کتاب کار باید تشکیلاتی باشد

کتاب کار باید تشکیلاتی باشد نوشتهٔ محمود زارعی است. نشر شهید کاظمی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر کار تشکیلاتی را از منظر آیت‌الله خامنه‌ای بررسی کرده است.

درباره کتاب کار باید تشکیلاتی باشد

کتاب کار باید تشکیلاتی باشد در ۷ فصل نوشته شده است. تشکیلات یکی از فرایض هر گروه مردمی است که هدفی را دنبال می‌کنند. تشکیلات یعنی نظم، یعنی تقسیم وظایف، یعنی ارتباط و اتصال و به‌صورت زنجیره‌‌ای کارکردن؛ این معنای تشکیلات است. این چیزی است که نه فقط بد نیست؛ بلکه یک چیز خوب و ضروری است. هیچ کاری در دنیا بدون تشکیلات پیش نمی‌رود. انقلاب اسلامی ایران هم بدون تشکیلات پیش نرفت و پیروز نشد. این‌ها خاصل گفت‌وشنودهایی با روزنامه اطلاعات در تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۲۷ است.

کتاب حاضر دربارهٔ این موضوع به توضیح مواردی همچون ضرورت ایجاد تشکیلات و کار تشکیلاتی، شاخص‌ها و لوازم تشکیلات موفق انقلابی، وظایف عناصر تشکیل‌دهندهٔ تشکیلات، لزوم سازماندهی جبههٔ فرهنگی انقلاب و... پرداخته است.

خواندن کتاب کار باید تشکیلاتی باشد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون کار تشکیلاتی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب کار باید تشکیلاتی باشد

«جهاد سازندگی، یادگار ارزنده امام بزرگوار ماست. حقیقتاً شجره طیّبه‌ای است که به دست با برکت امام بزرگوار، غرس شد و رشد کرد و میوه داد و کشور و ملت را در مراحل مختلف بهره‌مند نمودند. قبل از آن‌که مسأله جنگ مطرح گردد و ایران اسلامی در یک معرکه مسلّحانه وارد میدان شود، مسأله سازندگی کشور مطرح شد. کشوری که انقلاب و امام و این ملت، از دست رژیم وابسته و فاسد پهلوی تحویل گرفته بودند، یک ویرانه به تمام معنا بود. آبادانی و ثروت و ظواهر و رنگ و روغنها مربوط به شهرهای بزرگ بود؛ آن هم تا حدّی که به منافع عناصر اصلی آن رژیم ارتباط پیدا می‌کرد. روستاها خراب، بدون جاده و راه، بدون آب، بدون برق، بدون امکانات و بدون کار تولیدیِ به درد بخور؛ شهرها دچار انواع و اقسام اشکالات و اوضاع کشور، کلاً نابسامان! در چنین شرایطی امام بزرگوار، جهاد سازندگی را به وجود آورد و اعلام کرد و خیل عظیم جوانان مؤمن و پُرشور، به این حرکتِ انقلابی پیوستند. معلوم بود که در این تشکیلات، آنچه لازم است، کار و ابتکار است؛ کار خستگی‌ناپذیر و ابتکار و نوآوری برای نجات کشور. چه جوانهای باارزشی، چه انسانهای پاکیزه و نورانی‌ای و چه صاحبان استعداد و فکری در این مجموعه، در سلک خدمتگزاران درآمدند و در راههای دور، در شهرها و روستاهای دوردست، در جاهای گرم، در جاهای سرد و شرایط زیستی نامناسب، با مشکلات زیادی فعّالیت کردند. هنوز جنگ تحمیلی شروع نشده بود که جهاد سازندگی شهید داد. این خیلی مهمّ است. جهاد سازندگی در میدانسازندگی شهید داد؛ چون کسانی دشمنِ این بودند که انقلاب توفیق پیدا کند. می‌دیدند که این جوان تحصیلکرده و آگاه، یا این انسان ماهر و خدوم و زحمتکش، با سازندگی و کار خود، پایه‌های این نظام را مستحکم می‌کند؛ لذا تعدادی از این عزیزان، قبل از شروع جنگ تحمیلی، به وسیله عناصر منافق و مخالف با نظام مقدّس جمهوری اسلامی، جان خود را از دست دادند و به شهادت رسیدند. بعد هم جنگ تحمیلی شروع شد و باز جهاد سازندگی در خطوط مقدّم بود. این لقبِ پرافتخارِ «سنگرسازِ بی‌سنگر»، نشان‌دهنده خیلی از معانی است. در طول دوران جنگ، در خطوط مقدّم، در پشت جبهه‌ها و در اواسط جبهه‌ها، همه جا حضور جهاد سازندگی مشخّص بود. سنگر را شما ساختید. جاده مواصلاتی نیروها و انبارهای مهمّات را شما ساختید. تعمیرات را شما انجام دادید. کارهای بزرگ و ابتکاری را که به ذهن کسی خطور نمی‌کرد که کسانی بتوانند انجام دهند، شما پیشرو و مبتکر بودید. در دوره سازندگی نیز همین‌طور است. بحمداللَّه در این بیست سالی که از انقلاب گذشته است، این مجموعه عظیم و این سازمان بزرگ ـ یعنی جهاد سازندگی ـ یکی از بهترین امتحانها را داده است. امروز هم بحمداللَّه وجود شما ذی‌قیمت و مغتنم است. باید این کارها را ادامه دهید.»