کتاب شب سپیده می زند، باری دیگر

کتاب شب سپیده می زند، باری دیگر نوشتهٔ یوریک کریم‌مسیحی است و نشر بیدگل آن را منتشر کرده است. این کتاب جلد دوم از مجموعهٔ شب سپیده می زند است که ۵۵ عکس فیلم را در این جلد گردآوری کرده و همراه با جستار مد نظر آورده است.

درباره کتاب شب سپیده می زند، باری دیگر

عکس فیلم عکسی است گرفته‌شده از صحنه‌ای زادهٔ ذهن کارگردان فیلم؛ عکسی که جزءبه‌جزء آن از پیش ساخته و یا انتخاب شده است. ازاین‌روست که عکس فیلم، عکس فیلم است و دیگر عکس‌ها عکس. با این وصف اهمیت عکاس فیلم در چیست، وقتی نتیجهٔ کارش ثبت کار کسی دیگر است و چرا عکاسی فیلم که تا پیش از دههٔ شصت مسیحی کاری بی‌اهمیت و پیش‌پاافتاده شمرده می‌شد و نامی از عکاس در عنوان‌بندی فیلم نمی‌آمد اهمیت یافت؟ اکنون سال‌هاست که نام عکاس فیلم نه‌تنها در عنوان‌بندی جایی مشخص دارد بلکه قید آن در کنار اثر او در نشریات امری بدیهی است.

 عکس‌های شاخص و برجستهٔ فیلم‌ها تا پایان دههٔ ۱۹۷۰ جایگاه خود را به‌مرور می‌یافتند و به خاطر سال‌های عمرشان و پردیدشدنشان در نشریات و آگهی‌ها، بدل به عکس شناسنامه‌ای فیلم می‌شدند و پس از این دهه عکس‌ها دیگر به تشخص قبل نبودند. در کتاب شب سپیده می زند، باری دیگر کریم‌مسیحی به بعد از این دهه می‌پردازد چون عکس‌ها از چنان تشخص و شهرتی برخوردارند که گرچه اغلب به شهرت عکس‌های تا ۱۹۷۰ نیستند؛ اما برای شاخص‌شدن هیچ کم ندارند. پس در این جلد به عکس‌هایی از ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۲ نگاهی انداخته شده است.

عکس فیلم هم عکس است هم فیلم. عکس است مگر آنکه از فیلم‌بودن سوژهٔ عکس باخبر شویم و فیلم است از حدود ۱۵۰هزار فریم یک فیلم. عکاس فیلم می‌تواند خلاقیت و هنر خود را در عکس‌های فیلم نشان دهد.

برخی از عکس فیلم‌هایی که در این کتاب به آن‌ها پرداخته شده است عبارت‌اند از:

بزن بریم (دودسکادن، آکیرا کوروساوا)

چیزهایی که می‌بینیم (پرتقال کوکی، استنلی کوبریک - سکوت بره‌ها، جاناتن دمی)

داستان دو دیوانه (آگیره، خشم خداوند، ورنر هرتسوگ)

پیشنهاد غیرقابل رد (پدرخوانده، فرانسیس فورد کاپولا)

آزادی و رهایی (پاپیون، شفنر- عروج، شپیتکو)

ممکن‌ها (لانسکو دولاک، روبر برسون)

دنیا مال ماست (راننده تاکسی، مارتین اسکورسیزی)

خواندن کتاب شب سپیده می زند، باری دیگر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران و دوستداران دنیای عکاسی و فیلم پیشنهاد می‌کنیم.

درباره یوریک کریم‌مسیحی

یوریک کریم‌مسیحی، نویسنده و عکاس و منتقد هنری، زادهٔ سال ۱۳۴۳ در تهران است. او اسفند ۱۳۹۳ گواهینامه درجۀ دو (معادل کارشناسی ارشد) از شورای عالی انقلاب فرهنگی گرفت. کریم‌مسیحی در حوزه‌های گوناگون هنری از جمله داستان‌نویسی، عکاسی و طراحی گرافیک فعالیت کرده و صاحب آثاری درخشان و ممتاز است. طبقۀ همکف، نَفَسِ عمیق و صد میدان از جمله آثار داستانی کریم‌مسیحی است و از کتاب‌های او می‌توان به شب سپيده می‌زند، در جهت عکس، عکس و دیدن عکس، نگاهم کن! خیالم کن! و اول شخص مفرد که مجموعه‌جستارهای اوست، اشاره کرد.

بخشی از کتاب شب سپیده می زند، باری دیگر

«یکی از مشهورترین عکس‌های تاریخ عکاسی و مشهورترین عکس دوروتیا لانگ «مادر مهاجر» است که مادر مهاجر بی‌چیز و بی‌پناهی را نشان می‌دهد که در چادر مندرسی صحرایی سه طفل گرسنه و ژولیده‌اش را زیر بال خود گرفته و نومیدانه به جایی نامعلوم می‌نگرد. مادر مهاجر که خود بی‌پناه است پناه گرم فرزندانش شده است. در مادر مهاجر نیز همچون زندگی سلمای مهاجر (بیورک) اثری از مرد خانواده نیست و انگار مادر مهاجربودن تنیده شده است با به‌برنایی رساندن و بزرگ‌کردن بچه‌ها در تنهایی و تنگدستی و ازخودگذشتگی.»