کتاب زندگی بلاکچینی

کتاب زندگی بلاکچینی نوشتهٔ کری اوبربرونر و لی ریکتر و ترجمهٔ محمد هدایتی سرابی است. انتشارات اندیشگان این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب زندگی بلاکچینی

کتاب زندگی بلاکچینی به موضوعاتی مانند درک متاورس، توکن‌های غیرقابل معاوضه، کریپتوکارنسی، واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و اینترنت نسل ۳ پرداخته است. گفته شده است که اصطلاح بلاک‌چین (Blockchain) در حالت لغوی به‌معنای زنجیره‌ای از بلاک‌ها است. فناوری بلاک‌چین مفهومی نسبتاً جدید است که امکان ثبت داده‌ها در فضایی به‌نام بلاک و سپس اتصال این بلاک‌ها به هم (مانند یک زنجیره) را فراهم می‌کند. همین اتصال زنجیروار بلاک‌ها به هم است که امنیت داده‌ها را تضمین می‌کند و امکان تغییر آن‌ها را به حداقل می‌رساند. فناوری بلاکچین را یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های قرن ۲۱ دانسته‌اند. باتوجه‌به تأثیر موجی بلاکچین روی بخش‌ها و صنایع مختلف، از امور مالی گرفته تا زنجیرهٔ تأمین و حتی آموزش‌وپرورش، آشنایی با این فناوری و نحوهٔ به‌کارگیری مؤثر آن از اهمیت بسیاری برخوردار است. کاربردهای فناوری بلاکچین در دنیای واقعی، آنقدر زیاد و جذاب است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

خواندن کتاب زندگی بلاکچینی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب بلاکچین پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی بلاکچینی

«کودکان اولین کلمه‌ای که بر زبان می‌آورند، کلمهٔ مادر یا پدر است. البته خیلی طول نمی‌کشد که کلمه‌ای دیگر را هم بر زبان می‌آورند: «مال منه!»

تمام کرهٔ زمین را هم که زیرورو کنید، می‌بینید که مالکیت حق اولیهٔ تمام موجودات است. فرقی ندارد که بحث یک شیر و شکاری تازه باشد، سنجاب‌ها و انبوهی بلوط یا انسان‌ها و یک پوشه از مالکیت معنوی؛ چیزی در درون ما وجود دارد که مالکیت به‌عنوان یک نیاز فیزیکی، احساسی و اجتماعی برتر را به وجد می‌آورد. از همین جا بحث را شروع می‌کنیم، با شعارهایی که دربارهٔ مالکیت وجود دارند.

اینترنت نسل ۱: خودشان تولیدکننده و مالک هستند

خرید یک پیتزا در دوران اینترنت نسل ۱ را در نظر بگیرید. اگر آن رستوران می‌خواست نقشی در اینترنت جهان‌گستر داشته باشد، می‌توانست منوی رستوران را در فضای آنلاین آپلود کند. در نتیجه، صفحات زرد کنار گذاشته می‌شدند. برای آن‌هایی که مجلات صفحهٔ زرد را نمی‌شناسند، باید بگوییم که یک دیکشنری بزرگ و پنج‌اینچی را در نظر بگیرید که چندین بار در طول سال چاپ می‌شود.

اگر هوس پیتزا می‌کردید، باید در این دفتر بزرگ به‌دنبال قسمت پ برای پیتزا می‌گشتید. بعد از پیدا کردن این قسمت، باید صفحات را ورق زده و بهترین تبلیغ را پیدا می‌کردید. در قدم بعد باید با خط تلفن تماس گرفته یا ۲۵ سنت پرداخت می‌کردید تا بتوانید یک تماس غیررایگان داشته باشید. بعد از برقراری تماس نیز از فردی که پشت تلفن بود می‌خواستید تا منو را برایتان بخواند. در نهایت بعد از کمی حرف و گفت‌وگو، سفارش خود را ثبت کرده و پیتزا را تحویل می‌گرفتید. (تا پیش از این که شرکت سفارش غذای اینترنت آمریکایی دوردش تأسیس شود، تعداد تحویل‌ها خیلی کم بود.)

آن‌ها وب‌سایت را ساختند و خودشان هم مالک آن بودند. کسب‌وکارها خدمات و محصولات ارائه می‌کردند و ما آن‌ها را خریداری می‌کردیم. در آن زمان حتی نمی‌توانستیم نظرمان را بگوییم، آن‌ها صحبت می‌کردند و ما گوش می‌دادیم که اصلاً یک ارتباط سالم را به تصویر نمی‌کشند. چیزی باید تغییر می‌کرد و همین‌طور هم شد.

اینترنت نسل ۲: ما تولیدکننده و آن‌ها مالک هستند.

هم‌زمان با پیدایش رسانه‌های اجتماعی، ارتباطات دوطرفه آغاز شد. به این خاطر که می‌توانستیم نظرات، فیلم‌ها و بازخوردها را ثبت کنیم، کسب‌وکارهای بزرگ به حرف‌هایمان گوش می‌دادند. در دوران اینترنت نسل ۲، میزان مشارکت با چشم و گوش ارزیابی می‌شد و شرکتی که بیشترین توجه را می‌کرد، پیروز می‌شد.

مثلاً یک شرکت خودرو را در نظر بگیرید. آن‌ها از ما می‌خواهند تا تجربهٔ ما با خودروی آن‌ها را در قالب فیلم و عکس به اشتراک بگذاریم. ما عضوی از تیم بازاریابی‌شان هستیم که به‌صورت رایگان کار می‌کنیم. محتوا را تولید می‌کنیم؛ اما آن‌ها مالک آن هستند.

بسیاری از اینفلوئنسرها راه سخت را پیدا کرده و برای خودشان در پلتفرم‌های با مالکیت شرکت‌های بزرگ فن‌آوری دنبال‌کننده و طرفدار پیدا کردند. ممکن است طی یک شب به‌خاطر تغییراتی که در الگوریتم‌ها ایجاد می‌شود، فعالیتشان متوقف شود یا حتی بدتر از آن، به‌خاطر انتشار دیدگاه‌های مغایر با پلتفرم سانسور شوند. در حقیقت، در اینترنت نسل ۲ متوجه شدیم اهرم‌های قدرت در اختیار چه افرادی است و قطعاً ما نبودیم. ما محتوا را تولید می‌کردیم؛ اما مالک آن نبودیم.

اینترنت نسل ۳: ما تولیدکننده و مالک هستیم.

ما ساختار را ساخته و با آن مخالفت می‌کنیم. بعضی از ما کاملاً از رسانهٔ اجتماعی خارج شدیم و عده‌ای دیگر نیز از نسخه‌های پشتیبان ما برای خودشان یک نسخهٔ پشتیبان تهیه کرده‌اند. ما پلتفرم‌های خودمان را ساخته و فرصتی برای پذیرش به اجتماع می‌دهیم. همچنین شرکت‌های بزرگ فن‌آوری را کنار می‌گذاریم.

دیگر منتظر نمی‌مانیم تا انتخاب شویم، بلکه خودمان انتخاب کرده و برندها و کسب‌وکارهایمان را ایجاد می‌کنیم. ما بازی را تغییر می‌دهیم و عرصهٔ رقابت را هموار می‌کنیم. ما خریدار می‌شویم و آن‌ها به ما مراجعه می‌کنند. اینترنت نسل ۳ باعث فروتنی افراد مغرور و پیشرفت انسان‌های آماده می‌شود.

در نهایت می‌توانیم با شرکت‌های بزرگ با بودجه‌های زیاد رقابت کنیم. تأمین سرمایهٔ جمعی، بازخوردهای مصرف‌کننده و کمپین‌های عمومی ثابت کردند که ابزارهای قدرتمندی هستند و تحول آغاز شد.»