کتاب معبر جانان

کتاب معبر جانان نوشته صدیقه حسن‌زاده که توسط نشر چکانه منتشر شده، اثری در دسته‌ی فیلم‌نامه و در حوزه‌ی سینمای دفاع مقدس است. این فیلم‌نامه با الهام از وقایع و شخصیت‌های واقعی، به روایت داستانی معاصر و درهم‌تنیده با خاطرات جنگ ایران و عراق پرداخته است. شخصیت‌های اصلی آن، هر یک با گذشته و دغدغه‌های خاص خود، درگیر جست‌وجوی هویت، خانواده و معنای رهایی هستند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب معبر جانان

کتاب معبر جانان (فیلم‌نامه‌ی بلند سینمایی) اثری است که در قالب فیلم‌نامه‌ی بلند سینمایی نوشته شده و فضای آن میان گذشته و حال در رفت‌وآمد است. داستان در بستر جنگ ایران و عراق و پیامدهای آن بر نسل‌های بعدی شکل می‌گیرد. صدیقه حسن‌زاده با بهره‌گیری از خاطرات واقعی، به‌ویژه خاطرات فرنگیس حیدرپور و همچنین اشعار محلی، تلاش کرده است تا پیوندی میان تاریخ، هویت و زندگی معاصر برقرار کند. شخصیت‌های اصلی، هر یک نماینده‌ی بخشی از جامعه و حامل زخم‌ها و امیدهای خود هستند. 

روایت با محوریت جانان، دختری عکاس و جست‌وجوگر و اطرافیانش، به بررسی تأثیرات جنگ، فقدان، روابط خانوادگی و تلاش برای یافتن معنای زندگی می‌پردازد. این فیلم‌نامه در سال ۱۴۰۲ نوشته شده و در بانک فیلم‌نامه‌ی خانه‌ی سینما نیز به ثبت رسیده است. فضای داستان، علاوه‌بر بازنمایی صحنه‌های جنگ و خاطرات گذشته، به زندگی شهری و دغدغه‌های نسل امروز نیز می‌پردازد و از این رهگذر، پیوندی میان گذشته و حال برقرار می‌کند.

خلاصه فیلمنامه معبر جانان

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

داستان معبر جانان با صحنه‌ای تلخ از انفجار مین در دشت و زخمی‌شدن دختری نوجوان آغاز می‌شود؛ تصویری که سایه‌اش بر سراسر روایت باقی می‌ماند. روایت اصلی حول جانان، دختری ۳۰ ساله و عکاس، شکل می‌گیرد که در آستانه‌ی ازدواج با حسام، دچار تردید و بحران هویت می‌شود. جانان با کوله‌باری از خاطرات پدر شهیدش و جست‌وجوی ریشه‌های خانوادگی، به زادگاه پدر سفر می‌کند تا پاسخ پرسش‌هایش را بیابد. در این مسیر، با فرنگیس، زنی که خاطرات جنگ را در دل دارد، روبه‌رو می‌شود و گفت‌وگوهایشان لایه‌های پنهان گذشته را آشکار می‌کند. 

در تهران، مادر جانان (گیتی)، نامزدش حسام و سبحان (دوست و هم‌رزم پدرش) هر یک با دغدغه‌ها و زخم‌های خود، درگیر بحران‌های خانوادگی و اجتماعی‌اند. روایت با رفت‌وآمد میان گذشته و حال، خاطرات جنگ، روابط پیچیده‌ی خانوادگی و تلاش برای یافتن معنای رهایی و هویت، پیش می‌رود. جانان در نهایت با واقعیت‌های تلخ و شیرین گذشته روبه‌رو می‌شود و در مسیر جست‌وجوی خود، معنای تازه‌ای از خانواده، عشق و ایستادگی را تجربه می‌کند. پایان داستان باز گذاشته شده و سرنوشت شخصیت‌ها در تعلیق باقی می‌ماند.

چرا باید کتاب معبر جانان را خواند؟

فیلم‌نامه‌ی معبر جانان با ترکیب روایت‌های خانوادگی، خاطرات جنگ و دغدغه‌های نسل امروز، تصویری چندلایه از تأثیرات جنگ بر زندگی معاصر ارائه می‌دهد. شخصیت‌پردازی دقیق و دیالوگ‌های زنده، امکان هم‌ذات‌پنداری با شخصیت‌ها را فراهم می‌کند؛ همچنین پیوند میان گذشته و حال و پرداختن به مسائلی چون هویت، فقدان و جست‌وجوی معنای زندگی، این اثر را برای علاقه‌مندان به روایت‌های انسانی و اجتماعی، خواندنی می‌کند.

خواندن کتاب معبر جانان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به فیلم‌نامه‌نویسی، سینمای دفاع مقدس، روایت‌های خانوادگی و اجتماعی و کسانی که دغدغه‌ی هویت، ریشه‌ها و تأثیرات جنگ بر نسل‌های مختلف را دارند، مناسب است؛ همچنین برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌ی هنر و ادبیات نمایشی، منبعی قابل‌توجه به شمار می‌آید.

بخشی از کتاب معبر جانان

«دختری شانزده - هفده‌ساله به همراه چند سگ و یک پسر بچه‌ی ده‌ساله. گله‌ی گوسفندان و چند قاطر را از حاشیه جاده برای چرا هدایت می‌کند. دختر با پسرک در حال آواز خواندن هستند. به زبان محلی شعری را می‌خوانند و با هم دست می‌زنند. گوسفندها هر از گاهی به سمت عمق دشت حرکت می‌کنند. اما با هی هی دختر چوپان، باز به سمت حاشیه جاده می‌آیند. ترانه بچه‌ها: نمنم تازه‌ی وارانه شادی باخ و بووسانه مالمان کیشا وه‌ی بانه جوور په روانه نم‌نم تازه‌ی آور نوو نوقره ده ویگه ناو جوو خه‌یمه به سا گول له آسوو فر گرت په‌ره ستوو بان بده ویمن گول باریم دل له به زاره دربیاریم سووسهن و نرگس، بشماریم تا له چه‌مهن زاریم یکی از گوسفندها به عمق دشت حرکت می‌کند. دخترک به دنبال گوسفند می‌دود؛ اما ناگهان پایش روی مین می‌رود و با انفجاری روی زمین می‌افتد. چند قدم جلوتر گوسفند هم روی مین می‌رود و صدای دومین آنفجار هم شنیده می‌شود. بدن دختر غرق در خون شده است. برادرش می‌خواهد به سمتش بیاید اما دختر با آخرین جانش؛ دستش را بالا می‌برد و مانع از جلو آمدن او می‌شود.»