کتاب روابط صمیمانه

کتاب روابط صمیمانه با عنوان اصلی Intimate relationships: issues, theories, and research نوشتهٔ رالف اربر و مائورین‌ وانگ اربر و ترجمهٔ عابدین جواهری و عزیزالله تاجیک اسماعیلی توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است. نویسندگان در این اثر از مسائل، نظریه‌ها و اصول پژوهش در باب روابط صمیمانه سخن گفته‌اند. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اروابط صمیمانه

رالف اربر و مائورین‌ وانگ اربر هدف از نگارش این کتاب را برانگیختن هیجان روابط صمیمی در متنی بیان کرده‌اند که به شکلی صحیح مهم‌ترین پیشرفت‌ها در این حوزه را ارائه دهد. به نظر آنها، این متن علاوه بر قابل دسترس بودن، می‌تواند برای خوانندگان لذت‌بخش نیز باشد. هدف نویسندگان در این چاپ، بازبینی متن به منظور دربرگرفتن آخرین پیشرفت‌ها در درک موضوعاتی بوده که در چاپ اول مطرح شده بود. علاوه بر این، آن‌ا قصد داشتند قابلیت خواندن متن را بهبود بخشیده و بیشتر به محتوایی بپردازند که ممکن است برای خوانندگان و روابطشان مفید باشد.

مطالب جدید در ویرایش دوم، بار دیگر پژوهش در حوزه روابط صمیمی را حول موضوعات، نظریه‌ها و تحقیقات سازماندهی کرده است. هر فصل مسائل و بحث‌هایی را از منظر نظریه و پژوهش‌های مرتبط با آن مطرح می‌کند. آنها کتابشان را ویرایش کرده‌اند تا آخرین موضوعات، از جمله آشنایی از طریق اینترنت را در بر بگیرد و نظریه‌ها و پژوهش‌ها را به‌روز کرده‌اند تا دامنه‌ گسترده‌تری از پیشرفت‌های جدید در حوزهٔ روان‌شناسی تکاملی و علوم عصب‌شناسی اجتماعی را شامل شود. روان‌شناسی تکاملی بر این باور است که انسان‌ها، مانند سایر گونه‌ها، یک پیشینه تکاملی دارند که آنها را مستعد الگوهای رفتاری می‌سازد که شانس بقا و تولیدمثل را افزایش می‌دهد. این دیدگاه، بینش‌های جدید و مهمی نسبت به موضوعات مرتبط با جذابیت فیزیکی، عشق، دلبستگی، روابط جنسی و حسادت فراهم کرده است. به همان اندازه که آنها ترجیح می‌دهند موضوعات رابطه را به عنوان مسائل قلبی در نظر بگیرند، علم عصب‌شناسی اجتماعی فرایندهای عصبی آناتومیک مهمی را در مغز کشف کرده است که منجر به درک بهتر موضوعات مرتبط با دلبستگی، عشق، روابط جنسی و گرایش جنسی شده است. این دیدگاه‌های جدید در فصل‌های ۳، ۷، ۸، ۹ و ۱۲ برجسته شده و تمرکز آنها بر مسائل فرهنگی را تکمیل کرده است.

آنها چندین ویژگی جدید به فصل‌های این کتاب اضافه کرده‌اند تا کتابشان مفیدتر و درک آن آسان‌تر شود. علاوه بر شروع هر مطلب با داستانی واقعی که یک مسئله مهم را نشان می‌دهد، در پایان هر فصل خلاصهٔ نکات کلیدی ارائه شده است. هر فصل شامل تعدادی سؤال تفکر انتقادی است که از خوانندگان می‌خواهد کتاب را بسته و آنچه را عمیقاً آموخته‌اند بررسی کنند. در نهایت، اگرچه آنها تمایلی ندارند مانند ستون مشاوره برخی مجلات عمل کنند، اما تشخیص داده‌اند که برخی خوانندگان ممکن است از این کتاب برای برخی مسائل کلی رابطه مشاوره بخواهند. بنابراین، بخش‌هایی را آورده‌اند که به برخی مسائل کمک می‌کند؛ از قبیل نحوه مدیریت روابط از راه دور، چگونگی داشتن یک رابطه عادلانه و چه نشانه‌هایی ممکن است نشان دهنده وضعیت آشفته یک رابطه باشد.

خواندن کتاب روابط صمیمانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

درباره نویسندگان

رالف اربر، استاد روان‌شناسی در دانشکدهٔ علوم و هنرهای آزاد دانشگاه دی‌پائول، تحصیلات تکمیلی خود را در رشتهٔ جامعه‌شناسی از دانشگاه مانهیم و دکترای روان‌شناسی را از دانشگاه کارنگی‌ملون به پایان رسانده است. آثار او در نشریات متعددی از جمله مجله شخصیت و روان‌شناسی اجتماعی و مجله روان‌شناسی اجتماعی آزمایشی منتشر شده است. علاوه بر این، او نویسنده و ویراستار چندین کتاب، از جمله «فهم نژادستیزی» بوده است. اربر در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ ریاست انجمن روان‌شناسی ناحیهٔ شمال مرکزی آمریکا را بر عهده داشت و به همراه لئونارد مارتین، از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ ویراستار نشریهٔ «بررسی روان‌شناختی» بود.

مائورین وانگ اربر، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ایلی‌نویز شمال‌شرقی، دارای مدرک کارشناسی در رشته‌های روان‌شناسی و فرانسه و همچنین گواهینامه‌ای از موسسه کاتولیک ال و سوربن در پاریس است. او مدرک دکترای خود در روان‌شناسی را از دانشگاه کارولینای شمالی - گرینزبورو دریافت کرده است. پژوهش‌های او در نشریاتی نظیر مجلهٔ «شخصیت و روان‌شناسی اجتماعی» و مجلهٔ «روان‌شناسی بین‌فرهنگی»به چاپ رسیده است. علاقه‌های تحقیقاتی او شامل تعارض و اعتماد در روابط صمیمی و تقلید در انتخاب همسر می‌شود.

نویسندگان این اثر، رالف و مائورین اربر، در اکتبر سال ۱۹۸۸ در یک کنفرانس روان‌شناسی اجتماعی با یکدیگر آشنا شده و در تابستان همان سال ازدواج کردند. آنها در حومهٔ شمالی شیکاگو به همراه فرزندان خود زندگی کرده‌اند.

بخشی از کتاب روابط صمیمانه

«روانشناسان، بطور کلی، و روانشناسان اجتماعی، بطور خاص، مطالعه علمی‌عشق را دیر شروع کردند و این امر با توجه به الگوهای گوناگونی که بر موضوعهای رشته تحصیلی سلطه داشتند، خیلی هم تعجب آور نیست. اشتغال ذهنی به ظاهر وسواس‌گونه فروید با رابطه جنسی به عنوان انگیزه اصلی رفتار انسان، او را سوق داد تا عشق را به عنوان مکانیسم جبرانی تعریف‌کند که هر گاه در برابر تمایل به رابطه جنسی مانع ایجادشود عمل می‌کند. احتمالاً این نوع ناکامی‌جنسی منجر به آرمانی‌سازی شخص دیگر همراه با احساس عاشق شدن می‌شود (فروید، ۱۹۲۲). برای رفتارگراها، با تمرکز منحصرانه آنها بر تداعی محرک - پاسخ، رابطه جنسی به شیوه‌ای بسیار متفاوت برای تجربه عشق مهم است. بخصوص، واتسون (۱۹۲۴) آن را به عنوان یک پاسخ درونی فراخوانده شده توسط تحریک پوستی نواحی شهوتزا در نظر گرفت. و در نهایت، روانشناسان اجتماعی دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، عشق را دقیقاً به عنوان نگرش یک شخص در نظر گرفتند که دیگری را متمایل به فکر کردن، احساس کردن و عمل کردن به شیوه‌های خاصی نسبت به آن شخص می‌کند (روبین، ۱۹۷۰).

احتمالاً اگر جین فکرکند که جان پسر نسبتاً خوش چهره‌ای است، احساسات مثبتی درباره او خواهد داشت و پیامد آن، فکر کردن به پیشنهاد یک شام خواهد بود که مقداری جدی است. چنین ترتیبی از وقایع توسط یک دیدگاه مشهور پیشنهاد شده است (برای مثال برکلر، ۱۹۸۴، ایسر، ۱۹۸۶) که نگرشها را تشکیل یافته از سه جزء می‌داند: ۱) جزء شناختی، که شامل هر چیزی می‌شود که ما درباره شیء یا شخص دیگر می‌دانیم و معتقد هستیم؛ ۲) جزء عاطفی، که احساس ما نسبت به شیء یا شخص را توضیح می‌دهد؛ و ۳) جزء رفتاری یا کرداری، که قصدهای رفتاری ما نسبت به شیء یا شخص را در بر می‌گیرد.

بنابراین، کسی که نگرش مطلوبی نسبت به سیب دارد، احتمالاً باورهایی مطلوب همراه با احساس مثبت و تلاش برای خرید آن در هر وضعیت ممکن خواهد داشت. اگر برایان باورهای مطلوبی نسبت به جولی داشته باشد، احتمالاً، احساسهای مثبت همراه با تمایل به معاشرت با او خواهد داشت. توجه کنید که اینجا یک فرض اساسی همسان بودن وجود دارد. باورهای مطلوب یا نامطلوب درباره یک شیء یا شخص، معمولاً با احساسهای همسوی مثبت یا منفی و قصدهای رفتاری منطبق با آنها همراه است. همانطور که انتظار می‌رود، این فرض پر دردسرتر از آن چیزی است که ممکن است کسی حدس بزند. بارها، باورهای ما درباره ارزش سیب به دوست داشتن و تمایل ما به خوردن آن تبدیل نشده است، و همین امر می‌تواند درباره نگرشهای ما نسبت به مردم اتفاق بیافتد (برای مثال؛ تیسر و شیفر، ۱۹۹۰). در نتیجه چنین پیچیدگی‌هایی، پژوهش درباره نگرشها بیشتر به حل موضوع همسانی بین اجزاء آن اختصاص یافته است تا به توصیف ماهیت اجزاء عاطفی‌شان.»