کتاب پیمان لمبارد

معرفی کتاب پیمان لمبارد

کتاب الکترونیکی «پیمان لمبارد» (The Promise) نوشتهٔ «دیمون گالگوت» با ترجمهٔ «فاطمه ذبیحی» و نشر شالگردن، رمانی‌ست در ژانر داستان‌های آفریقایی که به زندگی یک خانواده سفیدپوست در آفریقای جنوبی می‌پردازد. این اثر با نگاهی به تحولات اجتماعی و سیاسی، روابط خانوادگی و وعده‌های تحقق‌نیافته را روایت می‌کند. «دیمون گالگوت» از نویسندگان مطرح معاصر است که آثارش در فهرست بوکر پرایز نیز قرار گرفته‌اند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پیمان لمبارد

«پیمان لمبارد» در بستر تاریخی و اجتماعی آفریقای جنوبی روایت می‌شود و داستان خانواده‌ای سفیدپوست را در دوره‌ای پرتنش از تاریخ این کشور دنبال می‌کند. روایت کتاب از دهه‌های پایانی قرن بیستم آغاز می‌شود و با گذر زمان، تحولات سیاسی، اجتماعی و خانوادگی را به تصویر می‌کشد. محور اصلی داستان، وعده‌ای‌ست که در بستر مرگ مادر خانواده داده می‌شود و سرنوشت اعضای خانواده را به هم گره می‌زند. نویسنده با نگاهی موشکافانه، لایه‌های پنهان روابط خانوادگی، تبعیض نژادی و کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها را بررسی می‌کند. فضای رمان، تلفیقی از واقعیت‌های تلخ و طنزهای تلخ است که در دل زندگی روزمره شخصیت‌ها جریان دارد. «پیمان لمبارد» با بهره‌گیری از زبان و روایت چندلایه، تصویری از جامعه‌ای در حال گذار و خانواده‌ای درگیر با گذشته و آینده را ارائه می‌دهد.

خلاصه کتاب پیمان لمبارد

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!داستان «پیمان لمبارد» با مرگ مادر خانواده «راشل سوارت» آغاز می‌شود. در مراسم خاکسپاری، دختر کوچک خانواده، «آمور»، شاهد قولی‌ست که پدرش به مادر در حال مرگ می‌دهد: خانه‌ای که سال‌ها خدمتکار سیاه‌پوست خانواده، «سالومه»، در آن زندگی می‌کند، باید به او واگذار شود. این وعده، هستهٔ مرکزی رمان را شکل می‌دهد و در سال‌های بعد، سرنوشت اعضای خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. روایت از زاویه دید شخصیت‌های مختلف، به ویژه آمور، آنتون (پسر خانواده)، آسترید (خواهر بزرگ‌تر) و دیگر اعضا پیش می‌رود و هرکدام با چالش‌های شخصی و اجتماعی روبه‌رو می‌شوند. در پس‌زمینهٔ داستان، تغییرات سیاسی و اجتماعی آفریقای جنوبی، از دوران آپارتاید تا پس از آن، بر زندگی شخصیت‌ها سایه می‌اندازد. کشمکش میان وفاداری به وعده، احساس گناه، بی‌تفاوتی و منافع شخصی، خانواده را به تدریج از هم دور می‌کند. هر فصل با مرگ یکی از اعضای خانواده و بازگشت به موضوع وعدهٔ تحقق‌نیافته، پیش می‌رود و در این میان، تضاد میان عدالت و سنت، گذشته و آینده، و فردیت و جمع، به شکل‌های مختلفی بازتاب می‌یابد. پایان داستان، همچنان که وعدهٔ اصلی در هاله‌ای از ابهام باقی می‌ماند، تصویری از جامعه‌ای متحول و خانواده‌ای درگیر با زخم‌های کهنه را به جا می‌گذارد.

چرا باید کتاب پیمان لمبارد را خواند؟

این رمان با روایتی چندلایه و شخصیت‌پردازی دقیق، تصویری از یک خانواده و جامعه‌ای در حال تغییر را ارائه می‌دهد. «پیمان لمبارد» به موضوعاتی چون وعده‌های تحقق‌نیافته، تبعیض نژادی، میراث خانوادگی و کشمکش‌های اخلاقی می‌پردازد. خواندن این کتاب فرصتی‌ست برای درک بهتر پیچیدگی‌های روابط انسانی و تأثیر تاریخ بر سرنوشت افراد. همچنین، روایت داستان از زاویه دید شخصیت‌های مختلف، امکان همذات‌پنداری و تامل عمیق‌تر را فراهم می‌کند.

خواندن کتاب پیمان لمبارد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های خانوادگی، داستان‌های اجتماعی و کسانی که دغدغهٔ مسائل هویتی، عدالت و تاریخ معاصر آفریقای جنوبی را دارند، مناسب است. همچنین برای مخاطبانی که به روایت‌های چندصدایی و شخصیت‌پردازی‌های پیچیده علاقه دارند، تجربه‌ای ارزشمند خواهد بود.

بخشی از کتاب پیمان لمبارد

«زمانی که بلندگو نامش را تکرار می‌کند، "آمور" می‌فهمد اتفاقی که انتظارش را می‌کشید بالاخره رخ داده‌است. او کل روز را در حالتی پرتنش و سردردآور سپری کرده؛ انگار که اخطاری در خواب به او داده‌شده ولی نمی‌تواند آن را به‌خاطر بیاورد؛ چیزی مانند یک نشانه یا تصویری محو و ناواضح... وقتی کلمات با صدایی بلند به گوش آمور می‌رسند، باورشان نمی‌کند؛ درحالی که چشمانش را بسته‌است و سرش را تکان می‌دهد. عمه‌اش به او دلداری می‌دهد: «نه! حقیقت نداره. هیچ کس نمرده. این حرف حرفه بیخودیه! همین!» آمور درحالی که مانند یک حشرهٔ وارفته پشت میز ولو شده بدون هیچ حرفی چشمانش را به یک نقطه دوخته‌است. این اتفاق زمانی افتاد که صدای برخاسته از بلندگوی دفتر خانم استارکی از آمور خواست که به داخل برود. او مدت خیلی زیادی را منتظر بوده و به‌قدری درموردش خیال‌بافی کرده است که انگار تمامی حالت‌های ممکن قبلا اتفاق افتاده‌اند ولی حالا که بالاخره زمانش فرا رسیده نتیجه بیش‌تر از همیشه دور از ذهن و خیالی به‌نظر می‌آید. آمور با تمام وجود بغض گرفته‌اش به انکار روی می‌آورد: «این نمی‌تونه اتفاق بیفته! امکان نداره! مخصوصا برای مادر که همیشه باید زنده بمونه.»»