کتاب آقای خیلی مهربان

کتاب «آقای خیلی مهربان» نوشتۀ محمود پوروهاب است و انتشارات امیرکبیر آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب آقای خیلی مهربان

یکی از اصول مهم در تعلیم‌وتربیت اسلامی، آشناکردن کودکان و نوجوانان با معارف و ارزش‌های دینی است. نیاز به تربیت دینی با توسعۀ زندگی اجتماعی بیشتر احساس می‌شود؛ بنابراین بهتر است که آموزه‌های دینی در کودکان و نوجوانان عمیق‌تر و جدی‌تر باشد. قصه و شعر یکی از روش‌های انتقال آموزه‌های دینی است که نه‌تنها پیام‌های مفید برای کودکان و نوجوانان دارد، بلکه اگر جذاب و مناسب سن آن‌ها باشد باعث می‌شود که تلاش کنند با شخصیت‌های قصه‌ همانندسازی کنند و آن‌ها را الگوی خود قرار دهند. از سوی دیگر اگر کودکان و نوجوانان از همین دوران با مسائل دینی و مذهبی آشنا شوند، با همهٔ وجود آن را درک می‌کنند و با آن انس می‌گیرند. آن‌ها از این مطالب در دوران بزرگسالی خود استفاده کرده و افرادی صالح و مفید برای جامعه می‌شوند.

کتاب آقای خیلی مهربان داستانی آموزنده و جذاب برای کودکان است که به معرفی یکی از فضائل اخلاقی امام علی (ع) می‌پردازد و به موضوع مهمان‌نوازی در زندگی ایشان اشاره دارد. این داستان از زبان یونس، پسر کوچکی که از رفتار و چهرۀ ناراحت امام علی (ع) نگران شده است، روایت می‌شود. او متوجه می‌شود که امام علی (ع) از چیزی ناراحت است، اما علت آن را نمی‌داند. پس همراه با پدرش نزد امام می‌رود تا علت ناراحتی ایشان را جویا شود.

کتاب آقای خیلی مهربان با جملات ساده و شیرینی آغاز می‌شود که کنجکاوی کودکانۀ یونس و مهربانی امام علی (ع) را به تصویر می‌کشد. این کتاب با هدف آشناکردن کودکان با شخصیت و ویژگی‌های اخلاقی ائمۀ معصوم (ع) نوشته شده و تلاش می‌کند از طریق قصه‌گویی، فضائل اخلاقی مانند مهمان‌نوازی و دلسوزی برای دیگران را به کودکان آموزش دهد. آقای خیلی مهربان با استفاده از لحنی کودکانه و روایتی جذاب، به کودکان می‌آموزد که چگونه می‌توانند در زندگی خود با الگوگرفتن از امامان، مهربانی و محبت را به دیگران هدیه کنند. 

خواندن کتاب آقای خیلی مهربان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان و علاقه‌مندان به داستان‌های مذهبی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آقای خیلی مهربان

«چه شده یونس؟ به چه فکر می‌کنی؟ کلاغی روی نخل بالای سرمان با قاروقارش شروع به آوازخواندن کرد. یونس کمی به صدای کلاغ گوش داد بعد رو به سالم کرد و جواب داد: دیروز حضرت علی ع را دیدم. انگار از چیزی ناراحت بود. سلام کردم و حالش را پرسیدم؛ اما خجالت کشیدم بگویم چرا ناراحتی!»