کتاب ماشین لباسشویی شکمو

کتاب «ماشین لباسشویی شکمو» نوشتۀ هاجر بهاری سعدی است و انتشارات علمی و فرهنگی آن را منتشر کرده است. کتاب ماشین لباسشویی شکمو یک داستان شاد و جذاب است که تخیل کودکان را به چالش می‌کشد و به آن‌ها می‌آموزد که در مواجهه با مشکلات باید راه‌حل‌هایی خلاقانه پیدا کنند.

درباره کتاب ماشین لباسشویی شکمو

کتاب ماشین لباسشویی شکمو، داستانی جذاب و پرماجرا برای کودکان است که به شکلی فانتزی و سرگرم‌کننده به دنیای ماشین‌های لباسشویی و تخیلات کودکان پرداخته و مفاهیم جالبی را به شیوه‌ای طنزآمیز به آن‌ها منتقل می‌کند.

داستان حول شخصیت سپهر و ماشین لباسشویی شکمو می‌چرخد. ماشین لباسشویی که بعد از شستن اولین لباس، از طعم و مزۀ آن شگفت‌زده می‌شود، به‌طوری‌که شروع به خوردن لباس‌ها می‌کند! به‌تدریج ماشین لباسشویی از کنترل خارج می‌شود و هر لباسی که در مسیرش قرار می‌گیرد، می‌بلعد. حالا سپهر باید فکری برای این ماشین بازیگوش و شکمو بکند.

 یکی از ویژگی‌های کتاب ماشین لباسشویی شکمو، استفاده از تخیل و فانتزی است. نویسنده با ایجاد یک شخصیت غیرمعمول (یک ماشین لباسشویی که غذا می‌خورد) داستانی شاد و سرگرم‌کننده برای کودکان ساخته است. این داستان می‌تواند در دنیای ذهنی کودکان به‌راحتی جا بیفتد و آن‌ها را به دنیای عجیب و جالب ماشین‌های لباسشویی وارد کند. این کتاب به کودکان فرصتی می‌دهد تا به طور غیرمستقیم با عملکرد ماشین‌های لباسشویی آشنا شوند، اما از یک زاویهٔ متفاوت و جالب که بیشتر جنبۀ سرگرمی دارد. این آشنایی با دنیای روزمره از طریق یک داستان فانتزی می‌تواند برای کودکان جذاب باشد.

 سپهر به‌عنوان قهرمان داستان ماشین لباسشویی شکمو باید مسئولیت‌پذیر باشد و راه‌حلی برای جلوگیری از بلعیدن لباس‌ها توسط ماشین لباسشویی پیدا کند. این کتاب به کودکان می‌آموزد که در مواجهه با مشکلات، باید راه‌حل‌های منطقی و خلاقانه پیدا کنند. تصویرگری‌های کتاب، به‌خوبی فضای شاد و پرماجرای داستان را تکمیل کرده‌اند. تصاویر رنگارنگ و پرجزئیات به همراه متن‌های ساده، موجب می‌شوند که کودکان علاوه بر دنبال‌کردن داستان، از تماشای تصاویر لذت ببرند و دنیای تخیلی کتاب را بهتر درک کنند.

خواندن کتاب ماشین لباسشویی شکمو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ماشین لباسشویی شکمو

«اولین لباسی که ماشین لباسشویی شست، شال‌گردن سپهر بود. او ناگهان چشم‌هایش برقی زد و با خودش گفت: «به‌به چه شال خوش‌مزه‌ای!»

ماشین لباسشویی که از خوردن و شستن لباس‌ها خوشش آمده بود، راه افتاد و از خانه بیرون رفت.

وقتی سپهر برگشت، با تعجب دید ماشین لباسشویی سر جایش نیست…»