کتاب فلسفه اتریشی

کتاب فلسفه اتریشی: جستاری در تاریخ فلسفه تحلیلی (جستاری در تاریخ فلسفه تحلیلی) نوشتۀ نویسندگانی چون «بری اسمیت»، «دنیس فیزت»، «جان سبستیک» و «دیوید لافت» و گردآوری و ترجمهٔ «پوریا بقایی‌ مقدم» توسط نشر سخن‌گستر منتشر شده است. این کتاب به بررسی ریشه‌ها و تحولات فلسفۀ تحلیلی در اتریش می‌پردازد و نقش فیلسوفان اتریشی را در شکل‌گیری این جریان فکری برجسته می‌کند. نسخۀ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فلسفه اتریشی

کتاب فلسفهٔ اتریشی به بررسی تاریخ و ویژگی‌های فلسفهٔ تحلیلی در اتریش می‌پردازد و تلاش می‌کند سهم فیلسوفان اتریشی را در شکل‌گیری و گسترش این مکتب روشن کند. دورهٔ مورد بحث عمدتاً قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است؛ یعنی زمانی پیش از ظهور حلقهٔ وین و چهره‌هایی مانند ویتگنشتاین. نویسندگان کتاب باتکیه‌بر منابع معتبر و پژوهش‌های تاریخی، به تبارشناسی فلسفهٔ تحلیلی می‌پردازند و نشان می‌دهند که چگونه متفکرانی چون «برنارد بولتسانو»، «فرانتس برنتانو»، «رابرت زیمرمان» و دیگران بنیان‌های این جریان را در خاک اتریش بنا نهادند؛ کتاب همچنین به تفاوت‌های فلسفهٔ اتریشی و آلمانی اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا فلسفهٔ علمی و تحلیلی در اتریش رشد کرد، اما در آلمان مسیر دیگری را پیمود. در کنار تحلیل‌های تاریخی، به نقش نهادها، انجمن‌ها و فضای فرهنگی و سیاسی اتریش نیز پرداخته می‌شود تا تصویری چندلایه از زمینه‌های ظهور فلسفهٔ تحلیلی ارائه شود.

خلاصه کتاب فلسفه اتریشی

این کتاب با بررسی ریشه‌های فلسفهٔ تحلیلی نشان می‌دهد که برخلاف تصور رایج، این مکتب تنها محصول تلاش‌های فیلسوفان بریتانیایی نیست و فیلسوفان اتریشی نقش مهمی در شکل‌گیری آن داشته‌اند. نویسندگان با مرور زندگی و آثار چهره‌هایی چون «برنارد بولتسانو»، «فرانتس برنتانو»، «رابرت زیمرمان» و دیگران به این می‌پردازند که چگونه گرایش به علم، منطق، فلسفهٔ زبان و تحلیل مفاهیم در سنت اتریشی زمینه‌ساز رشد فلسفهٔ تحلیلی شد. کتاب به تفاوت‌های بنیادین میان فلسفهٔ اتریشی و آلمانی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چرا اتریش، برخلاف آلمان به‌سمت فلسفهٔ علمی و تحلیلی حرکت کرد؛ همچنین به نقش نهادهایی مانند انجمن فلسفهٔ دانشگاه وین و حلقهٔ وین اشاره می‌شود و تأثیر فضای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی اتریش بر شکل‌گیری این جریان بررسی می‌شود. دغدغهٔ اصلی کتاب تبیین این نکته است که فلسفهٔ تحلیلی ریشه در سنت اتریشی دارد و ویژگی‌هایی چون توجه به زبان، منطق، تجربه‌گرایی و تحلیل مفاهیم از دل همین سنت بیرون آمده است.

چرا باید کتاب فلسفه اتریشی را خواند؟

این کتاب فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده هم با ریشه‌ها و زمینه‌های کمترشناخته‌شدهٔ فلسفهٔ تحلیلی آشنا شود و هم به نقش فیلسوفان اتریشی در این جریان فکری پی ببرد. با مطالعهٔ این اثر می‌توان با تفاوت‌های فلسفهٔ اتریشی و آلمانی آشنا شد و فهم عمیق‌تری از تحولات فکری اروپا در قرن نوزدهم و بیستم به دست آورد؛ همچنین کتاب به مخاطب کمک می‌کند تا ارتباط میان فلسفه، علم، زبان و سیاست را در بستر تاریخی اتریش بهتر درک کند.

خواندن کتاب فلسفه اتریشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران فلسفه، علاقه‌مندان به تاریخ اندیشه و کسانی که به فلسفهٔ تحلیلی و ریشه‌های آن علاقه دارند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که به‌دنبال فهم تفاوت‌های سنت‌های فلسفی اروپایی و نقش نهادها و زمینه‌های اجتماعی در شکل‌گیری مکاتب فکری هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب فلسفه اتریشی

«آلمان و اتریش به‌عنوان دو کشور همسایه و هم‌زبان دارای اشتراکات فرهنگی فراوانی هستند اما از نظر فلسفی دو راه متفاوت را در پیش گرفتند. درحالی‌که آلمان غرق در ایده‌آلیسم پساکانتی شده بود، اتریش فلسفهٔ علمی را برگزید و نقش مهمی در پیدایش فلسفهٔ تحلیلی ایفا کرد. مورخان فلسفه عمدتاً فلسفهٔ تحلیلی را متأثر از کارهای برتراند راسل و جی. ای. مور می‌دانند و از تأثیر عمیق متفکران اتریشی در این زمینه غفلت می‌ورزند، درحالی‌که بنیان‌های اساسی فلسفهٔ تحلیلی را باید در کارهای فیلسوفان اتریشی جست. کتاب حاضر به تبارشناسی این بخش از تاریخ کمتر شناخته‌شدهٔ فلسفهٔ تحلیلی می‌پردازد و تشریح می‌کند که چگونه متفکرانی همچون برنارد بولتسانو، فرانتس برنتانو، رابرت زیمرمان و دیگران در شکل‌گیری سنت تحلیلی نقش ایفا کردند. پرسشی که این کتاب درصدد پاسخ به آن است این است که فلسفهٔ علمی و یا تحلیلی چرا در اتریش شکل گرفت و نه در آلمان؟ تمرکز این کتاب بر دورهٔ تاریخی قرن نوزده و اوایل قرن بیست و قبل از شکل‌گیری حلقهٔ وین است و بنابراین حلقهٔ وین و ویتگنشتاین در اینجا موردبحث قرار نمی‌گیرد.»