کتاب دیگر آمریکایی ها

کتاب دیگر آمریکایی‌ها نوشتهٔ لیلا لعلی و ترجمهٔ بیتا ابراهیمی، توسط نشر برج منتشر شده است. این رمان معاصر، داستانی چندصدایی دربارهٔ خانواده‌ای مهاجر در آمریکا و تأثیر یک حادثهٔ ناگهانی بر زندگی اعضای آن است. روایت کتاب با مرگ پدر خانواده آغاز می‌شود و از زاویه‌دید شخصیت‌های مختلف، لایه‌های پنهان زندگی، مهاجرت، هویت و تبعیض را واکاوی می‌کند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دیگر آمریکایی ها

کتاب دیگر آمریکایی‌ها اثری داستانی و چندلایه است که با روایتی مدرن و چندصدایی، زندگی خانواده‌ای مراکشی - آمریکایی را در شهری کوچک در کالیفرنیا دنبال می‌کند. لیلا لعلی، نویسندهٔ کتاب، با بهره‌گیری از فرم رمان و روایت‌های متقاطع، داستان را از دید شخصیت‌های مختلف پیش می‌برد؛ از «نورا»، دختر خانواده که موسیقی‌دان است، تا مادر، خواهر، دوستان و حتی شاهدان تصادف. این ساختار باعث می‌شود هر فصل، تکه‌ای از پازل بزرگ‌تر هویت، مهاجرت، تبعیض نژادی و روابط خانوادگی را آشکار کند. 

کتاب دیگر آمریکایی‌ها در فضایی معاصر و پس از واقعهٔ یازده سپتامبر می‌گذرد و به‌ویژه به تأثیرات اجتماعی و روانی مهاجرت و تجربهٔ اقلیت‌ها در آمریکا می‌پردازد. کتاب دیگر آمریکایی‌ها با ترکیب عناصر معمایی، خانوادگی و اجتماعی، تصویری چندوجهی از جامعهٔ آمریکایی و چالش‌های مهاجران ارائه داده است.

خلاصه کتاب دیگر آمریکایی‌ ها

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان کتاب دیگر آمریکایی‌ها با مرگ ناگهانی پدر خانوادهٔ غِراوی آغاز می‌شود؛ مردی مهاجر که در تصادفی مشکوک جان می‌بازد. نورا، دختر خانواده، که در اوکلند زندگی می‌کند، با شنیدن خبر مرگ پدرش به خانه بازمی‌گردد و با خانواده و گذشتهٔ خود روبه‌رو می‌شود. روایت کتاب از زاویهٔ دید شخصیت‌های مختلف پیش می‌رود: مادر، خواهر، دوستان قدیمی، پلیس و حتی شاهدان تصادف. هرکدام از این شخصیت‌ها بخشی از حقیقت را آشکار می‌کنند و به تدریج لایه‌های پنهان زندگی پدر، روابط خانوادگی، خاطرات مهاجرت و احساس بیگانگی را روشن می‌سازند. 

در کنار جست‌وجو برای یافتن حقیقت مرگ پدر، دغدغه‌های هویتی، تبعیض، خاطرات تلخ و شیرین مهاجرت و تلاش برای یافتن جایگاه در جامعهٔ جدید، درونمایه‌های اصلی رمان را شکل می‌دهند. داستان با تلاقی گذشته و حال، و با بازگشت نورا به ریشه‌های خانوادگی و فرهنگی‌اش، به کندوکاوی عمیق در معنای «آمریکایی بودن» و تجربهٔ زیستن در حاشیه می‌پردازد، بی‌آنکه پایان ماجرا را به‌طور کامل افشا کند.

چرا باید کتاب دیگر آمریکایی ها را بخوانیم؟

کتاب دیگر آمریکایی‌ها با روایت چندصدایی و پرداختن به تجربه‌های متفاوت مهاجران، تصویری واقعی و چندوجهی از جامعهٔ آمریکا و چالش‌های هویتی و اجتماعی مهاجران ارائه می‌دهد. «دیگر آمریکایی‌ها» نه‌تنها داستانی معمایی و خانوادگی است، بلکه به موضوعاتی چون تبعیض، تعلق، خاطرات مهاجرت و تلاش برای یافتن هویت فردی و جمعی می‌پردازد. خواندن این رمان فرصتی برای همدلی با شخصیت‌هایی است که میان دو جهان معلق‌اند و با مسائل پیچیدهٔ فرهنگی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ کتاب دیگر آمریکایی‌ها برای علاقه‌مندان به رمان‌های معاصر، داستان‌های مهاجرت، روایت‌های چندصدایی و موضوعات هویتی و اجتماعی مناسب است. همچنین کسانی که دغدغهٔ تبعیض، تعلق و تجربهٔ زیستن در حاشیه را دارند، می‌توانند با این اثر ارتباط برقرار کنند.

بخشی از کتاب دیگر آمریکایی ها

«پدرم چهار سال پیش در شبی بهاری کشته شد، وقتی من گوشهٔ دنج غذاخوریِ تازه‌تأسیسی در اوکلند نشسته بودم. هر بار که به آن لحظه فکر می‌کنم، این دو تصویر متضاد در ذهنم نقش می‌بندند: پدرم که روی آسفالت ترک‌خورده جان می‌داد و من که با هم‌خانه‌ام مارگو نوشیدنی می‌زدم. جشن می‌گرفتیم، چون مارگو برای نوشتن فیلم‌نامهٔ جدیدش از بنیاد جروم کمک‌هزینه گرفته بود و این دومین موفقیت آن سالش بود. صدف دوکپهٔ بخارپز سفارش داده بودیم، پیش‌غذا را با هم نصف کرده بودیم و تا آخر شب همان‌جا مانده بودیم. پیشخدمت سعی می‌کرد قانعمان کند برای دسر موس‌شکلات بخوریم که تلفنم زنگ زد. باقی‌اش خوب در خاطرم نمانده است. احتمالاً به مارگو گفتم چه خبر شده، لابد صورت‌حساب را پرداخت کردیم، کُت‌هایمان را پوشیدیم، پیاده پنج تا چهارراه را طی کردیم که به آپارتمانمان برگردیم. نمی‌دانم چطور ساکم را جمع کردم، اما یادم است که در بزرگراه پنج، در تاریکی مه‌آلودی که بیشه‌ها و باغ‌های پرتقال را در خود فرو برده بود، راندم و تمام مدت در جست‌وجوی توجیهی بودم، شاید پلیس جسد را اشتباه شناسایی کرده یا بیمارستان پروندهٔ پدرم را به جای پروندهٔ فرد دیگری داده بود. بعید بود، می‌دانستم و بااین‌حال در تمام مدت رانندگی به این بهانه‌ها چنگ زده بودم. فقط شش متر از جاده در نور چراغ‌های ماشین دیده می‌شد. سحر که شد، مِه از بین رفت و به موهاوی که رسیدم، خورشید طلوع کرده و آسمان به رنگ آبیِ زنگاری درآمده بود.»