هویت، معنای خانواده و دوستی را بررسی می‌کند. کتاب بیگانگان با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد و راه را برای آثار جدی‌تر در ادبیات نوجوانان باز کرد. این کتاب نه‌تنها بازتابی از زندگی نوجوانان آمریکایی است، بلکه به مسائل جهان‌شمولی چون نابرابری، امید و ترس نیز می‌پردازد.

خلاصه داستان بیگانگان

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

داستان بیگانگان از زبان پونی‌بوی کرتیس، نوجوانی چهارده‌ساله از گروه گریسرها روایت می‌شود. او و دو برادرش، داری و سوداپاپ، پس از مرگ والدینشان با هم زندگی می‌کنند. پونی‌بوی پسری حساس و اهل مطالعه است که با دنیای خشن اطرافش تفاوت دارد. در آغاز داستان، او پس از تماشای فیلمی به‌تنهایی به خانه بازمی‌گردد و مورد حمله‌ی گروه اشی‌ها قرار می‌گیرد. این حادثه، ترس و ناامنی را در وجودش تقویت می‌کند و رابطه‌ی او با برادران و دوستانش را پررنگ‌تر می‌سازد. 

در ادامه، پونی‌بوی و دوست نزدیکش جانی با دو دختر از گروه اشی‌ها آشنا می‌شوند و این آشنایی، مرزهای میان دو گروه را به چالش می‌کشد. اختلافات طبقاتی، خشونت و تلاش برای یافتن معنا و جایگاه، شخصیت‌ها را درگیر تصمیم‌هایی سرنوشت‌ساز می‌کند. داستان با روایت زندگی روزمره، دوستی‌ها، درگیری‌ها و امیدهای نوجوانان پیش می‌رود و نشان می‌دهد که هر دو گروه، با وجود تفاوت‌های ظاهری، دغدغه‌ها و مشکلات مشترکی دارند. کتاب بیگانگان با تمرکز بر روابط انسانی، هویت و معنای خانواده، تصویری از نوجوانانی ارائه می‌دهد که در جهانی پر از نابرابری و قضاوت، به‌دنبال درک خود و دیگران هستند.

چرا باید کتاب بیگانگان را خواند؟

این کتاب با روایتی صمیمی و بی‌پرده، به مسائل هویت، طبقه اجتماعی و معنای دوستی می‌پردازد و تصویری واقعی از دغدغه‌های نوجوانان ارائه می‌دهد. کتاب بیگانگان مرزهای کلیشه‌ای ادبیات نوجوانان را کنار می‌زند و با پرداختن به موضوعاتی چون خشونت، امید و جست‌وجوی معنا، فرصتی برای همدلی و درک عمیق‌تر نسبت به دیگران فراهم می‌کند. مطالعه‌ی این رمان، مخاطب را به تأمل درباره‌ی پیش‌داوری‌ها و تفاوت‌های اجتماعی دعوت می‌کند و نشان می‌دهد که انسانیت و همدلی می‌تواند فراتر از مرزهای طبقاتی باشد.

خواندن کتاب بیگانگان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

کتاب بیگانگان برای نوجوانان و جوانانی که با دغدغه‌های هویت، دوستی، خانواده و نابرابری اجتماعی روبه‌رو هستند، مناسب است؛ همچنین برای علاقه‌مندان به رمان‌های اجتماعی و کسانی که به‌دنبال درک بهتر روابط انسانی و مسائل نوجوانان‌اند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب بیگانگان

«وقتی از تاریکی سینما زیر نور روشن خورشید رفتی فقط دو چیز توی ذهنم بود: پل نیومن و برگشتن به خانه. کاش شبیه پل نیومن بودم؛ او سرسخت به نظر می‌رسد و من نه. اما حدس می‌زنم قیافه‌ی خودم آن‌قدرها هم بد نیست. من موهای قهوه‌ای روشن و تقریباً قرمز و چشمان سبز مایل به خاکستری دارم. کاش خاکستری‌تر بودند. چون از بیشتر مردهایی که چشم‌های سبز دارند، متنفرم. اما باید به چیزی که دارم راضی باشم. موهای من بلندتر از خیلی از پسرهاست و پشتش را مربعی زده‌ام و در جلو و دو طرف بلندتر است. اما جزء گریسرها هستم و بیشتر هم‌محله‌ای‌هایم به‌ندرت زحمت اصلاح موهایشان را می‌کشند. تازه با موهای بلند بهتر به نظر می‌رسم. یک پیاده‌روی طولانی تا خانه داشتم و هیچ‌کس همراهم نبود. اما من تنها این کار را می‌کنم. چون دوست دارم بدون مزاحمت فیلم‌ها را تماشا کنم تا بتوانم واردشان بشوم و آن‌ها را با بازیگران زندگی کنم. وقتی فیلمی را با کسی می‌بینم، به‌نوعی معذب می‌شوم. مثل وقتی که کسی کتابت را از پشت شانه‌ات می‌خواند. من از این جهت فرق دارم. خب دومین برادر بزرگم سودا؛ که شانزده‌هفده‌ساله است، هرگز لای کتاب‌ها را باز نمی‌کند و بزرگ‌ترین برادرم دارل که داری صدایش می‌زنیم، آن‌قدر کار می‌کند که دیگر به داستان یا طراحی علاقه ندارد. بنابراین من شبیه آن‌ها نیستم. هیچ کس در گروه ما مثل من دنبال فیلم و کتاب نیست.»