کتاب مقتل اهل بیت (ع)

کتاب مقتل اهل بیت (ع) نوشتۀ محمود لطیفی، سید علیرضا جعفری، محمود شریفی و محمود احمدیان است. این کتاب را شرکت چاپ و نشر بین‌الملل منتشر کرده است.

درباره کتاب مقتل اهل بیت (ع)

فصل اول با عنوان «فی نبذة من شخصیته» که در این فصل اشاره‌ای به شخصیت موردنظر بشود و سپس تاریخ ولادت و تاریخ شهادت و مدت عمر و امامت و نظر مورد تأیید نویسندگان و القاب و کنیه و نام پدر و مادر و فرزندان در این فصل در حد نیاز و مختصر بیاید. 

فصل دوم تحت عنوان «فی مأساته» در مورد اذیت و آزار و شکنجه‌هایی که در حیات معصومین به آنها وارد گردیده ذکر شود. 

فصل سوم با عنوان «فی الإخبار عن شهادته» که در این فصل خبرهایی که از طرف پروردگار متعال و پیامبر و معصومین دیگر در مورد شهادت هر معصوم آمده آورده شود. 

فصل چهارم با عنوان «فی وصایاه» که در این فصل وصیت‌هایی که هر معصوم بیان کرده است آورده شده.

فصل پنجم با عنوان فی احتضاره که در این فصل وقایعی که در زمان بیماری معصوم که منتهی به شهادت آن بزرگوار شده آورده می‌شود. فصل ششم با عنوان «فی كیفیة شهادته» که آنچه مربوط به شهادت و سبب شهادت آن بزرگواران می‌شده آورده شده است.

فصل هفتم: اختصاص‌یافته به مسائلی مربوط به تجهیز معصوم یعنی غسل و کفن و نماز و دفن و... آن بزرگواران که زیر عنوان فی تجهیزه آمده است.

فصل هشتم با عنوان فیما وقع بعد شهادته آمده که قضایا و اتفاقاتی که بعد از شهادت هر معصوم رخ‌داده بیان شده است. فصل نهم اشعار و جملاتی که در مصیبت معصوم آمده چه از معصومین یا از اصحاب و یاران و افراد نزدیک به زمان ائمه آورده شده است.

خواندن کتاب مقتل اهل بیت (ع) را به چه کسانی پیشنهاد می‌‌کنیم

علاقه‌مندان به کتاب‌های تاریخ اسلام می‌توانند از مخاطبان این کتاب باشند.

بخشی از کتاب مقتل اهل بیت (ع)

«خداوند تبارک‌وتعالی در قرآن کریم می‌فرماید: ۱. و تو را نفرستادیم مگر برای رحمت جهانیان.»

۲. «محمد فرستاده خداست و همراهان او با کفار، شدید، با خودشان مهربان‌اند.» ۳. «همانا رسولی از خود شما برای شما آمد که مشقت و سختی شما بر او، گران آید؛ بر هدایت شما حریص است و بر مؤمنین رئوف و مهربان است.»

۴. «ما تو را ای پیامبر!»، گواه و بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده فرستادیم ۵. «و هرگز از روی هوی سخن نمی‌گوید؛ سخن او نیست مگر وحیی که به او می‌شود که به او صاحب قوت شدید جبرئیل آموخته است.»

۶. «پیامبر از خود مؤمنین به آنان اولی‌تر است و همسران او، مادران آن‌اند.» و تو، اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری.

پیامبر اکرم قبل از نبوت جوان مردترین فرد قوم خود خوش‌اخلاق‌ترین آنها، بزرگوارترینشان در آمدوشد بهترین آنان در گفت‌وگو برجسته‌ترین ایشان در خویشتن‌داری و نگه‌داشتن امانت راست‌گوترین آنها و دورترینشان از ناسزاگویی و مردم‌آزاری بود. او هرگز از کسی غیبت نکرد و با کسی جدال و نزاع ننمود این، صفات آن چنان در او پایدار بود که امین اش، نامیدند؛ چون خدای متعال همۀ فضائل اخلاقی را در او جمع کرده بود. هیچ‌گاه از کسی بازخواست، ننمود مگر این که حرمت خدای متعال را می‌شکست که در این صورت، حرمت‌شکن را مورد بازخواست قرار می‌داد هیچ خواسته‌ای را بی‌جواب نمی‌گذاشت مگر گناه را اگر به او بی‌احترامی می‌شد می‌بخشید و هیچ خویی نزد او، زشت‌تر از دروغ نبود.

همچنین در کتاب طبقات آورده است امام حسن از پدر بزرگوارش علی راجع به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و سلم سؤال کرد. حضرت علی پاسخ داد پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و سلم می‌فرمود: نیاز حاجت‌مندانی را که نمی‌توانند نیاز خود را به من برسانند برسانید؛ چون هرکس نیاز اینان را به حاکمی برساند، خدای متعال روز قیامت او را ثابت‌قدم خواهد کرد و آن حضرت، زبان‌باز نداشت مگر از سخنی که به نفع مردم بود و آنان را جذب می‌کرد و باعث طرد آنان، نمی‌گشت.»