کتاب پیمان های استراتژیک

کتاب پیمان‌ های استراتژیک نوشتۀ پیتر دی من و ترجمۀ بهمن حاجی پور، سلمان عیوضی نژاد و علی پریشانی است. این کتاب را انتشارات اندیشه احسان منتشر کرده است.

درباره کتاب پیمان‌ های استراتژیک

گفته شده است که پیمان‌‌های استراتژیک نقش مهمی در بازارهای جهانی امروز دارد. رقابت در این بازارها روزبه‌روز در حال افزایش است. شرکت‌ها برای اشتراک در هزینه‌ها، پژوهش‌های همکاری، کاهش ریسک، توسعهٔ خطوط تولید، گسترش مرزهای جغرافیایی و سودآوری با ورود به صنایع مختلف، قدم در مسیر پیمان‌‌های استراتژیک گذاشته‌اند. یکی از چالش‌های کنونی دربارهٔ این موضوع این است که چگونه می‌توان پلتفرم حکمرانی و ساختار حمایتی مناسبی را برای این پیمان‌ها طراحی و اجرا کرد. طراحی، اجرا و نگهداری شکل مناسبی از پیمان‌ها، عاملی کلیدی برای موفقیت این همکاری‌ها محسوب می‌شود. پیمان‌ها در طول سالیان گذشته بحث جلسات، نمایشگاه‌ها و پژوهش‌های علمی بسیاری در سازمان‌های پیشرو بوده و انجمن خاصی نیز به‌عنوان انجمن پیمان‌‌های استراتژیک در همین راستا به وجود آمده است. کتاب پیمان‌ های استراتژیک (راهنمایی برای همکاری‌های موفقیت‌آمیز) با مثال‌هایی عمیق، چک‌لیست‌های مفید و فنون قدرتمندی دربارهٔ حل تعارض‌ها داده است که در خلال سالیان و از تجارب و پژوهش‌های نویسنده به دست آمده است. این مفاهیم مهم، به تبیین چرایی اهمیت مدیریت پیمان‌‌های استراتژیک برای کسب‌وکار جهانی و چگونگی تداوم تکامل این ابزارها برای استفاده بیشتر در جهان پرداخته است. مثال‌های جزئی این کتاب بر پیمان‌های پیشروی جهان تمرکز دارد. با استفاده از این مثال‌ها، مهم‌ترین ساختارهای حکمرانی بررسی شده است. این بررسی به مدیران کمک می‌کند تا انتخاب‌های پیش روی خویش را با دقت بیشتری گزینش کنند. یکی دیگر از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این کتاب، ادغام جنبه‌های نرم و سخت پیمان‌ها است؛ علاوه بر این موارد، می‌توان به مدل‌های مالی پیمان‌ها و نقش مدیریت تغییر در این ابزارها اشاره کرد.

خواندن کتاب پیمان‌ های استراتژیک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به موفقیت و خودیاری کتابی مناسب و کاربردی است.

بخشی از کتاب پیمان‌ های استراتژیک

«درحقیقت، مثال‌های بیان‌شده و اتفاقات افتاده میان شرکا، توافقات مربوط به سهام‌داری بین طرفین را زیر سؤال برده است. نتیجه‌ای که می‌توان از این مثال‌ها به دست آورد این است که عناصر رسمی در طراحی یک پیمان به‌تنهایی برای رسیدن به ساختار حکمرانی مناسب آن کافی نیستند. پیش‌بینی رفتار شریک نیز باید در این تحلیل‌ها گنجانده شود. ائتلاف مترو بر اساس این بینش توانسته است که خود را تنها به‌وسیلهٔ شرکای قابل‌اعتماد، تنظیم کند. ائتلاف هوایی بین شرکت‌های هواپیمایی که در ابتدای فصل بیان شد نیز به این نتیجه رسیده است که پیمان‌های استراتژیک چیزی بسیار بیشتر از قراردادهای رسمی و کاغذی‌اند؛ به همین دلیل است که این ائتلاف بر روی روابط شخصی سرمایه‌گذاری کرده است. یک طراحی خوب از پیمان‌های استراتژیک باید تمام این عناصر سخت و نرم را در نظر بگیرد.

 ایجاد تعادل میان عناصر سخت و نرم یک پیمان استراتژیک، چالش بزرگی محسوب می‌شود. طرفه‌های درگیر در یک پیمان استراتژیک همیشه مطابق انتظار و مطلوبیت رفتار نمی‌کنند؛ به همین دلیل نیز باید مکانیسم‌های کنترلی به کار گرفته شوند. از سوی دیگر، وجود مکانیسم‌های کنترلی زیاد منجر به انعطاف‌ناپذیری و خلاقیت درون پیمان‌ها می‌شود. مکانیسم‌های بیش از اندازه، کنترل و شفافیت جهت‌گیری پیمان‌ها را زیر سؤال برده و فضایی را ایجاد می‌کند که طرف‌های درگیر در یک پیمان تنها برای منافع خویش قدم بردارند. این منفعت‌طلبی اعضای درگیر می‌تواند به کل پیمان آسیب برساند. مثال‌های مطرح‌شده نشان داد که مکانیسم‌های کنترل زیاد هم می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد (مانند مثال مربوط به خطوط هوایی) و هم با شکست روبه‌رو شود (مثال مربوط به ائتلاف TNK-BP). گزینه دیگر، محدودکردن مکانیسم‌های کنترلی و ترویج اعتماد بین طرفین است. آسیب‌پذیری این مکانیسم (که برای پیمان مترو استفاده‌شده) این است که بستر لازم برای رفتارهای فرصت‌طلبانه اعضا را فراهم می‌کند؛ بنابراین معمای کلیدی در طراحی پیمان‌های استراتژیک، ایجاد تعادل میان کنترل و اعتماد است. با درنظرگرفتن شرایط خاص هر ائتلاف، تعادل درست میان کنترل و اعتماد چگونه شکل می‌گیرد؟ طراحی پیمان‌های موفق نیازمند پاسخ‌گویی به این سؤال است.»