کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم

معرفی کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم

کتاب الکترونیکی «نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم» (بررسی و پاسخ به دیدگاه‌های خاورشناسان درباره قرآن) نوشتهٔ معین زارعی و با ترجمه و نشر عاصم، اثری پژوهشی در حوزه مطالعات قرآنی است که به بررسی انتقادی دیدگاه‌ها و شبهات مطرح‌شده توسط مستشرقان درباره قرآن می‌پردازد. این کتاب با رویکردی تحلیلی، به نقد آرای پژوهشگرانی چون «ویلیام مونتگمری وات» می‌پردازد و تلاش می‌کند با استناد به منابع اسلامی، پاسخ‌هایی مستدل ارائه دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم

این کتاب به بررسی انتقادی شبهات و دیدگاه‌های مستشرقان درباره قرآن کریم می‌پردازد و تمرکز اصلی آن بر آرای «ویلیام مونتگمری وات» است. نویسنده ابتدا مفهوم استشراق و تاریخچه آن را شرح می‌دهد و انگیزه‌های مختلف مستشرقان را در سه دسته تبشیری، استعماری و علمی دسته‌بندی می‌کند. سپس به معرفی مونتگمری وات و آثار او در حوزه مطالعات اسلامی می‌پردازد و دیدگاه‌های او درباره اسباب نزول، جمع و تدوین قرآن، نسخ و تحریف قرآن را به تفصیل بررسی می‌کند. کتاب در دوره‌ای نوشته شده که بحث‌های انتقادی پیرامون مطالعات قرآنی غربی‌ها و تأثیر آن بر باورهای مسلمانان اهمیت یافته است. نویسنده با رویکردی تحلیلی، ضمن نقل شبهات، پاسخ‌های علمای اسلامی را نیز ارائه می‌دهد و تلاش می‌کند تصویری جامع از جریان استشراق و نقدهای آن بر قرآن به دست دهد. این اثر برای کسانی که به مطالعات تطبیقی و نقد دیدگاه‌های غربی درباره اسلام علاقه‌مندند، اطلاعات مفیدی فراهم می‌کند.

خلاصه کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم

این کتاب با تمرکز بر شبهات مطرح‌شده توسط مستشرقان، به ویژه «ویلیام مونتگمری وات»، ساختار خود را بر محور نقد و بررسی آرای آنان درباره قرآن کریم بنا کرده است. نویسنده ابتدا مفهوم استشراق را توضیح می‌دهد و انگیزه‌های مستشرقان را تحلیل می‌کند. سپس به سراغ دیدگاه‌های مونتگمری وات درباره اسباب نزول قرآن می‌رود و نشان می‌دهد که او وحی را بیشتر تجربه‌ای بشری و اجتماعی می‌داند تا امری صرفاً الهی. در ادامه، شبهات مربوط به جمع و تدوین قرآن، مانند تأخیر در جمع‌آوری، اختلاف مصاحف و ادعای تحریف، مطرح می‌شود و پاسخ‌های علمای اسلامی به این شبهات ارائه می‌گردد. بخش دیگری از کتاب به موضوع نسخ و تحریف قرآن اختصاص دارد و نویسنده با استناد به منابع اسلامی، دلایل رد این شبهات را بیان می‌کند. در مجموع، کتاب تلاش می‌کند با رویکردی تحلیلی و مستند، شبهات مستشرقان را بررسی و پاسخ‌های علمی و منطقی به آن‌ها ارائه دهد.

چرا باید کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم را خواند؟

این کتاب برای کسانی که به مطالعات تطبیقی قرآن و نقد دیدگاه‌های غربی درباره اسلام علاقه دارند، فرصتی فراهم می‌کند تا با مهم‌ترین شبهات مستشرقان و پاسخ‌های مستدل به آن‌ها آشنا شوند. اثر حاضر با جمع‌آوری و تحلیل آرای پژوهشگران غربی و تطبیق آن با منابع اسلامی، به درک عمیق‌تر از جریان استشراق و تأثیر آن بر مطالعات قرآنی کمک می‌کند. همچنین، خواننده می‌تواند با شیوه استدلال و پاسخ‌گویی علمای اسلامی به شبهات آشنا شود و نگاه انتقادی خود را نسبت به منابع و دیدگاه‌های مختلف تقویت کند.

خواندن کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه علوم قرآن، الهیات، مطالعات اسلامی و علاقه‌مندان به نقد دیدگاه‌های غربی درباره اسلام مناسب است. همچنین برای کسانی که با شبهات مطرح‌شده درباره قرآن مواجه‌اند یا دغدغه دفاع علمی از باورهای دینی دارند، مطالعه این اثر مفید خواهد بود.

فهرست کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم

- مقدمه: معرفی استشراق، مفهوم‌شناسی و تاریخچه آن، اهداف و انگیزه‌های مستشرقان- فصل اول: آراء ویلیام مونتگمری وات درباره اسباب نزول، جمع و تدوین قرآن - بررسی دیدگاه‌های وات درباره اسباب نزول و نقش شرایط اجتماعی و تاریخی - نقد شبهات مربوط به جمع‌آوری و تدوین قرآن، مانند تأخیر در جمع‌آوری، اختلاف مصاحف و ادعای تحریف - پاسخ علمای اسلامی به شبهات مطرح‌شده- فصل دوم: آراء مونتگمری وات درباره نسخ و تحریف قرآن - تحلیل نظریات وات درباره نسخ آیات و تحریف قرآن - بررسی پاسخ‌های علمای شیعه به این شبهات- نتیجه‌گیری: جمع‌بندی دیدگاه‌های وات و نقد آن‌ها از منظر منابع اسلامی- کتابنامه و منابع مورد استفاده

بخشی از کتاب نقد شبهات مستشرقان بر قرآن کریم

«استشراق از ماده شرق گرفته شده که در زبان فارسی به معنای «خاورشناسی و شرق‌شناسی» و در زبان انگلیسی به معنای «Orientalism» می‌باشد. در برخی از منابع عربی زبان نیز عبارت «علماء المشرقیات» را به عنوان معادل در برابر این اصطلاح فرنگی آورده‌اند. بر این اساس واژه مستشرق (Orientalist) بر کسی اطلاق می‌شود که بر مردم، فرهنگ‌ها و دانش‌های ویژه شرق زمین، زبان و ادبیات آن تسلط کافی دارد. سیر تحول واژه استشراق به این صورت است که کلمه مستشرق نخستین بار در سال ۱۶۳۰ برای یکی از اعضای کلیسای شرقی یا یونانی اطلاق شد و در سال ۱۶۹۱ «آنتونی وود» «ساموئل کلارک» را به عنوان یک شرق‌شناس برجسته توصیف نمود. در آغاز سال ۱۷۹۹ میلادی برای اولین بار واژه انگلیسی Orientalist در دانشنامه‌ای لاتینی نسبت به عالم شرق‌شناس «پدر بولینوس» به کار برده شد و یا طبق نظر برخی از نویسندگان سال ۱۷۷۹ یا ۱۷۸۰ اولین کاربرد را در انگلستان و فرانسه داشته است. در سال ۱۸۱۲ میلادی وارد فرهنگ آکسفورد شد و سپس در سال ۱۸۳۸ وارد واژه‌نامه علمی آکادمی فرانسه شد. البته در ترجمه Orientalism به شرق‌شناسی، اندکی مسامحه شده است؛ ماهیت علمی داشتن پسوند «شناسی» در اصطلاح «شرق‌شناسی» ماهیت علمی داشتن آن را می‌رساند. حال آن که اورینتالیس (معادل لاتین شرق‌شناسی) به این معنا نیست. چرا که برای شناساندن رشته‌های مختلف علوم، معمولاً از پسوند «شناسی» استفاده می‌شود. اما در اینجا از «شناسی» استفاده نشده و از «ایسم» استفاده شده است. عمدتاً برای گرایش و اعتقاد وضع شده است. به نظر می‌آید مستشرقان در آغاز بدون این که توجه داشته باشند آنچه را که در واقعیت ذهنشان بود به زبان آوردند و واژه Orientalism را به عنوان شرق‌شناسی وضع کردند. واژه Orientalism نشان می‌دهد که این یک جریان علمی محض نیست، یک جریان هدفمند و عملیاتی است. ایسم نشانه مکتب و گرایش است.»