کتاب یک فیلم، یک جهان؛ ترمیناتور

کتاب یک فیلم، یک جهان؛ ترمیناتور نوشتهٔ شان فرنچ و ترجمهٔ حسین جوادی است و انتشارات خوب آن را منتشر کرده است. این اثر یکی از کتاب‌های مجموعه یک فیلم، یک جهان انتشارات خوب است. شان فرنچ در این کتاب فیلم ترمیناتور اثر جیمز کامرون را بررسی می‌‌کند و آن را به وسعت یک جهان می‌بیند.

درباره مجموعه یک فیلم یک جهان

مجموعه «یک فیلم، یک جهان» مشتمل بر تک‌نگاری‌هایی است دربارهٔ فیلم‌های نامی و اثرگذار تاریخ سینما. در انتخاب این کتاب‌ها، نه فیلم‌هایی خاص و سلیقه‌ای مشخص بلکه اهمیت فیلم و کتاب مد نظر در اولویت است و از میان چندین‌وچند مجموعهٔ کتاب انگلیسی و فرانسوی، آثاری برگزیده می‌شوند که تا حد ممکن با تاریخ کتاب‌های سینمایی ایران نسبتی داشته باشند و جای خالی آن‌ها حس شود؛ البته در مواردی نیز که کتاب دلخواه موجود نیست، کتابی مختص این مجموعه تدوین می‌شود.

هر کتابی از مجموعهٔ «یک فیلم، یک جهان» درصدد است «فیلم» مورد مطالعه‌اش را به وسعت یک «جهان» ببیند.

درباره کتاب یک فیلم، یک جهان؛ ترمیناتور

ترمیناتور (نابودگر) فیلمی آمریکایی در ژانر اکشن علمی تخیلی به کارگردانی جیمز کامرون است که در ۱۹۸۴ منتشر شد. در این فیلم آرنولد شوارتزنگر نقش یک قاتل سایبورگ به‌نام نابودگر را ایفا می‌کند که از تاریخ ۱۱ جولای ۲۰۲۹ به سال ۱۹۸۴ فرستاده می‌شود تا سارا کانر (لیندا همیلتون) را بکشد. پسر متولدنشدهٔ سارا که روزی بشریت را در آینده‌ای پساآخرالزمانی از انقراض نجات خواهد داد، سربازی به‌نام کایل ریس (مایکل بین) را به گذشته می‌فرستد تا از مرگ مادرش جلوگیری شود.

خواندن کتاب یک فیلم، یک جهان؛ ترمیناتور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به سینما و نقدهای سینمایی مخاطبان این کتاب و این مجموعه‌اند.

بخشی از کتاب یک فیلم، یک جهان؛ ترمیناتور

«جیمز کامرون و دستیار فیلم‌نامه‌نویس‌تهیه‌کنندهٔ او، گیل آن هرد، نخستین‌بار در اواسط دههٔ سوم زندگی‌شان با یکدیگر آشنا شدند، زمانی که راجر کورمن هر دو را استخدام کرد. آن‌ها پیش از آن‌که کورمن کمپانی نیو ورلد پیکچرز را بفروشد و به راه خود ادامه بدهد جزء آخرین کارآموزان آن بودند. کورمن فرصتی را که در اختیار برخی از فیلم‌سازان مشتاق، از فرانسیس فورد کاپولا در دههٔ ۱۹۶۰ گرفته تا جو دانته در دههٔ ۱۹۸۰، گذاشته بود به کامرون و هرد پیشنهاد داد: آن‌ها در ازای پذیرفتن داوطلبانهٔ محدودیت‌های شدید مالی و ابتکاری، شانس این را داشتند که روی فیلم‌هایی با امکانات متعدد کار کنند. این محدودترین سیستم کارآموزی کارآمد هالیوود برای کارگردانان و تهیه‌کنندگان بود.

هرد در مقام دستیار تولید در دو تریلر مهیج به کارگردانی لوئیز تیگ و نویسندگی جان سیلز کار کرده بود: بانوی سرخ‌پوش (۱۹۷۹)، قصهٔ شورانگیزی دربارهٔ معشوقهٔ سابق جان دیلینجر، و تمساح (۱۹۸۰)، دربارهٔ تمساح عظیم‌الجثه‌ای که در یکی از شهرهای آمریکا وحشت می‌آفریند. او سپس در مقام دستیار تهیه‌کننده در کلانتر از کوره درمی‌رود (۱۹۸۱) با راجر کورمن همکاری کرد: فیلم بزن‌بزنِ به‌دردنخوری که در آن سکانس‌های تعقیب‌وگریز اتومبیل صرفاً از فیلم‌های پیشین کورمن نظیر به گرد پام نمی‌رسی (۱۹۷۶) و ماشین‌دزدی بزرگ (۱۹۷۷، فیلم اول ران هاوارد در مقام کارگردان) کپی شدند.

کامرون، در فیلم کامنت، از دورهٔ جوانیِ خود به عنوان «شیفتهٔ عکاسی و جلوه‌های ویژهٔ مرتبط با طراحی» یاد کرد و با حسن شهرتی کامل در نبرد فراسوی ستارگان (۱۹۸۰)، پروژهٔ شاخص کورمن که اقتباسی از هفت دلاور (۱۹۶۰) است و درون‌مایهٔ فضایی دارد، به نقطهٔ اوجش در نیو ورلد پیکچرز رسید. او «در مقام کسی که طراحی و نقاشی نقاب‌ها و ترکیب‌بندی فضاهای مرتبط با آن‌ها را بر عهده داشت، هر کاری از جلوه‌های ویژه و طراحی تولید گرفته تا خرده‌کاری‌های واحد دوم و کار پس‌تولید» انجام می‌داد.

تأثیر روند صنعتی کورمن بر کامرون و هرد تعیین‌کننده بود. سوژه‌ها به ژانرهای رایج محدود می‌شدند و فیلم‌های پیشین موادومصالحی بودند که خلاقانه به یغما می‌رفتند. فیلم‌ها باید سریع و ارزان ساخته می‌شدند و درعین‌حال، آن‌ها دریافتند که با محدودترین منابع به چه دستاوردهایی می‌توان رسید. موانع حرفه‌ای انگشت‌شماری وجود داشتند. هر کسی درگیر هر کاری می‌شد، و این به عقیدهٔ کامرون تعیین‌کننده بود:

فیلم‌سازانی را می‌بینید که بیش از حد به عواملشان اختیارات می‌دهند و در فیلمی مثل زیردریایی که پشت هر نما و هر صحنه‌اش ایده‌ای دارد، تفاوت‌های ظریفی را که به فیلم تاروپود می‌دهند زیر نظر نمی‌گیرند. در نتیجه فیلمی روبان‌پیچ و پرزرق‌وبرق تحویل مردم می‌دهند. آن‌ها بیش‌تر از فیلم‌های ضعیف‌تر خوششان می‌آید.»