کتاب مبانی استقراء در نگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست های منطقی

کتاب مبانی استقراء در نگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست های منطقی نوشتهٔ داریوش بابائیان و سمیه بابائیان است. انتشارات یافته این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب مبانی استقراء در نگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست های منطقی

کتاب مبانی استقراء در نگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست های منطقی با اشاره‌ای گذرا به تعریف واژگانی و سرگذشت استقراء، مسئلهٔ استقراء را از دیدگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست‌های منطقی، بررسی و ارزیابی کرده است. دانش‌ها گوناگون‌اند، علت گوناگونی دانش‌ها می‌واند موضوع، روش، هدف و.... باشد، روش راهی است که دانشی به آن ساخته می‌شود، روش‌ها گوناگون‌اند نامبردارترین روش‌ا روش عقلی، استقرایی و شهودی است. روش استقرایی آن است که از مشاهدهٔ افراد جزیی به قانون کلی برسیم، به دیگر سخن از مقدمات جزیی به نتیجه ای کلی رسیدن را استقراء گویند. استقراء چون با حس و مشاهده سر و کار دارد و گسترش دانش تجربی را در پی دارد از دیگر روش‌ها کاربردی‌تر و خرسندکننده‌تر است، با این همهٔ این روش، هیچ‌گونه پشتوانه منطقی و تجربی ندارد و پایه های آن سخت سست است، این روش در طول تاریخ فلسفه به کار رفته و دربارهٔ آن چون و چرا شده است. ارسطو و فیلسوفان مسلمان استقراء را به عنوان یک روش می‌شناسند اما آن را یقینی نمی‌دانند، به جای استقراء از تجربه استفاده می‌کنند که با قیاس خفی (الاتفاقیه لایکونَ دائمیاً و لا اکثریاً) همراه است. در این‌باره جدای از فیلسوفان مسلمان بسیاری دربارهٔ جایگاه استقراء سخن گفته‌اند، از همه مهم‌تر فیلسوفان پوزیتیویست‌اند که سخت از آن جانب داری کرده و سپس آن را تعدیل کرده‌اند.

خواندن کتاب مبانی استقراء در نگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست های منطقی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مبانی استقراء در نگاه فیلسوفان مسلمان و پوزیتیویست های منطقی

«ارسطو اعتبار زیادی برای استقراء تام قائل است و آن را اطمینان بخش می‌داند تا آنجا که ارزش منطقی آن را با روش قیاس در استنتاج، هم ارز و هم ارزش می‌دانست: «همان چنان که در برهان به روش قیاسی، بر ثبوت محمول برای موضوع (و به تعبیر دیگر بر ثبوت حداکبر براي حد اصغر، به واسطه‌ی حداوسط) حکم می‌شود و این حکم مؤدّی به یقین می‌شود چرا که در آن محمول برای موضوع اثبات می‌شود، به همین‌سان، در استدلال‌هایی که به روش استقرایی در خصوص جمیع افراد موضوع حکم می‌شود، درست به اندازه‌ی جزم منطقی حاصل از قیاس، متیقن و جازم است».