کتاب عاشقانه های من

کتاب عاشقانه های من نوشتهٔ سیروس آقاپور است. نشر بید این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر مجموعه شعری از این شاعر معاصر ایرانی را در ۲ قالب غزل و شعر سپید در بر گرفته است.

درباره کتاب عاشقانه های من

کتاب عاشقانه های من ۶۸ شعر نو را در بر دارد. سیروس آقاپور در این مجموعه شعر، دل‌نوشته‌های خود را درمورد شعر و در قالب‌های غزل و شعر سپید آورده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است.

معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندریاری) می‌دانند.

احمد شاملو، فروغ فرخ‌زاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند.

خواندن کتاب عاشقانه های من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب عاشقانه های من

«آن زمانی که تو در این دلم آهنگ میزدی

یا به دیوار وجود دل من چنگ میزدی

آن زمانی که نگاهت در میخانه نبود.

چهرهٔ ماه تو هردم دلی از دل می ربود

آن زمانی که وجودم پر از آن خالی بود

چشم غمگین من امشب به دو صد حالی بود

دیدنت روی پل خاطره ها بَه چه قشنگ

نامه ای داده به دستم پر گلهای یه رنگ

گلی از باغ محبت تو بدادی دستم

گر تو ترکم نکنی من به کنارت هستم

آن زمانی که تو را دیدن من باقی هست

دلم از بوی خوش نام تو میشد سرمست

آن زمانی که نوشت از بر تو یک شاعر

دوست میدارمت و با تو شدم من صابر»

***

«نه هزاران غزلی از تو نوشتم

نه به باران غزلی از تو نوشتم

من دفتری از شعر سکوت

هدیه آرم از برایت

عاشقانه جانم فدایت

اینجاست که گویند

دل من عاشق تو افتاد

بی تو جان داد

عشق یعنی

دل به دلدار سپردن

از برای شادی دلبر

هزاران بار مردن

من

عاشق و دیوانه

غزل خوان تو بودم

من

یک نه هزاران غزلی

از تو سرودم

چه سرودم

زیر باران

زیر رگبار تمام قطره ها

غزل از عشق

غزل از تو

غزل از تو»

***

«شعر تو اینک همه از آن دل است

تار و پود همه اشعار تو مهمان دل است

آه دل گفتن و آن شوق نگاه من و تو

همچنان قطره خون در رگ و این جان دل است

منتظر ماندم از این پس که نگاهم بکنی

خون دل خوردن من جمله به چشمان دل است

آه باران به دلم میزند آهنگ غمت

صابرا نم نم باران همچو طوفان دل است

صابرا اینک به تمنای وصالش بنوشت

خط او دغدغهٔ جمله سوزان دل است

شمعم اینک که بسوزم به تمنای وصال

اوج پیوند در این غفلت پایان دل است»