کتاب فرمانروای خودت باش

کتاب فرمانروای خودت باش نوشتهٔ جوئل اوستین و ترجمهٔ نفیسه تنکابنی است و  انتشارات نسل نواندیش آن را منتشر کرده است. ۶ کلید بیشینه ساختن موفقیت‌ها و شتاب‌دادن به تحقق رؤیاهایتان در این کتاب آمده است.

درباره کتاب فرمانروای خودت باش

فضایی در اطراف شما وجود دارد که فقط متعلق به خودتان است و افکار، نگرش‌ها و احساسات شما از آنجا سرچشمه می‌گیرد. شما بیشتر وقت خود را در این فضا می‌گذرانید، اینجاست که همه‌چیز را می‌بینید و می‌شنوید. این فضا در اطراف شماست و شما می‌توانید کاملاً آن را کنترل کنید. دلیل اینکه بعضی افراد همواره در نگرانی به‌سر می‌برند، احساس آسیب‌دیدگی می‌کنند و انرژی منفی دارند، این است که آن‌ها اجازه می‌دهند هرچیزی به این فضا وارد شود. آن‌ها کل روزشان را با شنیدن اخبار گوناگون خراب می‌کنند، پای تماشای گزارش‌های پزشکی می‌نشینند و با افرادی که شخصیتی منتقدانه دارند، ناهار می‌خورند. هنگام رانندگی، شخصی راه آن‌ها را سد می‌کند و همین کافی است تا بقیهٔ روزشان را با ترشرویی سپری کنند. مشکل اینجاست که این گروه از افراد هیچ کنترلی بر فضای اطرافشان ندارند. شما باید مراقب آنچه به ذهنتان راه می‌یابد، باشید. درست است که نمی‌توانید از وقوع چیزهای منفی جلوگیری کنید، اما می‌توانید اجازه ندهید آن‌ها در روح و روان شما نفوذ کنند.

شما باید فضای اطرافتان را از ایمان، ستایش، امید و پیروزی آکنده سازید. این به خودتان بستگی دارد که به هر آنچه می‌خواهد فضای شما را مسموم کند، بگویید: «نه، متشکرم. به تو خوشامد نمی‌گویم.» وقتی در محل کار، یک نفر شما را از قلم می‌اندازد و به جلسه دعوت نمی‌کند، رنجش و ناراحتی به‌سرعت به سراغتان می‌آید و به شما می‌گوید: «خشمگین باش، ترشرویی کن. این منصفانه نیست.» شما می‌توانید آن را به درونتان راه دهید و ناراحت و عصبی شوید یا اینکه به آن بگویید: «متأسفم رنجش. من به تو خوشامد نمی‌گویم. متأسفم ترشرویی، اینجا جایی برای تو نیست. من می‌خواهم آرامشم را حفظ کنم. می‌خواهم از روزم لذت ببرم.» شما هرگز نمی‌توانید اعمال و رفتار دیگران را کنترل کنید، اما این توانایی را دارید که افکار، نگرش‌ها و واکنش‌های خودتان را کنترل کنید.

کتاب فرمانروای خودت باش به شما کمک می‌کند که به این مرحله برسید.

خواندن کتاب فرمانروای خودت باش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های موفقیت و توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب فرمانروای خودت باش

«خداوند می‌گوید: «من شما را به بهترین مسیرهای زندگی هدایت خواهم کرد.» او دانش، رهنمود و دستورالعملی که ما نیاز داریم در اختیار دارد، اما آن‌ها به‌طور خودکار اتفاق نمی‌افتند. ما هم باید کاری انجام دهیم. باید هر روز صبح در پیشگاه او حاضر شویم و بگوییم: «خدایا، من برای وظیفه‌ام آماده‌ام. نشانم بده چه کاری باید انجام دهم، نشانم بده کجا بروم، کلمات را بر زبانم جاری کن، راه را برایم روشن کن.» درخواست دانش، رهنمود و دستورالعمل نشانهٔ تسلیم شدن است. باید تواضع به خرج دهید و بگویید: «خدایا، تو می‌دانی چه چیزی برای من بهتر است. من محتاج یاری تو هستم. من به‌تنهایی از عهدهٔ آن برنمی‌آیم. درهای درست را به رویم بگشا و درهای اشتباه را به رویم ببند. بهترین راه را پیش چشمانم قرار بده.»

وقتی حضور خدا را در همهٔ جنبه‌های زندگی تأیید می‌کنید، او به مسیر درست هدایتتان می‌کند. اغلب اوقات ما بدون مشورت با خدا برنامه‌ریزی می‌کنیم، سپس از خدا می‌خواهیم که آن‌ها را به سرانجام برساند. آن وقت تعجب می‌کنیم که چرا دست‌وپا می‌زنیم، چرا در سربالایی‌ها گیر می‌کنیم، چرا عقب می‌مانیم. ما ابتدا حرکت می‌کنیم، سپس از خدا می‌خواهیم کمکمان کند. اما راه درست این است که ابتدا از خدا سؤال کنیم. «خدایا، این همان کاری است که تو می‌خواهی من انجام دهم؟ باید با این شخص قرار ملاقات بگذارم؟ باید این پروژه را شروع کنم؟ باید به این سفر بروم؟ باید این خرید را انجام دهم؟» اگر در دلتان نسبت به هریک از این کارها عمیقاً احساس آرامش کردید، انجامش دهید، اگر نه، اقدام نکنید. خدا می‌داند چه چیزی برای ما بهتر است.

عیسی در دعاهایش می‌گوید: «خدایا، امروز سهم نان روزانهٔ ما را به ما ببخش.» او نگفت: «نان هفتگی ما» یا «نان ماهانهٔ ما». این کافی نیست که با خودتان بگویید: «جوئل، من همیشه عبادت می‌کنم.» هر صبح شما باید برای نان روزانه، دانش روزانه و رهنمود روزانه از خدا درخواست کنید. بسیاری از اوقات ما سعی می‌کنیم کارهایمان را با تکیه بر قدرت، دانش یا توانایی خودمان انجام دهیم. این شما را محدود می‌کند. خدا از چیزهایی آگاه است که شما آگاه نیستید. او چیزهایی را می‌بیند که شما نمی‌بینید. او آدم‌های درستی را که باید در مسیر زندگی‌تان قرار بگیرند، می‌شناسد. او می‌داند خطر کجاست و چه راهی به بن‌بست ختم می‌شود. او مسیر حرکت شما در سال‌های پیش رو را می‌شناسد. او می‌داند چگونه شما را به تقدیرتان برساند. این به نفع شماست.

آیا هر صبح وقت می‌گذارید تا سهم نان روزانه‌تان را دریافت کنید؟ گاهی اوقات صبح‌ها با عجله از منزل خارج می‌شویم و می‌گوییم: «من عجله دارم. وقت ندارم. باید به محل کارم برسم.» من با این پند حکیمانه زندگی می‌کنم: «قبل از ملاقات با خدا، هیچ‌کس را ملاقات نکنید.» اگر وقت بگذارید تا حضور خدا را تأیید کنید و بگویید: «خدایا، من امروز به تو محتاجم. من را رهبری کن. من را هدایت کن. مرا در مسیر درست قرار بده.»، نه‌تنها روز شما بهتر سپری خواهد شد، او شما را از انجام دادن اشتباهات بزرگ نیز باز خواهد داشت.»