کتاب کلیت و بی نهایت

معرفی کتاب کلیت و بی نهایت

کتاب الکترونیکی «کلیت و بینهایت (رساله‌ای دربارهٔ برون‌بود)» نوشتهٔ امانوئل لویناس با ترجمهٔ مسلم بخشایش و انتشار انتشارات نظری، اثری فلسفی در حوزهٔ پدیده‌شناسی و اخلاق است. این کتاب به بررسی رابطهٔ انسان با دیگری، مفهوم برون‌بود و نقد سنت فلسفهٔ غرب می‌پردازد و از مهم‌ترین آثار لویناس در قرن بیستم به شمار می‌رود. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب کلیت و بی نهایت

«کلیت و بینهایت» اثری است که در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی نوشته شده و یکی از مهم‌ترین متون فلسفی معاصر به شمار می‌آید. لویناس در این کتاب، با تکیه بر سنت پدیده‌شناسی و گفت‌وگو با اندیشه‌های فیلسوفانی چون هوسرل، هایدگر، سارتر و مرلو-پونتی، به نقد بنیادین فلسفهٔ غرب می‌پردازد. او تلاش می‌کند نشان دهد که فلسفهٔ سنتی، دیگری را همواره درون نظام‌های کلیت‌گرا و خودمحورانه جذب می‌کند و امکان تجربهٔ اصیلِ مواجهه با دیگری را از بین می‌برد. لویناس در این اثر، بر اهمیت رابطهٔ چهره به چهره، زبان، اخلاق و مسئولیت در قبال دیگری تأکید می‌کند و برون‌بود را به عنوان مفهومی بنیادین درک می‌کند که از هرگونه نظام‌بندی و کلیت‌سازی فراتر می‌رود. کتاب، با زبانی تحلیلی و گاه دشوار، سیر اندیشهٔ فلسفی غرب را بازخوانی می‌کند و راهی تازه برای اندیشیدن به اخلاق و وجود پیشنهاد می‌دهد. این اثر در فضای فلسفی فرانسه و اروپا تأثیرگذار بوده و همچنان موضوع بحث و تفسیر است.

خلاصه کتاب کلیت و بی نهایت

پیام اصلی «کلیت و بینهایت» حول نقد فلسفهٔ کلیت‌گرا و تأکید بر تجربهٔ مواجهه با دیگری شکل می‌گیرد. لویناس استدلال می‌کند که سنت فلسفی غرب، از افلاطون تا هایدگر، همواره در پی جذب دیگری درون نظام‌های مفهومی و کلیت‌بخش بوده است؛ نظام‌هایی که فردیت و غیریت دیگری را نادیده می‌گیرند. او بر این باور است که تجربهٔ اصیل انسانی، نه در درون‌ماندگاری و خودبسندگی، بلکه در مواجههٔ چهره به چهره با دیگری و پذیرش مسئولیت اخلاقی نسبت به او رخ می‌دهد. در این مواجهه، دیگری نه به عنوان ابژه یا امتداد من، بلکه به عنوان موجودی مستقل و مطلقاً غیر، ظاهر می‌شود. زبان و گفت‌وگو، به عنوان راهی برای ارتباط با دیگری، جایگاه ویژه‌ای در اندیشهٔ لویناس دارد؛ چرا که تنها از طریق زبان است که می‌توان به غیریت و آزادی دیگری احترام گذاشت. لویناس همچنین مفهوم «ایدهٔ بی‌نهایت» را مطرح می‌کند که در آن، ذهن انسان با چیزی مواجه می‌شود که فراتر از ظرفیت و نظام‌های خودش است. در نهایت، کتاب بر این نکته تأکید می‌کند که اخلاق، پیش از هر نظام فلسفی یا هستی‌شناختی، بنیان رابطهٔ انسانی است و مسئولیت در قبال دیگری، شرط امکان هر نوع معنا و حقیقت است.

چرا باید کتاب کلیت و بی نهایت را خواند؟

این کتاب با طرح پرسش‌هایی بنیادین دربارهٔ ماهیت رابطهٔ انسان با دیگری و نقد فلسفهٔ سنتی غرب، فرصتی برای بازاندیشی در باب اخلاق، مسئولیت و معنای وجود فراهم می‌کند. خواننده با مفاهیمی چون برون‌بود، چهره، زبان و ایدهٔ بی‌نهایت آشنا می‌شود و می‌تواند نگاه تازه‌ای به جایگاه دیگری و مسئولیت اخلاقی در زندگی فردی و اجتماعی پیدا کند. مطالعهٔ این اثر، ذهن را به چالش می‌کشد و افق‌های جدیدی برای فهم فلسفه و اخلاق می‌گشاید.

خواندن کتاب کلیت و بی نهایت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «کلیت و بینهایت» برای علاقه‌مندان به فلسفهٔ معاصر، دانشجویان و پژوهشگران حوزهٔ فلسفه، اخلاق و علوم انسانی، و کسانی که دغدغهٔ فهم رابطهٔ خود با دیگری و مسئولیت اخلاقی دارند، مناسب است. این کتاب برای کسانی که به نقد سنت فلسفی غرب و مفاهیم پدیده‌شناسی علاقه‌مندند، ارزشمند خواهد بود.

فهرست کتاب کلیت و بی نهایت

- مقدمه: مروری بر زمینهٔ تاریخی و فلسفی اثر و جایگاه لویناس در سنت پدیده‌شناسی و فلسفهٔ غرب.- بخش اول: همان و دیگری - الف. متافیزیک و استعلا: بررسی میل به نامرئی، نقض کلیت، تقدم متافیزیک بر هستی‌شناسی و ایدهٔ بی‌نهایت. - ب. انفصال و گفتمان: تحلیل الحاد و اراده، حقیقت، گفتمان، بلاغت و بی‌عدالتی، و نسبت گفتمان و اخلاق.- بخش دوم: درون‌بود و اقتصاد - الف. انفصال به مثابهٔ حیات مد: بحث دربارهٔ حیث التفاتی، رابطهٔ اجتماعی، لذت و استقلال، عاطفیت و جامعه‌شناسی. - ب. قالب اسطوره‌ای عنصر: بررسی قالب‌های اسطوره‌ای و حساسیت. - پ. من و وابستگی: موضوعاتی چون حظ، عشق به حیات، لذت و انفصال. - ت. سکونت و زنانگی: تحلیل سکونت، خانه، مالکیت، تملک و کار. - ث. دنیای پدیده‌ها و بیان: جدایی اقتصاد، آثار و بیان، پدیده و وجود.- بخش سوم: برون‌بود و چهره - ج. رابطهٔ اخلاقی و زمان: سوبژکتیویته، کثرت‌گرایی، معاشرت، رابطهٔ تاریخی و چهره. - ب. پدیدارشناسی اروس: شهوت، باروری، تعالی و فرزندی. - د. نامتناهیت زمان: تحلیل زمان و نتیجه‌گیری.- نتیجه‌گیری: جمع‌بندی و تأکید بر تقدم اخلاق بر هستی‌شناسی و اهمیت رابطهٔ انسانی.

بخشی از کتاب کلیت و بی نهایت

«زندگی واقعی غایب است. اما ما در دنیا هستیم. متافیزیک در این مکان بیگانه پدیدار و حفظ می‌شود. رویش بسمت «جایی دیگر»، «جز این» و «دیگری» است. زیرا آن در کلی‌ترین شکلی که در تاریخ اندیشه به خودش گرفته است، بعنوان حرکتی از جانب دنیایی آشنا برای ما ظاهر می‌شود. گرچه همچنان سرزمین‌های ناشناخته‌ای هستند که تحدیدش می‌کنند یا از جلوی دید، از یک «در خانه» یعنی جایی که در آن ساکنیم تا یک بیرون-از-خویشتن غریبه و تا یک «آنطرف»: پنهان می‌ماند.شرط این حرکت، (خواه) جایی دیگر یا دیگری، در قالب مفهومی والا غیر نامیده می‌شود. هیچ سفری، هیچ تغییر اقلیمی، هیچ منظره‌ای نمی‌تواند میل بسوی آن را ارضا کند. دیگری متافیزیکاً مطلوب، دیگری شبیه نانی که می‌خورم، زمینی که در آن اقامت دارم، منظره‌ای که در آن تعمق می‌کنم، نیست. گاهی شبیه خودم برای خودم. این «من» آن «دیگری» است. من می‌توانم از این واقعیات تغذیه کنم و تا حد بسیار زیادی خودم را ارضا کنم. گویی حقیقتاً قد اغنا بوده‌ام. بدین ترتیب غیریت‌شان در هویت من بعنوان یک متفکر یا مالک و متصرف بازجذب می‌شود. میل متافیزیکی کاملاً بسمت یک چیز دیگری گرایش دارد. بسمت مطلقاً دیگری. همانطور که معمولاً هم تفسیر می‌شود. نیاز مبتنی بر میل و اشتیاق است؛ میل یک موجود فقیر و اقص یا دورمانده از عظمت گذشته‌اش را ترسیم می‌کند. آن با آگاهی آنچه که از دست رفته منطبق می‌گردد؛ آن اساساً می‌تواند یک نوستالژی و یک عطشی برای بازگشت باشد. پس بدین ترتیب نمی‌توان حتی حدس زد که دیگری واقعاً چیست.»