کتاب حافظه آب

کتاب حافظه آب؛ بینش‌های شگفت‌انگیز جدید در تحقیقات آب نوشتهٔ برند کروپلین و رگینا سی. هنشل و ترجمهٔ شهلا واحد است و انتشارات پردیس آباریس آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب حافظه آب

هیچ ماده‌ای مهم‌تر از آب بر روی زمین وجود ندارد. این منبع حیات، یکی از چهار عنصر باستانی است و بیش از ۷۰ درصد بدن و سیارهٔ ما را تشکیل می‌دهد. کتاب حافظه آب به ما امکان می‌دهد تا بیشتر در مورد این رایج‌ترین مولکول موجود بیندیشیم.

آب رایج‌ترین و همچنین مهم‌ترین مادهٔ روی زمین است. بدون درنظر گرفتن فضیلت‌های درمانی شگفت‌انگیز آب، ما همیشه مجذوب سادگی، خلوص، شفافیت و همچنین رفتار فیزیکی خیره‌کنندهٔ ساختار ارتعاشات و جریان منظم آن می‌شویم. هرچند هنوز این مولکول شگفت‌انگیز اسرار بسیاری را در خود دارد.

در طول اعصار، نه تنها دانشمندان، بلکه فیلسوفان و عرفا نیز به دنبال تفسیر این واقعیت بوده‌اند که زندگی ما کاملاً به آب وابسته است. آنها شباهت‌هایی میان رشد معنوی و آب به‌دست آورده‌اند: آب همیشه آمادهٔ تغییر، سازگاری، ایجاد و دگرگونی است و می‌توان آن را راهنمای طبیعت برای بهبود و نوسازی خود در خرد و آرامش دانست.

رازهای پنهان آب فراتر از توصیف ویژگی‌ها و خصوصیات فیزیکی آن است. اسرار پنهان آب در کشف و درک عمیق این معمایی‌ترین عنصر نهفته است و خواننده را به سفری اکتشافی می‌برد که سطوح علمی، اجتماعی و معنوی را نیز در برمی‌گیرد.

این کتاب نگرش شما را عمیقاً متحول می‌کند. 

برند کروپلین و رگینا سی. هنشل برای نوشتن این کتاب بر روی خود مولکول‌های آب و نه کریستال‌های آب یخ‌زده، پژوهش‌های کامل‌تری انجام دادند. این کتاب حاصل تحقیقات و پژوهش‌های آنهاست. با خواندن این کتاب متوجه می‌شوید هر ذره‌ای در عالم هستی دارای ادراک، فهم و شعور است. همهٔ ذرات عالم هوشمندانه در مقابل خدای خودشان تعظیم و تسبیح می‌کنند. همهٔ ذرات هستی در ازای تک‌تک اتفاقاتی که در عالم اتفاق می‌افتند، از خودشان واکنش نشان می‌دهند و آب هم یکی از آن‌هاست.

خواندن کتاب حافظه آب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند با ساختار آب بیشتر آشنا شده و از این طریق به طبیعت نزدیک‌تر شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب حافظه آب

«در پژوهش‌هایی که در مورد قطرهٔ آب انجام دادیم، تجزیه و تحلیل قطرات را هر روز با بررسی اینکه آیا چیزی در طراحی آزمایشی ما تغییر کرده است یا خیر، شروع کردیم. برای مثال آیا پارامترهای اساسی در آزمایشگاه ما تحت تأثیر نیروهای خارجی مانند تشعشع، تنظیم تجهیزات یا شرایط آب و هوا قرار گرفته‌اند؟ علاوه بر این، ما از یک اسانس آمریکای جنوبی به نام «هونگو کلرادو» استفاده کردیم که ثابت شده بود بسیار پایدار است و آن را شروع هر روز در آزمایشگاه آزمایش می‌کردیم. این کار سال‌ها ادامه داشت تا اطمینان حاصل کنیم تصویر قطره همچنان ثابت است و شرایط آزمایشگاه پایدار است. تا اینکه یک روز، دنیای به‌ظاهر امن ما از هم پاشید: تصویر قطرهٔ مرجع ما کج، عجیب و غریب و بسیار غیرعادی شد.

ما همهٔ پارامترهای شناخته شدهٔ آزمایش را بررسی کردیم. همه یکسان بودند. به این فکر افتادیم که شاید فرد آزمایش‌کننده متمرکز نبوده و یا ممکن است در حالت عادی نباشد. چه ادعایی! و در حقیقت هنگامی که فرد آزمایشگر پس از کمی آرامش دوباره «متمرکز» شد، دوباره قطره به سمت مرکز خشک شد و می‌توانستیم پژوهش خودمان را طبق روال معمول ادامه بدهیم. با این حال مبهوت و نگران بودیم، زیرا ممکن است دوباره در هر زمانی چنین اتفاقی بیفتد.

و این دقیقاً همان چیزی است که اتفاق افتاد: چند ماه بعد هنگامی‌که در آزمایشگاه فرد آزمایشگر اخبار تکان‌دهنده‌ای را دریافت کرد، یک ردیف قطره چکاندیم. او سعی کرد بر خودش تسلط پیدا کند و کارش را تمام کند، بنابراین به آزمایش ادامه داد. با این حال، تصویر همهٔ قطره‌های بعدی به شدت تغییر کردند.

ابتدا سعی کردیم تأثیر آزمایش‌کننده را حذف کنیم، او حتی آب داخل سرنگ را هم لمس نکرده بود! با این حال این پدیده همچنان ادامه داشت و برای ما سؤال‌برانگیر شده بود. ما در تکرارپذیری شک کردیم. تا اینجا همهٔ کارها توسط یک نفر تکرار و بعد باهم مقایسه شده بودند.

اکنون متوجه شدیم آزمایش تکرارپذیری آسان نیست. هر آزمایشی که در یک مکان و یک زمان و در شرایط آزمایشگاهی یکسانی انجام شود، باید نتایج یکسانی را نشان بدهد، اما اگر شخص آزمایش‌کننده، نقش مهمی را در نتیجه ایفا کند چه می‌شود؟ و چگونه باید آن را آزمایش کرد؟ بسیاری از آزمایش‌ها را نمی‌توان پشت سرهم در همان زمان و مکان انجام داد.

بنابراین، به‌سادگی طرح آزمایشی خود را تغییر دادیم: آزمایش‌کنندگان زیادی را در یک تالار با فاصلهٔ بیش از ۱/۵ متر قرار دادیم. همهٔ آنها دو لام میکروسکوپ، یک سرنگ یکبار مصرف و قطرهٔ آبی از منبع یکسان روی لام میکروسکوپ دریافت کردند. هر فرد در کنار قطرهٔ خود باقی ماند تا زمانی‌که به‌طور کامل خشک شدند.

نتایج فوق‌العاده بود. آزمایش را چندین بار تکرار کردیم و عکس‌ها را در سالن مؤسسهٔ خودمان به نمایش گذاشتیم و یک گفت‌وگوی عمومی طولانی برگزار کردیم. موضوع مهم بود! قطره‌های هر موضوع شبیه به‌هم بودند، اما قطرات تک‌تک شرکت‌کنندگان به‌طور کامل باهم متفاوت بودند! این موضوع در آزمایش‌های دیگری با آب‌های مرجع متفاوتی تکرار شد. تصویر یک نتیجهٔ مثال‌زدنی را نشان می‌دهد.»