کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی (خلاصه کتاب)

خلاصه‌کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی (خلاصه کتاب) نوشتهٔ فرانسسکا جینو و ترجمهٔ رضا اردلان است و شنیدار نگار نوین آن را منتشر کرده است. کتاب به این پرسش پاسخ می‌دهد که چرا باید قوانین زندگی را نادیده بگیریم!

درباره خلاصه‌کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی

در این خلاصه‌کتاب می‌آموزید: برای زندگی کردن خارج از قانون، باید صادق بود.

فرانسسکا جینو، نویسندهٔ کتاب، درمورد نوشتن کتابش در مقدمه اینطور می‌گوید: «ویدیویی وجود دارد که من همیشه دوست دارم به دانشجویانم نشان ‌دهم؛ ویدیو با تصویر پسر کوچکی شروع می‌شود که چند توپ و یک چوب بیسبال در دست دارد. او با صدای بلند اعلام می‌کند: «من بزرگ‌ترین ضربه‌زننده دنیام»، بعد توپ را به هوا می‌اندازد، اما موفق نمی‌شود با چوب به آن ضربه بزند.

او فریاد می‌زند: «ضربه اول»!

سپس بدون معطلی توپ را بر‌می‌دارد و دوباره فریاد می‌زند: «من بزرگ‌ترین ضربه‌زننده دنیام.» توپ را بالا می‌اندازد، اما باز هم ناموفق است.

فریاد می‌زند: «ضربه دوم»!

این بار پسرک چوب و توپ را بادقت بررسی می‌کند، آنها را برانداز می‌کند، دستانش را به هم می‌مالد و دوباره اعلام می‌کند: «من بزرگ‌ترین ضربه‌زننده دنیام.» توپ را به طرف بالا پرتاب می‌کند و باز هم نمی‌تواند به آن ضربه بزند.

«ضربه سوم»!

پس از ناکامی در سومین ضربه، مکث می‌کند. گیج شده است. ناگهان فکری به سرش می‌زند، می‌خندد و می‌گوید: «واااای! من بزرگ‌ترین پرتاب‌کننده دنیام»!

و این لبخندِ پیدا کردن توانمندی است؛ نافرمان‌ها هیچ محدودیتی برای موفقیت قائل نیستند.

سرپیچی از قوانین به معنای بی‌نظمی و بی‌برنامه بودن نیست، ما به استعداد نافرمانی نیاز داریم تا زندگی و شغل خود را از یکنواختی و رکود نجات دهیم. وجود افراد نافرمان برای پیشرفت سازمان‌ها و جامعه نیز ضروری است. زیرا آنها می‌توانند به راحتی درباره کارها و اهداف یک مجموعه سؤال بپرسند و در صورت ناکارآمد بودن قوانین، بدون ترس موضوع را ابراز کنند.

قرار نیست شکستن قوانین ما را به دردسر بیندازد. بلکه اگر درست و به‌موقع باشد، می‌تواند باعث پیشرفت ما شود. برای آشنایی عملی با این موضوع، در ادامه، داستان‌هایی از افراد نافرمان را مرور می‌کنیم که خودشان را محدود به قوانین دست‌وپاگیر نکرده‌اند. شنا کردن برخلاف جریان رودخانه همیشه سخت است، اما با تقویت چند ویژگی که در ادامه با آنها آشنا می‌شویم، می‌توان این مسیر را آسان‌تر کرد.»

خواندن خلاصه‌کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این خلاصه‌کتاب را به همهٔ مدیران و رهبران موسسه‌ها و گروه‌ها و همچنین کسانی که می‌خواهند اصول نافرمانی را بیاموزند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از خلاصه‌کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی

«برای شناختن افراد نافرمان و سازمان‌هایی که آنها برایشان کار می‌کنند، داشتن بینش روانشناسی کاملاً ضروری است. بعد از برخورد با افراد نافرمان در شرکت‌های مختلفی در سرتاسر دنیا به این نتیجه رسیدم که هریک از آنها شخصیت منحصربه‌فردی دارند، اما چند خصوصیت بین تمام آنها مشترک بود که من آن را «استعداد نافرمانی» می‌نامم. استعداد نافرمانی از پنج عنصر اصلی تشکیل شده است:

ـ نوآوری؛ به دنبال چالش و تجربه‌های نو بودن؛

ـ کنجکاوی؛ همان انگیزه‌ای که باعث می‌شود مدام بپرسیم «چرا»؟

ـ وسعت دید؛ قابلیتی که این امکان را می‌دهد تا دیدگاه خود را پیوسته وسعت ببخشیم؛

ـ تنوع؛ یعنی تمایل به سرپیچی از نقش‌های اجتماعی از پیش تعیین‌شده و میل به کارهای متفاوت‌تر؛

ـ راستین بودن؛ نافرمان‌ها همیشه خودِ خودشان هستند.

در ادامه به شما خواهم گفت که چگونه می‌توان این پنج عنصر را مانند یک دستور آشپزی با یکدیگر تلفیق کرد و به نتایج درخشانی در کار و زندگی رسید.

زندگی کردن مثل یک نافرمان، نیروبخش است و راه را به روی تجربیات زیادی باز می‌کند. اما در مقابل، عادت‌ها زورشان زیاد است و مدام ما را به سمت انجام دادن کارها طبق قوانین مشخص و راحت سوق می‌دهند. پس باید بتوانیم استعداد نافرمانی خود را کشف کنیم و عادت‌هایمان را مانند آن گلدان «سلسه هان» بشکنیم.

وقتی شخص نافرمانی مانند بوتورا یک مجموعه را رهبری کند، همه‌چیز فرق خواهد کرد. در رستوران او هیچ‌کس وظیفه مشخصی ندارد؛ افراد، بنا بر توانایی‌های خودشان کارها را انجام می‌دهند. خود بوتورا به عنوان رئیس و صاحب رستوران، ممکن است پیاده‌روی جلوی رستوران را جارو کند یا بار ماهی رسیده را از توی کامیون خالی کند و گاهی هم با کارکنانش فوتبال بازی کند. در این رستوران، همه می‌دانند که نقش از پیش تعیین شده‌ای که دست و پای آنها را ببندد وجود ندارد و کارکنان وقتی می‌بینند بوتورا کارهایی انجام می‌دهد که جزء وظایف معمول یک سرآشپز نیست، از او الهام می‌گیرند. سربازان بوتورا از جانشان می‌گذرند، چون رهبرشان را در خط مقدم می‌بینند.»